|
| birth_date = ۱۱ سپتامبر ۱۸۶۱
| birth_place = [[Białochowo|Burg Belchau]], [[Province of Prussia|Prussia]]
| death_date =
| death_place = Schloss Lindstedt, [[آلمان]]
| allegiance = {{flag|German Empire}}
| serviceyears = 1880–1922۱۸۸۰–۱۹۲۲
| rank = [[General of the Infantry (Germany)|General of the Infantry]]
| commands = [[9th Army (German Empire)|9th Army]]{{سخ}}[[Yildirim Army Group|Heeresgruppe F]]{{سخ}}[[10th Army (German Empire)|10th Army]]
| battles = [[شورش مشتزن‌ها]]{{سخ}}[[جنگ جهانی اول]]
}}
'''اریش گئورگ سباستین آنتون فون فالکنهاین''' ({{lang-de|Erich von Falkenhayn}}؛ زاده {{birth date|1861|09|11}} درگذشته {{death date|1922|04|08}}) [[فیلد مارشال]] [[آلمان|آلمانی]] و رییسرئیس ستاد کل ارتش [[امپراطوری آلمان]] در دو سال نخست [[جنگ جهانی اول]] بود. وی در اواخر تابستان 1916۱۹۱۶ پس از شکست در [[نبرد وردن]]، گشایش جبهه متفقین در سُم، [[تهاجم بروسیلوف]] و ورود رومانی به جنگ، از کار برکنار شد. پس از آن، مأموریت هایمأموریت‌های مهمی در رومانی و سوریه بدو سپردند. شهرت و اعتبار وی به عنوان یک رهبر جنگی در طول و حتی پس از جنگ (به ویژه از سوی جناحی که از ژنرال [[هیندنبورگ]] جانبداری می کردمی‌کرد) مورد انتقاد قرار گرفته بود. فالکنهاین بدین نتیجه رسیده بود که آلمان نمی تواندنمی‌تواند جنگ را با یک بُرد قاطع پیروز شود بلکه مجاب به امضای معاهده صلح خواهد شد؛ دشمنانش اما میگفتندمی‌گفتند که وی فاقد راه حل لازم برای رسیدن به یک پیروزی قطعی است. روابط فالکنهاین با صدراعظم [[تئوبالد فن بتمان-هولوگ]] سبب مخالفت با نقشه هاینقشه‌های جنگی اش و تضعیف آنها می شدمی‌شد.{{sfn|Messenger|2001|pp=165–166۱۶۵–۱۶۶}}
== سال هایسال‌های اولیه ==
فالکنهاین در گراودنتس در پروس غربی (اکنون بیالکوفو در لهستان) به عنوان فرزند فِدور و فرانشیسکا فون فالکنهاین زاده شد. برادرش آرتور(1929_1857۱۹۲۹_۱۸۵۷) آموزگار ولیعهد ویلهلم فون پروس (فرزند قیصر [[ویلهلم دوم]]) شده و ایوجین فون فالکنهاین(1934_1853۱۹۳۴_۱۸۵۳) نیز یک ژنرال سواره نظام گردید. تنها خواهرش، اُلگا فون فالکنهاین، بعدها صاحب فرزندی به نام [[فدور فون بوكبوک]] که از ژنرال هایژنرال‌های برجسته آلمان نازی گردید، شد.{{sfn|Afflerbach|1996|p=9۹}}
فالکنهاین در نوزده سالگی وارد ارتش شد و به عنوان افسر پیاده نظامپیاده‌نظام و ستاد خدمت نمود. بین سالهای 1896۱۸۹۶ تا 1903۱۹۰۳ وی در مأموریتی نظامی در چین در خدمت [[دودمان چینگ]] بوده و در سرکوبی [[شورش مشتزن‌ها]] توسط نیروی ائتلافی اروپائیان شرکت داشت. وی همچنین مدتی در منچوری و کره به سر برد.
پس از خدمت در آسیا، وی را در برونشویگ، متز و ماگدبورگ به خدمت گماشتند و در 1912۱۹۱۲ به درجه major-general(ژنرال بدون ستاره) ارتقا داند.
== وزیر جنگ پروس(1915_1913۱۹۱۵_۱۹۱۳) ==
در 1913۱۹۱۳ مقام وزارت جنگ را در کابینه بتمان_هولوگ عهده دارعهده‌دار شد، در چنین مقامی طبیعی بود که در بدو جنگ اول جهانی پس از [[ترور آرشیدوک فرانتس فردیناند]] نقشی داشته باشد. همچون بسیاری از رهبران نظامی آلمانی وی انتظار جنگی همه جانبۀجانبهٔ اروپایی را نداشت و بر قیصر ویلهلم دوم فشار آورد که به روسیه اعلان جنگ دهد.
== ریاست ستاد کل ارتش(1916_1914۱۹۱۶_۱۹۱۴) ==
وی پس از شکست آلمان هاآلمان‌ها در [[نبرد اول مارن]]، در روز 14۱۴ سپتامبر 1914۱۹۱۴ جانشین [[هلموت فون مولتکه (جوانتر)]] به عنوان رئیس ستاد کل گردید. وی در جبهه بلژیک میمی‌کوشید کوشید ارتش هایارتش‌های بریتانیا و فرانسه را در تلاشی متقابل که به "«مسابقه به سوی دریا"» معروف شد، از جناحین دور بزند تا اینکه هر دو متخاصم به دریا رسیدند و دیگر امکان مانور جناحی و محاصره ای وجود نداشت. بریتانیایی هابریتانیایی‌ها و فرانسویان سرانجام توانستند پیشروی آلمان هاآلمان‌ها را در نبرد اول ایپره (اکتبر تا نوامبر 1914۱۹۱۴) متوقف سازند.
پس از تهاجم وسیع روس هاروس‌ها به [[گالیسیا (اروپای شرقی)]] و درخواست کمک ستاد ارتش اتریش_مجارستان از آلمان، او مصمم گردید که به شرق برود در نتیجه قطار حامل وی و قیصر ویلهلم به شرق منتقل شدند. این عمل برای فرماندهین عالی آلمان در جبهه شرق یعنی هیندنبورگ و لودندورف که می خواستندمی‌خواستند اوضاع جبهه شرقی را مطابق میل خود پیش ببرند، ضربه ای بود؛ این دو دائماً در برابر طرح هایطرح‌های فالکنهاین، طرح هایطرح‌های رقابت آمیز ارائه می دادهمی‌داده و گناه هر اشتباهی را به گردن وی می انداختندمی‌انداختند. ژنرال هیندنبورگ و رئیس ستاد وی ژنرال لودندورف می خواستندمی‌خواستند طرحی شبیه [[طرح اشلیفن]] را علیه روس هاروس‌ها اجرا کنند اما فالکنهاین از شکست این طرح در جبهه غرب آموخته بود که نیروهایی که در درون یک دایره حرکت می کنند،می‌کنند، کندتر از نیروهایی راه میروندمی‌روند که در یک خط مستقیم به عقب می نشینندمی‌نشینند و در نتیجه روس هاروس‌ها حتماً فرار میکنندمی‌کنند. پس از مباحثات شدید، قیصر ویلهلم از نظریات رئیس ستادش جانبداری نمود. در دوم ماه مه نیروهای مشترک آلمان و اتریش_مجارستان به [[گورلیتس (ناحیه)]] که جبهه ای به طول 45۴۵ کیلومتر بود، یورش برده و با بازپس‌گیری پره میشل (به لهستانی Przemyśl) و لمبرگ (Lemberg) بخش اعظم گالیسیای شرقی را باز پس گرفتند. جبهۀجبههٔ روس هاروس‌ها در هم شکسته شد و این تنها نفوذ واقعی در تمامی جنگ بود؛ یعنی رخنه ای که به قدر کافی هم پهن و هم عمیق بود که روس هاروس‌ها نتوانند آنرا پر کنند.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=تایلور |نام۱=ای جی پی |عنوان=جنگ جهانی اول |صفحه=101}}</ref>
این نظامی پروسی استراتژی تهاجمی در جبهه غرب را ترجیح می دادمی‌داد در حالی که در جبهه شرق عملیات هایعملیات‌های محدودی اجرا می کردمی‌کرد: امید وی این بود که اگر روسیه را چندان خوار نکنند این کشور راحتتر آتش بسآتش‌بس جداگانه ای را بپذیرد. چنین عقیده ای وی را با ژنرال هیندنبورگ و ژنرال [[لودندورف]] که خواستار تهاجماتی وسیع در جبهه شرق بودند، در تقابل قرار داد. سرانجام خواه به امید این که یک کشتار غول آسا رهبران اروپایی را به پایان دادن به جنگ وا داردوادارد یا خواه به امید کم ضررتر کردن تلفات جنگیِ آلمان نسبت به فرانسه، یک [[جنگ فرسایشی]] را_چنانکهرا_چنان‌که در خاطرات پس از جنگش گفت_ در [[نبرد وردن]] در ابتدای 1916۱۹۱۶ پی ریزی نمود. با وجود اینکه بیش از دویست و پنجاه هزار نفر در پایان نبرد وردن کشته شدند و از همین جهت فالکنهاین را "«آسیابان خونِ وردون"» لقب دادند، هیچ یکهیچ‌یک از طرفین تصمیم قاطع خود را تغییر ندادند. بر خلاف آنچه فالکنهاین می پنداشت،می‌پنداشت، فرانسویان می توانستندمی‌توانستند تلفات لشکرهایی که به وردون می فرستادندمی‌فرستادند را محدود کنند. مارشال [[فیلیپ پتن]] فرانسوی نیروهایش را تا زمانی که تلفاتش به 50۵۰ درصدِ پیاده نظامش رسید، در خط وردون نگه داشت و سپس آنجا را رها کرد. فرایند پیش و پس بردن لشکرها در طول این نبرد شبیه به کارکرد دستگاه چرخابی بود که آب را دائماً بالا برده و سپس آنرا تخلیه می کندمی‌کند.{{sfn|Smith|Audoin-Rouzeau|Becker|2003|p=82}}{{sfn|Cowley|Parker|1996|p=361۳۶۱}} پس از شکست نسبی در نبرد وردن، در کنار عقبگرد هاییعقبگردهایی که در جبهه شرق دیده شدند (من جمله تهاجم بروسیلوف و ورود رومانی به جنگ در جرگه متفقین)، آغاز عملیات مشترک آنگلو_فرانسوی در سُم (که به [[نبرد سم]] شهرت یافت) و دسیسه چینی هایچینی‌های ژنرال هیندنبورگ و ژنرال لودندورف بر علیه وی، وی از مقام ریاست ستاد کل برکنار شده تا هیندنبورگ جایش را بگیرد.
== رومانی(1917_1916۱۹۱۷_۱۹۱۶) ==
پس برکناری از ریاست ستاد وی را به فرماندهی ارتش نهم در [[ترانسیلوانی]](6۶ سپتامبر 1916۱۹۱۶) گماشته تا در ماه اوت، یک تهاجم دوجناحی علیه رومانی با همکاری نیروهای ژنرال [[مکنسن]] را پایه ریزد. نیروهای وی در کمتر از چهار ماه به کمک نیروهایی از اتریش_مجارستان و عثمانی بر ارتش نسبتاً بزرگ اما بی تجربه، بد تجهیز شده و کم آموزش دیدۀدیدهٔ رومانی غلبه نموده و بخارست را متصرف شدند.
<br />
== منابع ==
{{ترتیب‌پیش‌فرض:فالکنهاین، اریش فون}}
[[رده:افراد عضو ارتش آلمان در جنگ جهانی اول]]
[[رده:اهالی استان پروس]]
| 