دودمان تانگ: تفاوت میان نسخه‌ها

| conventional_long_name = دودمان تانگ {{سخ}} (۶۱۸ -۹۰۷۶۱۸–۹۰۷)

| image_map_caption = دودمان تانگ در نهایت بزرگی خود در سال ۶۶۹ میلادی در زمان ریاست [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|وو زتیان]]

| stat_year1=c. 715<ref>{{cite journal |last1=Turchin |first1=Peter |last2=Adams |first2=Jonathan M. |last3=Hall |first3=Thomas D. |title=East-West Orientation of Historical Empires |journal=Journal of World-Systems Research |date=December 2006 |volume=12 |issue=2 |pages=219–229 |url=http://www.jwsr.org/wp-content/uploads/2013/03/jwsr-v12n2.pdf |accessdate=August 12, 2010 |issn=1076-156X |archive-url=https://web.archive.org/web/20141028040135/http://www.jwsr.org/wp-content/uploads/2013/03/jwsr-v12n2.pdf |archive-date=۲۸ اکتبر ۲۰۱۴ |dead-url=yes }}</ref> | stat_area1=5400000 | stat_pop1=

'''امپراتوری تانگ'''([[زبان‌های چینی|چینی]]:唐朝) دودمان شاهی در [[چین]] بود که از سال ۶۱۸ تا ۹۰۷ میلادی بر آن سرزمین فرمان راند ولی در یک دوره کوتاه مدت در سال ۶۹۰ میلادی [[ملکهٔ زتیان]] دودمان تانگ را به پایان رسیده خواند و [[دودمان ژو دوم]] را پایه‌ریزی کرد و خود را [[امپراتور|امپراتور/امپراتریس]] خواند و امپراتوری چین را در اوج عصر طلایی قدرت و فرهنگ برد و بعد از مرگش پسرش به سلطنت رسید و دودمان تانگ دوباره شروع شد. پیش از تانگ [[دودمان سوئی]] بر چین فرمان می‌راندند. بنیانگذار امپراتوری تانگ لی یوان بود که در هنگام فروپاشی امپراتوری سوئی، او و خانواده‌اش در چین قدرت گرفتند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ چین از آغاز تا قرن 21|نام خانوادگی=عزیزی|نام=سعید|ناشر=انتشارات سید علی زادهعلی‌زاده|سال=1397|شابک=۹۷۸-۶۰۰-۸۸۱۰-۳۲-۲|مکان=یزد|صفحات=217}}</ref>

==== حکومت امپراتریس وو زتیان به عنوان نایب السلطنه و بعد امپراتریس حاکم ====

[[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|وو زتیان]] امپراتریس قدرتمند و پرنفوذ امپراتوری تانگ بود که برای ۳۰ سال از سال ۶۶۰ تا ۶۹۰ میلادی بر سراسر سلسله تانگ به تنهایی به عنوان نایب السلطنه حکومت کرد وی با بیماری وحشت ناک همسرش کائوزونگ که از سکته مغزی شدیدن رنج می بردمی‌برد و توان رسیدگی به سلطنت را نداشت امپراتریس زتیان به عنوان نایب السلطنه اداره کشور را به تنهای در دست گرفت و بجای او عمل می کردمی‌کرد و به رهبری لایق و خردمند در تاریخ چین تبدیل شد در سال ۶۸۳ کائوزونگ درگذشت و پسرش به عنوان ژونگ زونگ با قدرت مادرش امپراتریس زتیان به سلطنت رسید و وو زتیان به عنوان امپراتریس دواگر و نایب السلطنه و محافظ سلطنت به تنهایی بجای امپراتور بر تخت سلطنت نشست و سلطنت کرد ولی پسرش ژونگ زونگ از سلطنت مادرش ناراضی بود و تصمیم گرفت تا دیگر از فرامین زتیان اطاعت نکند این امر باعث شد که وو زتیان او را در سال ۶۸۳ از فرمانروایی با فرمان رسمی که خود به عنوان نایب السلطنه نوشته بود برکنار کند و پسر دیگرش به عنوان امپراتور روزونگ را به سلطنت رساند ولی امپراتور شدیدن از مادرش وحشت داشت و در طول سلطنت خود تمام قدرت را به مادرش واگذار کرد و در تمام این دوره در شورا شرکت نکرد و این امر باعث شد که زتیان قدرت بیشتری بدست آورد و تا آنجا پیش رفت که فقط دیگر لازم بود اسم امپراتور را بدست آورد زیرا که قدرت سیاسی‌اش هم تراز با امپراتور شد بود حتی بالاتر تر از امپراتور رفته بود و رویزونک قدرتی کمتر از مادرش داشت در آخر وو زتیان خودش را به عنوان امپراتریس فرمانروا نامید و سلسله پادشاهی ژو را بنیانگذاری کرد و به طوربه‌طور مستقل و یگانه قدرت را درست گرفت