ناس (سوره): تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسیشده] | [نسخهٔ بررسیشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
گسترش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
Sa.vakilian (بحث | مشارکتها) اصلاح لید |
||
خط ۱۴:
| حرف = ۸۰
}}
'''سورهٔ ناس''' صدوچهاردهمین و آخرین [[سوره]]ٔ [[قرآن]] است و ۶ آیه دارد. معنی واژهٔ «ناس» در زبان فارسی، «مردم» است. این سوره [[سوره مکی|مکی]] دانسته شده، اما احتمال [[سوره مدنی|مدنی]] بودن آن هم داده شدهاست. سورهٔ ناس در [[جزء]] سیام قرآن قرار دارد و بر اساس [[ترتیب نزول سورههای قرآن|ترتیب نزول]] مشخصشده توسط [[محمدهادی معرفت]]، بیستویکمین سورهٔ نازلشده بر [[محمد]]، [[پیامبر اسلام]]، است که پیش از [[توحید (سوره)|توحید]] و پس از [[فلق]] نازل شدهاست. این سوره و فلق، سورهٔ صدوسیزدهم قرآن، «[[معوذتین|مُعَوِّذَتَیْن]]» و «مُشَقْشِقَتَان» نامیده شدهاند. سورهٔ ناس در کنار [[کافرون]]، توحید و [[فلق]]، یکی از سورههای [[چهار قل|چَهارقُل]] (چارقُل) است.
یکی از نظرات دربارهٔ [[شأن نزول]] این سوره، تذکر به محمد نسبت به پناهبردن به پروردگارش از «شر وسوسهگر نهانی» است. همچنین در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] ''[[الدر المنثور|الدُّر المَنْثور]]'' نوشتهٔ [[جلالالدین سیوطی]]، مفسر [[اهل
روایات متفاوتی از محدثان [[شیعه]] در فضیلت قرائت این سوره آمدهاست. از جملهٔ این روایات، بهبودی محمد بر اثر خواندن سورههای معوذتین و قبولی [[نماز وتر|نماز وِتْر]] با خواندن این دو سوره و سورهٔ [[توحید (سوره)|توحید]] است. همچنین در ''[[تفسیر کشاف]]'' از [[جارالله زمخشری]]، محدث سنی [[معتزله|معتزلی]]، آمده که این دو سوره، محبوبترین سورهها نزد خدا هستند و خواندنشان مثل خواندن تمام کتابهای پیامبران الهی است.
|