پادشاهی کاپادوکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پادشاهی کاپادوکیه''' یک پادشاهی [[مردمان ایرانی‌تبار|ایرانی]] در [[عصر هلنی]] بود که به مرکزیت منطقه [[کاپادوکیه]] (در ترکیه امروزی) بر بخش‌هایی از [[آسیای صغیر]] حکومت کرد. [[کاپادوکیه (ساتراپی)|کاپادوکیه]] در ابتدا یکی از [[فهرست ساتراپی‌های هخامنشیان|شهربانی‌های شاهنشاهی هخامنشی]] بود، اما با سقوط [[هخامنشیان|دولت هخامنشی]] در پی حمله [[اسکندر مقدونی]]، استقلال خود را به دست آورد. [[آریاراد یکم]] که توسط [[شاهنشاهان هخامنشی]] به شهربانی کاپادوکیه منصوب شده بود و احتمالااحتمالاً خود نیز از خاندان هخامنشی بود، نخستین شاه کاپادوکیه بود.

در طول حیات دولت کاپادوکیه، در بین سال‌های 320۳۲۰ پیش از میلاد تا 17۱۷ پس از میلاد، شاهانی از سه خاندان مختلف، یعنی خاندان آریاراد، خاندان آریوبرزن و خاندان آرخلاس (که تنها شاه از این خاندان بود)، بر این پادشاهی حکومت کردند. پس از مرگ آرخلاس، از آنجایی که کاپادوکیه از 95۹۵ پیش از میلاد دست‌نشانده رومیان بود، امپراتور [[تیبریوس]] این پادشاهی را منحل اعلام کرد و آن را به شکل یک استان رومی ضمیمه [[امپراتوری روم]] کرد.