'''مهندسی ساخت و تولید''' {{انگلیسی|Manufacturing engineering}}، بنا به تعریف [[انجمن مهندسان ساخت و تولید ایران]]،: «رشتهای از مهندسی است که به تحصیلات و تجاربی نیازمند است تا رویههای مهندسی را در پروسههای تولید (جوشکاری، ماشین کاری، تعمیرات و نگهداری و غیره) در همهٔ زمینهها آموخته، به کار برده و کنترل کند. این به توان برنامهریزی در فرایندهای تولید نیازمند است تا دربارهٔ ابزارها، روندها و ماشینآلات و تجهیزات تحقیق کند و آنها را بهبود بخشد و امکانات و سیستمها را برای تولید فراوردههای با کیفیت و هزینه بهینه یکی کند.» یکی دیگر از ظرفیتهای این رشته در این است که مقرون به صرفه بودن پروژها را نیز مورد ارزیابی قرار میدهد.
مهندسان ساخت و تولید سنسورهای به کار رفته در کیسهٔ هوای خودروها، کلیدنوک اپتیکچاپ در تلفن همراهچاپگر، و نوککلید چاپاپتیک در چاپگرتلفن همراه را میسازند. آنها همچنین در زمینهٔ تولید موتورهای جت کوچک، پمپهای آب آتشنشانی [[تلسکوپ]]های پیشرفته، ریزپردازندهها، سمعکهای درون گوشی، پمپهای آب آتشنشانیریزپردازندهها، و نیز تولید سبز مشغول به فعالیتند.
دانشآموختگاندانش آموختگان این رشته یاد میگیرند چگونه از طریق میکروماشین کاری بر روی نوک یک سوزن بنویسند، [[ربات]]ی را کنترل کنند، به کمک رایانه مدلهای سه بعدی پیچیده بسازند و یک طرح را به یک ماشین پرسرعت انتقال دهند تا آن را بسازد. نام دیگر مهندسی ساخت و تولید، مهندسی مکانیک تخصصی میباشد که مهمترین، پر کاربردترین و سخت ترین گرایش مهندسی مکانیک میباشد و دروس و عملیات آن بینهایت سخت تر از مکانیک عمومی میباشد. یکی از دانشگاههایی که در عرصهی کارشناسی تا دکتری ارائه کاملی از این رشته میدهد، دانشگاه سمنان میباشد که یک دانشگاه سیاسی و با مقام بالاست و در دیگر دانشگاههای دولتی چون دانشگاه تبریز، صنعتی امیرکبیر تهران، صنعتی نوشیروانی بابل، صنعتی اراک و دانشگاه اراک نیز ارائه میگردد.