واژه‌نگاشت: تفاوت میان نسخه‌ها

 

واژه‌نگارها بیش‌تر به عنوان [[اندیشه‌نگاشت]] یا [[هیروگلیف]] شناخته می‌شوند. اگر بخواهیم معنی دقیق تر این واژه را دریابیم، اندیشه‌نگارها نمایانگر ایده‌ها هستند به جای حروف و واج‌ها.<ref>http://en.wikipedia.org/wiki/Logogram</ref> درعمل هیچ‌یک از سامانه‌های نوشتاری موجود (به غیر از سامانه‌های نوشتاری ساختگی) به طور کامل واژه‌نگاشتی نیستند. از بین سامانه‌های نوشتاری واژه‌نگاشتی، یک دسته را می‌توان صامت‌نگاشت نامید، مانند [[هیروگلیف مصری]]، که در آن یک نویسه بیانگر یک صامت است، و دستهٔ دیگر هجانگاشت است، مانند [[خط میخی]] (برای نوشتن زبان‌های [[زبان سومری|سومری]]، [[زبان اکدی|اکدی]]، و [[زبان هیتی|هیتی]]) و [[حروف چینی]] (که برای نوشتن زبان‌های [[زبان چینی|چینی]]، [[زبان ژاپنی|ژاپنی]]، [[زبان کره‌ای|کره‌ای]]، و [[زبان ویتنامی|ویتنامی]] به کار می‌رود)، و غیره. در این دسته تعداد نویسه‌ها معمولاً زیاد است، و هر نویسه یک تکواژ و هجا را مشخص می‌کند. یک نمونهٔ منحصربه‌فرد از واژه‌نگاشت‌ها در [[خط پهلوی]] (برای نوشتن زبان‌های [[زبان فارسی میانه|فارسی میانه]] و [[زبان پارتی|پارتی]]) دیده می‌شود. خط پهلوی یک خط ابجد است، اما برخی واژگان در آن به صورت معادل [[زبان آرامی|آرامی]] آن نوشته می‌شود.

 

== پانویس ==