قصدمندی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حیث یا جهت التفاتی'''(Intentionality) یک مفهوم فلسفی است و [[دانشنامه فلسفه استنفورد]] آن را چنین تعریف کرده است: «توانایی اذهان در مورد چیزی بودن، تصور کردن، در ازای چیزی قرار دادن، چیزها، ویژگی‌ها و حالات امور .»<ref>("the power of minds to be about, to represent, or to stand for, things, properties and states of affairs")</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.science.uva.nl/~seop/entries/intentionality/|title=Intentionality|date=Aug 31, 2010|accessdate=21 December 2012|publisher=Stanford Encyclopedia of Philosophy|last=Jacob, P.}}</ref> این اصطلاح به توانایی ذهن برای ساختن تصورات اشاره دارد و نباید با [[نیت]](Intention) خلط شود. این واژه از دوران [[اسکولاستیسم|مدرسی‌گری]] رایج شده است. اما در [[فلسفه جدید]] [[فرانتز برنتانو]] این واژه را دوباره احیا کرد و [[ادموند هوسرل]] از سردمداران [[پدیدارشناسی]] آن را رواج داد. اولین نظریه حیث التفاتی توسط [[انسلم]] در [[برهان آنسلمی|برهان هستی شناختی]] برای اثبات [[وجود خدا]] به کار رفته است و این گونه وی میان اشیایی که در اذهان و فهم انسانی وجود دارند و اشیایی که در واقع وجود دارند، تمییز و تفکیک قائل شد.<ref>{{Cite journal|title=Intentionality|last=Chisholm, Roderick M.|journal=The Encyclopedia of Philosophy|year=1967|volume=4|pages=201}}</ref>

 

 

== بررسی اجمالی ==

برنتانو تعبیر «در وجود التفاتی» را رواج داد تا به ویژگی هستی شناختی محدود محتواهای پدیدار ذهنی اشارت کند. طبق برخی از تفسیرها در باب [[حرف اضافه]] In یا در یا در وجود، باید این پیشوند را به صورت دری و اضافی معنا کرد یعنی این که یک شی التفاتی{...}وجود دارد در یا این که در-وجود دارد یعنی به صورت خارجی وجود ندارد بلکه یک حالت ذهنی و [[روان شناختی]] دارد. در حالیکه برخی دیگر از مفسران معتقدند که علامت{...}هیچ تعهد هستی شناختی را ایجاب نمی‌کند.

 

مفهوم اینتنشنالیتی یا حیث التفاتی در فلسفه اسکولاستیک وارد شد مخصوصاً زمانی که تفسیرهایی بر کتاب نفس ارسطو نوشته شد. آلن دو لیبر این تفاوت معنایی را چنین بازگو می‌کند:

"اینتنشن از واژه لاتین اینتنسیوintention: معانی روان شناختی» در قرون دوازدهم، ترجمه عربی این واژه همان معقول یا معنا، مفهوم، ایده، مدلول است. همچنین ترجمه لوگوس یونانی به معنای صورت (همچنان که در تعبیر صورت یک چیز) مشاهده می‌شود. نزد ابن سینا به معنای بازنمودی است که منشأ حسانی ندارد مثلاً احساس یک خطر و توسط یک حس درونی شکل داده شده است و با حواس خارجی چون بینایی متداعی می‌شود همچون دیدن یک گرگ توسط یک گوسفند.<ref>[[Alain de Libera]], ''La querelle des universaux'', Seuil, 1996, p. 499, «Intentio ", in ''Dictionnaire du Moyen Âge'', PUF, 2002, p. 722.</ref>

 

== منابع ==