بخش رودبار قصران: تفاوت میان نسخه‌ها

== جمعیت ==▼

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات در سال ۱۳۹۵ برابر با ۱۷٬۴۱۹ نفر بوده‌است.<ref name="آمار">{{یادکرد درگاه ملی آمار|۱۳۹۵}}</ref> در این آمار جمعیت شهر [[تجریش]] حساب نشده‌است. جمعیت تجریش به عنوان بخشی از جمعیت [[تهران]] شمارش شده‌است.زبان منطقه قصران به دو بخش باید تقسیم شود . زبان بومیان شمال و شمال شرق منطقه بخش درونی قصران نزدیکی بسیار زیادی به [[زبان مازندرانی]] دارد . گویش منطقه جنوبی از [[اوشان]] در مرکز تا [[جیرود]] و تجریش در جنوب شمیران به گونه ای [[زبان فارسی|فارسی]]-[[زبان مازندرانی|مازندرانی]] است و ویژگی های [[زبان‌های کاسپین]] را دارد <ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/qasran the region can be divided into two linguistic zones: (1) The vernaculars of the north and southeast of Inner Qaṣrān show high degrees of affinity with Ṭabari (Māzandarāni) but with a substantial blend of Persian vocabulary and grammar; they are thus coined as ‘Ṭabaroid’ (Borjian, 1913b). (2) The southern dialects, from Ušān in the middle course of the Upper Jājrud southward to Tajriš in Šemirān, are given the appellation ‘Perso-Tabaric’ on the grounds that they are akin to Persian, while carrying a thick Caspian stratum], Giti Deyhim and EIr., “QAṢRĀN,” Encyclopædia Iranica, online edition</ref>[[حسین کریمان]] در جلد دوم کتاب '''قصران کوهسران''' آورده‌است :منطقه قصران باستانی شامل مناطق لاوشان، فشم، دربندسر، گاجره و روستاهای کوهپایه‌ای توچلال تا مناطق غربی رودخانه جاجرود. زبان عمومی مردم قصران لهجه‌ای از زبان باستانی پهلوی است که زبان طبری یا [[زبان مازندرانی|مازندرانی]]، که از ریشهٔ زبانهای دیرین ایرانی است، و عربی و اندکی ترکی، بدان درآمیخته و از زبان دری نیز در قرون اسلامی تأثیر یافته‌است، و هر چه از ری به مازندران نزدیک تر شوند بر میزان لهجهٔ مازندرانی به همان نسبت افزوده می‌شود، چنان‌که در لهجهٔ [[میگون]] و [[شهرستانک (کرج)|شهرستانک]] و [[لالان (شمیرانات)|لالان]] و [[زایگان]] و [[روته]] و [[گرمابدر]] و شمشک و [[دربندسر]] [[زبان مازندرانی|لهجهٔ مازندرانی]] '''غلبه''' دارد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= کریمان |نام=حسین | پیوند نویسنده =حسین کریمان |کتاب=قصران (کوهسران) |کوشش= |صفحه =جلد دوم صفحه ۷۵۸ |ناشر= وزیری (کالینگور) |مکان =تهران |سال=۱۳۸۶|شابک=۹۷۸۹۶۴۵۲۸۱۰۱۲}}</ref>▼