ماهیچه: تفاوت میان نسخه‌ها

در ساختمان [[بافت (زیست‌شناسی)|بافتی]] تارچه‌های ماهیچه‌ای در هر [[سارکومر]] دو نوع میوفیلامان (میوفیلامنت) قطور و نازک وجود دارد. ترکیب شدن و جابه‌جایی [[پروتئین|پروتئین‌هایی]] که در این میوفیلامان‌ها وجود دارند، اساس [[مولکول|مولکولی]] انقباض ماهیچه‌ای و کوتاه شدن سارکومرها را تشکیل می‌دهند. هر یک از میوفیلامان‌های قطور که در بخش میانی سارکومر قرار دارند از صدها مولکول پروتئینی به نام [[میوزین]] ساخته شده‌اند. هر مولکول میوزین شبیه میلهٔ نازکی با یک سر [[کره (هندسه)|کروی]] است که با زاویهٔ خاصی به صورت یک پل عرضی به یک میوفیلامان نازک می‌چسبد. میوفیلامان‌های نازک دارای سه نوع پروتئین‌اند: پروتئین اصلی آن‌ها [[اکتین]] نام دارد که مولکول‌های آن کروی و کوچک است که به صورت یک زنجیرهٔ دوتایی قرار گرفته‌اند. دو پروتئین دیگر [[تروپومیوزین]] و [[تروپونین]]تروبونین نام دارند.

تروپونین دارای سه زیرواح این زیرواحدها عبارتند از تروپونینIتروبونینI,تروپونینTتروبونینT که به تروپومیوزین متصل می‌شود و ترومپونینC که به کلسیم متصل می‌شود.

در نهایت ماهیچه یا عضله (به عربی) دارای توالی‌های سارکومری می‌باشد که پروتیین‌هایپروتین‌های موجود در این متوالی‌ها می‌توانند تارهای ماهیچه‌ای (عضلانی) را به انقباض وادار نمایند.