حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Fatranslator (بحث | مشارکتها) جز افزودن ناوباکس ۷.۶> الگو:فاشیسم (درخواست کاربر:Mojtaba2361)+ |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۶۵:
== دوران جنگ و پس از آن ==
در سال ۱۹۳۹ و با آغاز [[جنگ جهانی دوم]] هیچکس فکر نمیکرد که درگیریها به این حد گسترده باشد خصوصاً پس از فتح فرانسه هیتلر اعلام کرد که باید شخصاً تمرکز بیشتری بر روی جنگ داشته باشد در این مدت تقریباً کار را وزرای هیتلر به تنهایی اداره میکردند در این سالها عمدهترین مشکل مردم سکونت بود، متفقین شهرها را بمباران میکردند و به همین دلیل وضعیت خانه بسیار بد بود. در چنین شرایط سختی هر از چندی توسط سران ارتش تحرکاتی ضد هیتلر انجام میشد که نمونه آنها تلاش برای سرنگونی هیتلر در ۲۰ ژوئیه ۱۹۴۴ بود که ناموفق ماند. جنگ با پیروزیهای چشم گیر آلمان آغاز شد اما بعد به ضرر آلمان پیش رفت و نهایتاً آلمان شکست خورد. بسیاری از سران نازی یا در طول جنگ کشته شدند یا در دادگاههای نورنبرگ محاکمه شدند یا به کشورهای خارجی گریختند و سعی کردند با هویت جعلی به وطن بازگردند که در بسیاری از مواقع دستگیر شدند. آلمان به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد. کمونیستها در شرق آلمان میتوانستند انتقام خود را از حزب نازی بگیرند اما در غرب هنوز هم میشد در سیاست مردم آلمان [[میهنپرستی]] را دید.
از جمله مواردی که همواره مورد تردید بوده، رابطه خویشاوندی هیتلر با کارل مارکس است.
بسیاری این رابطه را از دلایل ستیز میان حزب نازی و کمونیسم دانسته اند.
دکتر رابی آیتکن تاریخ شناس و پژوهشگر ارشد حوزه آلمان نازی بر این باور است که پدران هر دو نفر با یکدیگر رابطه خویشاوندی داشته اند.
به باور وی پدر هیتلر پسر عموی پدر کارل مارکس بوده است.
در سال ۱۹۴۹ تلاشهایی برای ایجاد دوباره احزاب ملیگرا انجام شد که مهمترین آنها ایجاد حزب رایش آلمان (به اختصار: DRP) بود که شامل پنج نفر از نازیهای سابق بود اما این حزب پس از شکستهای متوالی در سال ۱۹۵۳ منحل شد. پس از آن حزب دموکرات ملی آلمان تشکیل شد که همچنان به فعالیت ادامه میدهد اما چندین بار دادگاه قانون اساسی فدرال آلمان تلاش کردهاست با عنوان نئو نازی بودن از فعالیت این حزب جلوگیری کند و هر بار موفق به اثبات و انحلال این حزب نشدهاست. تا سال ۲۰۰۴ تعداد ۵٬۳۰۰ نفر عضو این حزب شدهاند و بیش از ۵٪ از کرسیهای مجلس فدرال آلمان را نیز به خود اختصاص دادهاست.
|