شکل شاه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
نجات ۱ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
||
خط ۳۶:
این اثر کتیبه و شکل کنده کاری شده در دل کوه است و اثر مشابهش در [[تنگه واشی]] که تصویر [[فتحعلی شاه]] قاجار را نمایش دادهاست. رکن الاسفار، از معاصران ناصرالدین شاه که هردو اثر و هر دو پادشاه را دیدهاست نیز نظر مشابهی دارد.
با به قدرت رسیدن قاجاریه و انتخاب تهران به عنوان پایتخت، به دستور ناصرالدین شاه قاجار مسیرهای قدیمی و مال رو در درههای هراز و چالوس تعمیر و به راه ارابه رو تبدیل گشتند. در سال 1290 ( ه. ق)، ناصرالدین شاه مجدداً دستور به بهسازی مسیر لاریجان (جاده هراز) داده و “حسنعلی خان وزیر” را به سرپرستی این کار منصوب نمود. وی نیز با همکاری “گاستیگیرخان”، مهندس اتریشی که در خدمت دولت ایران بود، جاده را به اندازهای پهن کرد که دو ارابه بتوانند از آن عبور کنند.<ref name="mazineh.ir">{{یادکرد وب |url=http://mazineh.ir/
در سال 1295(ه. ق) و با اتمام عملیات ساخت این راه، به عنوان یادبود نقشی از شاه قاجار در یکی از صعب العبورترین نقاط این مسیر به نام “تنگهِ بندِ بریده” به مناسبت بازسازی و ساخت جاده قدیم مازندران حجاری شدهاست. این نقش برجسته در بستری مستطیل شکل، آراسته به اشعاری در قابهای سجادهای دیده میشود. در این تصویر ناصرالدین شاه سوار بر اسب در وسط و ده تن از ملازمین کشوری و لشکری ملبس به پوشاک رسمی “سرداری” که در ترنجهای نزدیک به سر هر یک از آنها معرفی شده اند و در دو سوی او به نمایش درآمده، دیده میشوند. در دورادور نقش برجسته که حدود 8 متر طول و 4 متر ارتفاع دارد، کتیبههای حجاری شده در قابهایی تعبیه شدند که شامل چند بیت شعر در مدح ناصرالدین شاه، سختی عبور و مرور راه لاریجان و فرمان شاه در خصوص تعمیر و مرمت آن است. در وسط نقش و زیر سم اسب ناصرالدین شاه عبارت “عمل کمترین علی اکبر فی سنه 1295” و در بالای سر افرادی که نقش آنها حک شده، القاب و یا سمت آنان با قلم ریز و خط شکسته نقر شدهاست. بالای سر [[ناصرالدین شاه]] این عبارت؛ تمثال بیمثال همایونی و بالای سر ده نفر از درباریان عبارت؛
|