نظامی گنجوی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش Hamidaraz (بحث) به آخرین تغییری که Nightdevil انجام داده بود واگردانده شد
برچسب: واگردانی
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
خط ۱۱:
|دوره= [[سلجوقیان]]، [[شروان‌شاهان]]
|سال‌های فعالیت=
|محل زندگی= [[گنجه]]،ایران، ایران باستان
|مذهب=
|نهاد=
خط ۲۳:
|مکتب=
|آثار= ''[[مخزن‌الاسرار]]''، ''[[هفت‌پیکر]]''، ''[[خسرو و شیرین]]''، ''[[شرف نامه]]'' (اسکندر)، ''[[لیلی و مجنون]]'' (نامور به ''خمسهٔ نظامی'')، ''دیوان حکیم نظامی''
|تاریخ_تولد= [[٥٣٨۵۳۸ (قمری)|۵۳۷ هـ. ق]]
|محل_تولد= [[گنجه]]<ref>http://www.iranicaonline.org/articles/kamsa-of-nezami</ref><ref>Chelkoswki, “Niẓāmī Gandjawī,” in EI 2 VIII, 1995, pp. 76-81.</ref>
|تاریخ_مرگ= [[۶۰۸ (قمری)|۶۰۸ هـ. ق]]
خط ۳۱:
{{نظامی گنجوی|expanded=all}}
'''جمال‌الدین ابومحمّد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤیَّد'''، متخلص به '''نظامی''' و نامور '''حکیم نظامی''' (زادهٔ ۵۳۵ هـ. ق در [[گنجه]]<ref>Paola Orsatti, “Ḵosrow o Širin and its Imitations,” at Encyclopaedia Iranica Online, 2006, available at www.iranicaonline.org.</ref><ref>Winter 1992 (special issue on Neẓāmi, primarily devoted to Haft Pey-kar); Fritz Meier, “Turandot in Persien,” ZDMG 95, 1941, pp. 1–27.</ref>
– درگذشتهٔ ۶۰۷–۶۱۲ هـ. ق) [[شاعر]] و داستان‌سرای [[ایران‌زمین|ایرانی]] و آذری <ref>Amīr Khosrow. (2011). In Encyclopædia Britannica. Retrieved from http://www.britannica.com/EBchecked/topic/20788/Amir-Khosrow "a group of five long idylls in emulation of the Khamseh of the celebrated Persian poet Neẓāmī (c. 1141–1209)."</ref><ref>Taceddin Ahmedi. (2011). In ''Encyclopædia Britannica''. Retrieved from http://www.britannica.com/EBchecked/topic/10240/Taceddin-Ahmedi "Modeled after the work of the great Persian poet Neẓāmī (d. 1209)"</ref><ref>Sinan Şeyhi. (2011). In Encyclopædia Britannica. Retrieved from http://www.britannica.com/EBchecked/topic/537283/Sinan-Seyhi "Hüsrev ü Şirin (“Khosrow and Shirin”). Inspired by the work of the same name by the great Persian poet Neẓāmī (d. 1209)"</ref><ref>Gäncä. (2011). ''In Encyclopædia Britannica''. Retrieved from http://www.britannica.com/EBchecked/topic/225148/Ganca "Notable buildings include Dzhuma-Mechet Mosque (built 1620) and the modern mausoleum of the 12th-century Persian poet Neẓāmī Ganjavī."</ref><ref>BACHER, WILHELM. (2011). In ''Encyclopædia Iranica''. Retrieved from http://www.iranicaonline.org/articles/bacher-wilhelm-binyamin-zeev-1850-1913-was-born-in-liptszentmikls-hungary-today-in-czechoslovakia {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140517013801/http://www.iranicaonline.org/articles/bacher-wilhelm-binyamin-zeev-1850-1913-was-born-in-liptszentmikls-hungary-today-in-czechoslovakia |date=۱۷ مه ۲۰۱۴ }} "he earned his doctorate writing a dissertation on the life and poetry of the Persian poet Nezāmī"</ref><ref>ROBINSON, Samuel. (2009). In Encyclopædia Iranica. Retrieved from http://www.iranicaonline.org/articles/robinson-samuel " Several volumes of poetry selected from the most famous of Persian classical poets were published privately. These volumes were signed only with his initials (‘S.R’) at the end of each preface. In 1873, he published two volumes on Nezāmi and Jāmi.[...]Memoir of the Life and Writings of the Persian Poet Nizami, and analysis of the second part of his Alexander Book, London and Manchester, 1873"</ref> و [[زبان فارسی|پارسی‌گوی]] [[فرهنگ ایرانی|حوزهٔ تمدن ایرانی]] و ایرانی الاصل در سده ششم هجری (دوازدهم میلادی)، که به‌عنوان پیشوای داستان‌سرایی در [[ادبیات فارسی|ادب پارسی]] شناخته شده‌است.<ref>جلال متینی، «حکیم نظامی شاعری اندیشه‌ور»، در ''ایران‌شناسی''، سال سوم، شمارهٔ ۳، پاییز ۱۳۷۰، ص۴۵۳</ref> [[آرامگاه نظامی گنجوی]]، در حاشیه غربی شهر [[گنجه]] قرار دارد. نظامی در زمرهٔ گویندگان توانای شعر پارسی است، که نه‌تنها دارای روش و سبکی جداگانه است، بلکه تأثیر شیوهٔ او بر شعر پارسی نیز در شاعرانِ پس از او آشکارا پیداست. نظامی از دانش‌های رایج روزگار خویش (علوم ادبی، نجوم، علوم اسلامی، فقه، کلام و زبان عرب) آگاهی گسترده‌ای داشته و این ویژگی از شعر او به روشنی دانسته می‌شود. روز ۲۱ اسفند در تقویم رسمی ایران روز بزرگداشت نظامی گنجوی است.
 
== زندگی‌نامه ==
[[پرونده:3. Nizami Gəncəvi.jpg|بندانگشتی|راست|تندیس نیم تنه از نظامی، گنجه]]
از زندگانی نظامی اطلاعات دقیق در دست نیست و در بارهٔ سال تولد و وفات او نقل‌های [[تذکره‌نویس]]ان مختلف است. آنچه مسلم در شهر گنجه می‌زیست و در همین شهر وفات یافت است.<ref>http://www.iranicaonline.org/articles/leyli-o-majnun-narrative-poem</ref> وی خیلی زود یتیم شد و از ابتدا توسط دایی مادرش بزرگ شد و تحت حمایت وی تحصیل نمود. مادر او از اشراف [[کرد]] بوده و این بر پایهٔ یک بیت از دیباچهٔ [[لیلی و مجنون]] («گر مادر من رئیسهٔ کرد…») دانسته شده‌است.<ref name="Oxford" /><ref>V. Minorsky, Studies in Caucasian History, Cambridge University Press, 1957. pg 34: "The author of the collection of documents relating to Arran Mas’ud b. Namdar (c. 1100) claims Kurdish nationality. The mother of the poet Nizami of Ganja was Kurdish (see autobiographical digression in the introduction of Layli wa Majnun). In the 16th century there was a group of 24 septs of Kurds in Qarabagh, see Sharaf-nama, I, 323. Even now the Kurds of the USSR are chiefly grouped south of Ganja. Many place-names composed with Kurd are found on both banks of the Kur"</ref><ref name="TalatoffClinton">«The Poetry of Nizami Ganjavi: Knowledge, Love, and Rhetortics" , New York, 2001. pg 2: «His father, Yusuf and mother, ''Rai'sa'', died while he was still relatively young, but maternal uncle, Umar, assumed responsibility for him"</ref>
خودش نام و نسبش را در ابیاتش آورده، که بنابراین شعر، نام خودش الیاس و نام پدرش یوسف بن زکی بن مؤید بوده‌است:
{{شعر|نستعلیق}}
خط ۱۷۰:
ضمناً بنا بر عادت اهل زمان از آوردن اصطلاحات علمی، واژگان و ترکیبات عربی وافر و بسیاری از اصول و مبانی حکمت و عرفان و علوم عقلی به هیچ روی ابا نکرده و به همین سبب و با توجه به دقت فراوانی که درآوردن مضامین و گنجانیدن خیالات باریک در اشعار خود داشت، سخن او گاه بسیار دشوار و پیچیده شده‌است. با این حال مهارت او در ایراد معانی مطبوع و قدرت او در تنظیم و ترتیب منظومه‌ها و داستان‌های خود باعث شد که آثار او به‌زودی مورد تقلید قرار گیرد.<ref>ذبیح‌الله صفا، گنج سخن، جلد ۲، ص ۲</ref>
 
نظامی گرچه شاعری داستان‌سراست و بیشتر به داستان‌های عاشقانه یا به قول خود وی به «هوسنامه»‌ها ها پرداخته‌است، ولی او شاعری است حکیم و اندیشه‌ور، آشنا با فرهنگ و تاریخ ایران، که در پس قصه‌ها و هوسنامه‌هایش نکاتی عمیق نهفته‌است، و به همین سبب است که او چند بار از خوانندگان مثنوی‌هایش خواسته‌است تا رازها و رمزهای موجود در شعر او را نیز کشف کنند، از جمله در این دو بیت در [[هفت پیکر]]:
{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|هر چه در نظم او ز نیک و بد است|همه رمز و اشارت خرد است}}
خط ۲۶۳:
منظومه لیلی و مجنون نظامی به زبان‌های گوناگونی مانند [[زبان آلمانی|آلمانی]]، [[زبان فرانسوی|فرانسوی]]، [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]،<ref>{{پک|وحید دستگردی|۱۳۴۷|منظومه لیلی و مجنون|ص=۵۷}}</ref> [[زبان روسی|روسی]] و [[زبان ارمنی|ارمنی]] ترجمه شده‌است. در [[ادبیات ارمنی]] از دیدگاه مشابهت در جدال میان عشق و آداب و رسوم جامعه، منظومه «آنوش» (۱۸۹۲ میلادی) اثر [[هوهانس تومانیان]] با لیلی و مجنون مقایسه می‌شود.<ref>{{پک|ماناسریان|۱۳۸۶|ک=مقایسه دو منظومه آنوش و لیلی و مجنون|ص=۱۶۶}}</ref> در [[ادبیات کردی]] منظومه مثنوی «[[مه‌م و زین]]» (قرن ۱۷ میلادی) اثر [[احمد خانی]] از نظر فضای ایرانی داستان، با آن قابل مقایسه‌است.<ref>{{پک|شریفی|۱۳۷۱|ک=مقایسه بین مثنوی کردی|ص=۲۴۷}}</ref>
 
اشعار نظامی به زبان‌های گوناگون برگردانده شده استشده‌است. برای نمونه خمسه به همت [[رستم علی‌اف]] به زبان روسی برگردان و منتشر شده‌است.
 
در [[زبان اردو]] نیز، آنچه به تقلید از لیلی و مجنون سروده شده، همگی تأثیر گرفته از زبان فارسی و روایت‌های فارسی لیلی و مجنون بوده‌است.<ref>{{پک/بن|۱۹۸۶|ک=The Encyclopaedia of Islam|ص=۱۱۰۶}}</ref>
خط ۲۷۱:
 
علاوه بر ترجمه لیلی و مجنون نظامی به [[زبان ترکی]]،<ref>{{پک|وحید دستگردی|۱۳۴۷|منظومه لیلی و مجنون|ص=۵۷}}</ref> در [[ادبیات ترکی]] منظومه‌های تقلیدی‌ای از لیلی و مجنون سروده شدند که اغلب تحت تأثیر لیلی و مجنون نظامی بوده و به داستان اصلی وفاداری نشان داده‌اند.<ref>{{پک/بن|۱۹۸۶|ک=The Encyclopaedia of Islam|ص=۱۱۰۵}}</ref> ازجمله شاعران ترک که مثنوی لیلی و مجنون سروده‌اند، [[محمد فضولی]] است. این مثنوی در سال ۹۴۲ قمری سروده شده‌است. اعتقاد بر این است که این مثنوی تحت نفوذ نظامی سروده شده‌است؛ ولی یک محقق ترک به نام نهاد تارلان مدعی است که فضولی در سرودن این منظومه تحت تأثیر هیچ‌کس نبوده و این منظومه را زاده قریحه و شخصیت فضولی دانسته‌است.<ref>{{پک|چیر|۱۳۴۷|ص=۱۶۴}}</ref>
 
 
== جعل هویت نظامی ==
سطر ۳۰۹ ⟵ ۳۰۸:
The Russian philologist Ivan Mikhailovich Steblin-Kamensky, Professor and the Dean of the Oriental Department of Saint Petersburg University comments (―Oriental Department is ready to cooperate with the West‖, Saint Petersburg University newspaper, № 24—25 (3648—49), 1 November 2003‖). http://www.spbumag.nw.ru/2003/24/1.shtml): Мы готовили таких специалистов, но, как показывает наше с ними общение, там очень много националистических тенденций, научных фальсификаций. Видимо, это связано с первыми годами самостоятельности. В их трудах присутствует националистическое начало, нет объективного взгляда, научного понимания проблем, хода исторического развития. Подчас – откровенная фальсификация. Например, Низами, памятник которому воздвигнут на Каменноостровском проспекте, объявляется великим азербайджанским поэтом. Хотя он по-азербайджански даже не говорил. А обосновывают это тем, что он жил ترجمه انگلیسی: на территории нынешнего Азербайджана – но ведь Низами писал свои стихи и поэмы на персидском языке! Translation: " We trained such specialists, but, as shown by our communication with them, there are a lot of nationalistic tendencies there and academic fraud. Apparently it's related to the first years of independence. Their works include nationalist beginnings. Objective perspective, scientific understanding of the problems and timeline of historical developments are lacking. Sometimes there is an outright falsification. For example, Nizami, the monument of whom was erected at Kamennoostrovsk boulevard, is proclaimed Great Azerbaijani poet. Although he did not even speak Azeri. They justify this by saying that he lived in the territory of current Azerbaijan, but Nizami wrote his poems in Persian language! ترجمه فارسی: آثار نظامی به فارسی است و حتی زبان آذری را نمی‌دانسته‌است. (پروفسور ایوان استبلین-کامنسکی- رئیس بخش شرق‌شناسی دانشگاه سینت پترزبورگ - سال ۲۰۰۳)</ref>. همچنین در سال ۲۰۱۲ کتابی به نام «دربارهٔ سیاسی‌سازی شاعر ایرانی نظامی گنجوی در دوران نوین»، نوشته سیاوش لرنژاد و علی دوست‌زاده که اکتبر ۲۰۱۲ (مهرماه ۱۳۹۱)به زبان انگلیسی منتشر شده‌است به بررسی این اقدام‌ها و تحریف‌ها و بدخوانی‌ها و برداشت‌های اشتباه و غرض‌آلوده از سروده‌های نظامی به دست دانشمندان شوروی و «ناسیونالیست» ‌های جمهوری آذربایجان و پان‌ترکان می‌پردازد. این کتاب به‌طور رایگان در روی اینترنت قرار گرفت.<ref name="archive.org"/> خانم دکتر پائولا اورساتی (Paola Orsatti)، استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه ساپینتزای (Sapienza) شهر رُم، دربارهٔ این کتاب چنین می‌نویسد:<ref name="archive.org"/> «این کتاب فهرست کاملی از تحریف‌هایی را بررسی می‌کند که به منظورهای ناسیونالیستی به وجود آورده شدند و امروزه در زمینه پژوهش‌های مربوط به شاعر بزرگ ایرانی، نظامی گنجوی، رایج شده‌اند. این تحریف‌ها از زمانی آغاز شدند که دولت شوروی تصمیم گرفت هشتصدمین سالگرد نظامی را جشن بگیرد. نویسندگان این کتاب با نگاهی دقیق و انتقادی استدلال‌هایی را بررسی می‌کنند که دانشمندان شوروی و نیز به تازگی نویسندگان جمهوری آذربایجان دربارهٔ نظامی مطرح کرده‌اند تا او را به اصطلاح «شاعر آذربایجانی» بخوانند و آثار او را جزو به اصطلاح «ادبیات آذربایجانی» بدانند. نویسندگان این کتاب نادرست‌بودن این ادعاها را نشان می‌دهند. گذشته از این بخش‌های انتقادی، کتاب حاضر بخش‌های سازنده‌ای هم دارد و آن هم اطلاعات و آگاهی‌هایی است که نویسندگان از منبع‌های دست اول از جمله از راه بازخوانی دقیق آثار نظامی و دیگر شاعران هم‌روزگار او و نیز منبع‌های تاریخی هم‌روزگار او در پیش چشم ما گذاشته‌اند. این کتاب پژوهشی جالب و با دقت مستندشده در زمینه ادبیات کلاسیک فارسی است و نیز به پرسش‌هایی دربارهٔ وضعیت تاریخی و قوم‌نگاری و زبانی منطقه ارّان و تراقفقاز پاسخ می‌دهد.»
 
در سال ۲۰۰۷ نوروز علی محمداف، دانشمند فرهنگی تالش بخاطر پشتیبانی از فرهنگ تالشی به زندان روانه شد (بنگرید به [Novruzali Mammadov] در ویکی‌پدیای انگلیسی).<ref>World Organisation Against Torture, Confirmation in appeal of the sentencing against Mr. Novruzali Mammadov to ten years in prison, 7 January 2009, AZE 001 / 0808 / OBS 139.2, available at: http://www.unhcr.org/refworld/docid/496efd900.html [accessed 26 January 2011]</ref> یکی از اتهامات دولت جمهوری آذربایجان علیه وی این بود که نظامی گنجوی را در یک نشریهٔ غیرترک و تالش خوانده بود.<ref>Ans Press News Portal, “Editors of “Tolishi Sedo” newspaper took stand of betrayl of country”, 19 فروردین 2007, https://web.archive.org/web/20080512201826/http://anspress.com/nid51166.html [accessed 26 January 2011].</ref><ref>{{یادکرد وب |url=http://www.hrights.ru/sng/sng-bul12.htm |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۱۴ ژانویه ۲۰۱۳ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090429181155/http://www.hrights.ru/sng/sng-bul12.htm |archivedate=۲۹ آوریل ۲۰۰۹ |dead-url=yes }}</ref> در سال ۲۰۰۹ نوروز علی محمداف در زندان جان سپرد<ref>AI - Amnesty International: Amnesty International Report 2010 - The State of the World's Human Rights, 28 May 2010 (available at ecoi.net).
http://www.ecoi.net/local_link/143047/243697_en.html [accessed May 2011]</ref>.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Nizami Gəncəvinin Azərbaycan dilində divanı tapılıb - EKSKLÜZİV|نشانی=http://web.archive.org/web/20150917180112/http://modern.az/articles/37052/1/|وبگاه=web.archive.org|تاریخ=2015-09-17|بازبینی=2019-05-20}} {{مشکوک}}</ref>
[[پرونده:Folio from a Khamsa-c.jpg|بندانگشتی|راست|برگی از خمسهٔ نظامی، مربوط به ۱۵۴۸ میلادی که در شیراز نگهداری می‌شود.]]
سطر ۳۳۷ ⟵ ۳۳۶:
 
In contrast to poets from other parts of Persia, who mostly belonged to higher echelons of society such as scholars, bureaucrats, and secretaries, a good number of poets in the northwestern areas rose from among the common people with working class backgrounds, and they frequently used colloquial expressions in their poetry. They are referred to as water carrier (saqqāʾ), sparrow dealer (ʿoṣfori), saddler (sarrāj), bodyguard (jāndār), oculist (kaḥḥāl), blanket maker (leḥāfi), etc. , which illustrates the overall use of Persian in that region. Chapter eleven of the anthology contains interesting details about the everyday life of the common people, their clothing, the cosmetics used by women, the games people played and their usual recreational practices such as pigeon fancying (kabutar-bāzi; p. 444), even-or-odd game (ṭaq yā joft bāzi; p. 446), exercising with a sledgehammer (potk zadan; p. 443), and archery (tir-andāzi; p. 444). There are also descriptions of the various kinds of musical instruments such as daf (tambourine; see DAF[F] and DĀYERA), ney (reed pipe), and čang (harp), besides details of how these instruments were held by the performers (pp. 150–63). One even finds in this anthology details of people's everyday living practices such as using a pumice (sang-e pā) to scrub the sole of their feet and gel-e saršur to wash their hair (pp. 440–41).</ref>.
==جعل دیوان تُرکی منسوب به نظامی گنجوی==
در سال ١٣٨١ انتشارات «اندیشه نو» کتابی با عنوان «ديوان نظامي گنجوی؛ توركجه يئنی تاپيلان»(ديوان نويافته تركی نظامي گنجوی) را منتشر کرد . این کتاب که بر روی آن عنوان غیر علمی و ناشیانه «براي اولين بار در دنيا» درج شده بود، و مصحح کتاب مدعی شده بود که توسط فردي به نام «صديار وظيفه، ائل اوغلي» اهل [[جمهوری آذربایجان]] کشف شده بود . به باور پژوهشگران مصحح کتاب «محمدزاده صديق» هیچ دلیل قاطعی بر اصالت کتاب نداشته است . بلکه مصحح کتاب به ابیاتی از اشعار فارسی نظامی گنجوی اشاره کرده و آن را دال بر وجود دیوان اشعار ترکی نظامی گنجوی قلمداد نموده ولی به باور پژوهشگران این ابیات هیچ اشاره ای به وجود دیوان اشعار ترکی برای نظامی گنجوی ندارند :
 
== جعل دیوان تُرکی منسوب به نظامی گنجوی ==
در سال ١٣٨١۱۳۸۱ انتشارات «اندیشه نو» کتابی با عنوان «ديواندیوان نظامينظامی گنجوی؛ توركجهتورکجه يئنییئنی تاپيلانتاپیلان» (ديواندیوان نويافتهنویافته تركیترکی نظامينظامی گنجوی) را منتشر کرد . این کتاب که بر روی آن عنوان غیر علمی و ناشیانه «برايبرای اوليناولین بار در دنيادنیا» درج شده بود، و مصحح کتاب مدعی شده بود که توسط فرديفردی به نام «صديارصدیار وظيفه،وظیفه، ائل اوغلياوغلی» اهل [[جمهوری آذربایجان]] کشف شده بود . به باور پژوهشگران مصحح کتاب «محمدزاده صديقصدیق» هیچ دلیل قاطعی بر اصالت کتاب نداشته است نداشته‌است. بلکه مصحح کتاب به ابیاتی از اشعار فارسی نظامی گنجوی اشاره کرده و آن را دال بر وجود دیوان اشعار ترکی نظامی گنجوی قلمداد نموده ولی به باور پژوهشگران این ابیات هیچ اشاره ای به وجود دیوان اشعار ترکی برای نظامی گنجوی ندارند :
 
{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|غزل‌های نظامی را غزالان|زده بر زخم‌های چنگ نالان}}
{{پایان شعر}}
 
یا :
 
یا :
 
 
{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|روزی به مباركیمبارکی و شادی|ابروی هلالی ام گشاده}}
{{پایان شعر}}
 
 
{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|بودم به نشاط كيقبادیکیقبادی|ديواندیوان نظامي‌امنظامی‌ام نهاده}}
{{پایان شعر}}
 
پس از انتشار ايناین ديواندیوان كهکه موجب حيرتحیرت جامعه ادبی [[ایران]] و انتقاد از اقدام سئوال‌سئوال برانگيزبرانگیز [[وزارت ارشاد]]، در اعطاياعطای مجوز نشر به ايناین قبيلقبیل آثار، پيشپیش از اثبات درستی يایا نادرستی موازينموازین علمی آنها گرديد،گردید، موج اعتراض‌ها در داخل ايرانایران و حتی انتقاد برخی از پژوهشگران بی طرفبی‌طرف در [[جمهوريجمهوری آذربايجانآذربایجان]] به راه افتاد . در این ارتباط [[یحیی شیدا]] که در احیای آثار [[زبان ترکی آذربایجانی]] مسبوق به سابقه فراوانی است ،است، چاپ و انتشار این کتاب را دستاورد جعل «ائل اوغلو» و «محمدزاده صديقصدیق» دانسته و اصل این دیوان را متعلق به یک شاعر تُرک زبان موسوم به [[نظامی قونوی|نظامی قارامانلی]] از سخن سرایان سده هشتم و اوایل سده نهم هجری در [[آسیای صغیر]] دانسته است دانسته‌است. جالب آنکه ویراستار اثر یعنی «محمدزاده صديقصدیق» در مقدمه همین کتاب چاپ شده در ایران ،ایران، نام [[نظامی قونوی|نظامی قارامانلی]] را نیز قید کرده و اظهار داشته که بخشی از دیوان سروده هایسروده‌های نظامی قارامانلی بوده ،بوده، در حاليحالی كهکه بر روی جلد اثر و پيشگفتارِپیشگفتارِ محمدزاده صديق،صدیق، سخن از «ديواندیوان تركیترکی نظامی گنجه‌ای» رفته است رفته‌است. پژوهشگران تصدیق نمودهنموده‌اند اندکه كهاین اين ديواندیوان متعلق به شاعری از قونيهقونیه تركيهترکیه امروزی به نام [[نظامی قونوی|نظامی قارامانلی]] ملقب به [[قونیه|قونوی]] است كهکه در حدود ۱۴۳۵ تا ۱۴۴۰ ميلادیمیلادی در [[قونيهقونیه]] به دنيادنیا آمده استآمده‌است. وی فرزند واعظی شهيرشهیر به نام «ملا ولي‌الدينولی‌الدین» مي‌باشدمی‌باشد. نظامی قونيویقونیوی در حدود سال ۱۴۶۹ تا ۱۴۷۳ بدرود زندگی گفته و به سه زبان فارسي،فارسی، عربيعربی و تركیترکی شعر سروده استسروده‌است.ذكر اينذکر نكتهاین نکته جالب است كهکه بدانيمبدانیم ديواندیوان تركيترکی نظامی نظامی قونوی در سال ۱۹۵۸ میلادی (۱۳۳۷ خورشيدیخورشیدی) يعنيیعنی حدود چهل سال پيشپیش از «ديواندیوان سازی» عناصر پانترکیسم، توسط «هانوكهانوک ايپكتنایپکتن» در [[تركيهترکیه]] و از سوی انتشارات دانشگاه استانبول منتشر شده و معرفی جامعی در خصوص ايناین ديواندیوان تركيترکی در شماره سيزدهمسیزدهم نشريهنشریه «توركيه تورکیه» ايناین دانشگاه صورت گرفته استگرفته‌است. همينهمین استاد دانشگاه استانبول، در سال ۱۹۷۴ (۱۳۵۳ خورشيدیخورشیدی) كتابکتاب ديگریدیگری در شرح احوال و آثار نظامی قونيویقونیوی نوشته و در آنكاراآنکارا منتشر كرده استکرده‌است. وی در ايناین كتابکتاب از وجود شش نسخه خطی برای ديواندیوان تركیترکی نظامی قونيویقونیوی خبر داده كهکه ششمينششمین نسخه در «دارالكتابدارالکتاب قاهره» مصر نگه‌داری مي‌شودمی‌شود. ايناین نسخه كهکه ظاهراً همان ديواندیوان جعلی نظامی گنجه‌ای است، در كتابکتاب ساختگيساختگی «ائل اوغلو» ، تحت عنوان «نسخه‌نسخه خديويه‌خدیویه مصر» معرفی شده استشده‌است<ref>{{یادکرد وب
 
|عنوان=پیشینه تحریف هویت تاریخی نظامينظامی گنجه ای (محمد طاهری خسروشاهی)
پس از انتشار اين ديوان كه موجب حيرت جامعه ادبی [[ایران]] و انتقاد از اقدام سئوال‌ برانگيز [[وزارت ارشاد]]، در اعطاي مجوز نشر به اين قبيل آثار، پيش از اثبات درستی يا نادرستی موازين علمی آنها گرديد، موج اعتراض‌ها در داخل ايران و حتی انتقاد برخی از پژوهشگران بی طرف در [[جمهوري آذربايجان]] به راه افتاد . در این ارتباط [[یحیی شیدا]] که در احیای آثار [[زبان ترکی آذربایجانی]] مسبوق به سابقه فراوانی است ، چاپ و انتشار این کتاب را دستاورد جعل «ائل اوغلو» و «محمدزاده صديق» دانسته و اصل این دیوان را متعلق به یک شاعر تُرک زبان موسوم به [[نظامی قونوی|نظامی قارامانلی]] از سخن سرایان سده هشتم و اوایل سده نهم هجری در [[آسیای صغیر]] دانسته است . جالب آنکه ویراستار اثر یعنی «محمدزاده صديق» در مقدمه همین کتاب چاپ شده در ایران ، نام [[نظامی قونوی|نظامی قارامانلی]] را نیز قید کرده و اظهار داشته که بخشی از دیوان سروده های نظامی قارامانلی بوده ، در حالي كه بر روی جلد اثر و پيشگفتارِ محمدزاده صديق، سخن از «ديوان تركی نظامی گنجه‌ای» رفته است . پژوهشگران تصدیق نموده اند كه اين ديوان متعلق به شاعری از قونيه تركيه امروزی به نام [[نظامی قونوی|نظامی قارامانلی]] ملقب به [[قونیه|قونوی]] است كه در حدود ۱۴۳۵ تا ۱۴۴۰ ميلادی در [[قونيه]] به دنيا آمده است. وی فرزند واعظی شهير به نام «ملا ولي‌الدين» مي‌باشد. نظامی قونيوی در حدود سال ۱۴۶۹ تا ۱۴۷۳ بدرود زندگی گفته و به سه زبان فارسي، عربي و تركی شعر سروده است.ذكر اين نكته جالب است كه بدانيم ديوان تركي نظامی نظامی قونوی در سال ۱۹۵۸ میلادی (۱۳۳۷ خورشيدی) يعني حدود چهل سال پيش از «ديوان سازی» عناصر پانترکیسم، توسط «هانوك ايپكتن» در [[تركيه]] و از سوی انتشارات دانشگاه استانبول منتشر شده و معرفی جامعی در خصوص اين ديوان تركي در شماره سيزدهم نشريه «توركيه » اين دانشگاه صورت گرفته است. همين استاد دانشگاه استانبول، در سال ۱۹۷۴ (۱۳۵۳ خورشيدی) كتاب ديگری در شرح احوال و آثار نظامی قونيوی نوشته و در آنكارا منتشر كرده است. وی در اين كتاب از وجود شش نسخه خطی برای ديوان تركی نظامی قونيوی خبر داده كه ششمين نسخه در «دارالكتاب قاهره» مصر نگه‌داری مي‌شود. اين نسخه كه ظاهراً همان ديوان جعلی نظامی گنجه‌ای است، در كتاب ساختگي «ائل اوغلو» ، تحت عنوان «نسخه‌ خديويه‌ مصر» معرفی شده است<ref>{{یادکرد وب
|عنوان=پیشینه تحریف هویت تاریخی نظامي گنجه ای (محمد طاهری خسروشاهی)
|نشانی= http://www.azariha.org/بایگانی-مقالات/item/1342-پیشینه-تحریف-هویت-تاریخی-نظامي-گنجه-ای
|ناشر=وبسایت خبری تحلیلی آذری هاآذری‌ها
}}</ref><ref>{{یادکرد وب
|عنوان=پیشینه تحریف هویت تاریخی نظامی گنجه‌ای ـ محمّد طاهری خسروشاهی-دانشگاه تبریز (دیوان جعلی تُرکی)
سطر ۳۶۸ ⟵ ۳۶۳:
|ناشر=وبسایت روزنامه اطلاعات
}}</ref>.
 
 
== نظامی در هنر معاصر ==
* ''[[توران‌دخت (پوچینی)|توران‌دخت]]'' [[جاکومو پوچینی]] ([[محسن معینی]] در سال ۱۳۹۲ نمایشی بر اساس این اپرا در [[فرهنگسرای نیاوران]] [[تهران]] بر صحنه برده است.برده‌است)<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://www.irna.ir/fa/News/212988/فرهنگی/نمایش_توراندخت_در_فرهنگسرای_نیاوران_به_صحنه_رفت|عنوان=نمایش توراندخت در فرهنگسرای نیاوران به صحنه رفت | ناشر = ایرنا|تاریخ =۹ خرداد ۱۳۹۱ |تاریخ بازبینی= 1 اسفند 1396}}</ref><ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.irna.ir/fa/News/212988/فرهنگی/نمایش_توراندخت_در_فرهنگسرای_نیاوران_به_صحنه_رفت |عنوان= نمایش توراندخت در فرهنگسرای نیاوران به صحنه رفت| ناشر = ایرنا|تاریخ = ۹ خرداد ۱۳۹۱|تاریخ بازبینی= ۱۲ اسفند ۱۳۹۶}}</ref>
* ''[[مجلس قربانی سنمّار]]'' [[بهرام بیضایی]]
* '' رمان دیوباد - ساناز حائری ( اسفند ۱۳۹۷)
 
== نگارخانه ==
سطر ۳۹۳ ⟵ ۳۸۷:
* ذبیح‌الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، جلد دوم
* لغت‌نامهٔ دهخدا
* نزهةالمجالس، تألیف جمال خلیل شروانی، تصحیح و مقدمه و حواشی و توضیحات و تحقیق زندگی گویندگان و فهرست‌ها، از محمدامین ریاحی، تهران، انتشارات زوار ۱۳۶۶، چاپ دوم علمی
* پیر گنجه در جستجوی ناکجاآباد، عبدالحسین زرین‌کوب، تهران، علمی ۱۳۷۲
* با کاروان حله، عبدالحسین زرین‌کوب، تهران، (چاپ اول) ۱۳۴۷
سطر ۴۲۶ ⟵ ۴۲۰:
* K. Talattof & J.W. Clinton, ''The Poetry of Nizami Ganjavi: Knowledge, Love, and Rhetoric''. – New York, 2001
* Christine van Ruymbeke. [https://archive.is/20130112141734/http://www3.cambridge.org/uk/catalogue/catalogue.asp?isbn=9780521873642 ''Science and Poetry in Medieval Persia: The Botany of Nizami's Khamsa ''. University of Cambridge Press , 2008.]
* Christine van Ruymbeke. "From culinary recipe to pharmacological secret for a successful wedding night: the scientific background of two images related to fruit in the Xamse of Nezâmi Ganjavi", ''Festschrift in honour of Professor J.T.P. de Bruijn'', ''Persica'', Annual of the Dutch-Iranian Society, (Leiden), 2002, pp.&nbsp; 127–136
* "Nizami's Unlikely Heroines: A Study of the Characterizations of Women in Classical Persian Literature" by Kamran Talattof.
* [{{Google books |plainurl=yes |id=8vxj<ref>AMAAJ}} J. S. Meisami(Translator) ''Haft Paykar: A Medieval Persian Romance''. , New York: Oxford University Press, ۱۹۹۵]
سطر ۴۴۳ ⟵ ۴۳۷:
<!--ابر-->
* ''Низами Гянджеви'': Собрание сочинений: В۵ т. : Пер. с фарси / Низами Гянджеви; Редкол. : Р. Алиев и др. ; Сост. , науч. подгот. текстов, коммент. и слов. Р. Алиева; Вступ. ст. М. Ибрагимова. — М. : «Художественная литература» ,۱۹۸۵.
* ''[[Бертельс, Евгений Эдуардович|Бертельс Е. Э.]]'' [http://file041r.mylivepage.ru/chunk41/4782744/2681/bertels_nizami.djvu?3104828419 Великий азербайджанский поэт Низами]{{پیوند مرده|date=سپتامبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}. — Баку: издательство АзФАН,۱۹۴۰
* ''[[Бертельс, Евгений Эдуардович|Бертельс Е. Э.]]'' Низами и [[Физули, Мухаммед Сулейман оглы|Физули]]. — М. ,۱۹۶۲
* ''[[Крымский, Агафангел Ефимович|Крымский А. Е.]]'' Низами и его современники. — Баку: «Элм» , ۱۹۸۱.