ترور آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها

بر روی صحنه شخصیتی به نام سرود اندری (که [[هری هاک]] نقشش را بازی می‌کرد) دیالوگ خود را ادا کرد و به خاطر اینکه صدای خنده حاضرین بلند شد بوت وارد اتاقک رئیس‌جمهور شد و گلوله‌ای بر سر او شلیک کرد. گلوله از کنار گوش چپ لینکلن وارد شد و در پشت کره چشم راستش قرار گرفت. لینکلن در هنگام اصابت تیر در حال خندیدن بود.<ref name=goodrich>{{cite book |title=The Darkest Dawn: Lincoln, Booth, and the Great American Tragedy |last=Goodrich |first=Thomas |publisher=Indiana University Press |date=2006 |isbn=978-0-253-21889-6}}</ref>{{rp|96}}

 

 

دکتر [[چارلز میل]]، جراح ارتش، به سرعت زخم لینکلن را ارزیابی کرد و آن را مهلک و کشنده تشخیص داد. رئیس‌جمهور از داخل تئاتر به خیابان آوردند و او به مدت ۹ ساعت در خیابان در حالت کما بود. متخصصان بسیاری بر بالین او آمدند، از جمله ژنرال [[جوزف بارتر]]، جراح ارتش آمریکا. او لینکون را معاینه کرد و تشخیص داد که در چند جا جمجمه آسیب دهده و گلوله در ۶ اینچی داخل مغز جای گرفته. لینکون دیگر به هوش نیامد و در ساعت ۷:۲۲ صبح رسماً مرگ او را اعلام کردند. در مورد گفته‌های استانتن پس از مرگ لینکلن، تاریخ نویسان اختلاف نظر دارند. همه توافق دارند که او سخنش را با این عبارت شروع کرد که {{گفتاورد|"هم‌اکنون لینکلن به … پیوست}}. اینکه واژه جا افتاده تاریخ بوده یا فرشتگان معلوم نیست.