مونا محمودنژاد: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Barsaavosh (بحث | مشارکتها) |
نجات ۲ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
||
خط ۳۷:
'''مونا محمودنژاد''' یکی از بهائیانی است که پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران اعدام شد.<ref>[http://www.encyclo.co.uk/ Encyclopedia]: [http://www.encyclo.co.uk/define/Mona%20Mahmudnizhad Mona Mahmudinizhad]</ref> وی متولد ۱۹ شهریور ۱۳۴۴ برابر با ۱۰ سپتامبر ۱۹۶۵ است. او در زمان اعدام ۱۷ سال بیشتر نداشت.<ref name=":0">[http://www.adressformona.org/monasstory/storyofmona3.htm The story of Mona]</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.dramacircle.org/a-new-dress-for-mona-resource-site|title=A New Dress for Mona|date=|accessdate=|website=Drama Circle|publisher=|last=|first=}}</ref><ref>Bella Online: [http://www.bellaonline.com/articles/art27767.asp Mona MahmoudNizhad]</ref><ref>[http://www.independent.com.mt/ independent.com]: [http://www.independent.com.mt/articles/2008-07-27/news/story-of-bahai-girls-martyrdom-to-be-shot-in-malta-211020/ Article about Mona's Dream]</ref>
در ژوئن ۱۹۸۳ برابر با خرداد ۱۳۶۲، حکومت [[ایران]] ده تن از دختران و زنان [[بهائی]] را اعدام کرد. اتهام آنها تدریس در کلاسهای کودکان بهائی – معادل مدرسه یکشنبهها در غرب – بود. خانمها در معرض فشارهای جسمی و روانی شدید قرار گرفتند تا اعتقاد دینی خود را انکار کنند اما چنین کاری نکردند. در نهایت تمامی این افراد اعدام شدند که یکی از آنها، دختری ۱۷ ساله به نام '''مونا محمودنژاد''' بود.<ref>[http://www.iranrights.org/ IRANRIGHTS.ORG] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20151029152848/http://www.iranrights.org/ |date=۲۹ اکتبر ۲۰۱۵ }}: [http://www.iranrights.org/english/memorial-case--2990.php MONA MAHMUDNIZHAD]</ref><ref>{{یادکرد وب|نام خانوادگی=Sinclair|نام=Jack|نشانی=http://www.iwatw.com/2011/05/19/776/|عنوان=Mona Mahmudnizhad, hanged in Iran for teaching the love and tolerance of her Baha’i faith {{!}} Islamic War Against the West|بازبینی=2016-07-05}}</ref>
== کودکی ==
خط ۷۹:
چاپ این مصاحبه موجب شد که خانوادههای زندانیانی به دیدار امام جمعه و استاندار فارس و مقامات پایتخت بروند تا از صحت خبر مطمئن شوند. همزمان، تلاشهای بینالمللی برای نجات بهائیان زندانی آغاز شد اما این تلاشها ناموفق ماند. دادگاه انقلاب [[شیراز]] متهمین را به مرگ محکوم کرد و دیوان عالی کشور این حکم را تأیید کرد. روز ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ مونا محمودنژاد را به همراه سایر زنان به پادگان عبدالله مسگر معروف به «میدان چوگان» بردند تا اجباراً شاهد حلق آویزی سایر زنان شود. زمانی که نوبت او فرارسید، برای آخرین بار به او مهلت دادند تا از دینش برگردد. وقتی که از انجام این کار اجتناب ورزید، او را نیز حلق آویز کردند.
مقامات خبر اعدام خانم محمودی نژاد را به خانوادهاش ندادند. خانواده وی اتفاقاً از اعدام او مطلع شدند و نتوانستند جسدش را خود بخاک بسپارند. مسئولان وی و سایر [[بهائیان]] اعدام شده را به قبرستان بهائیان شیراز برده و بدون شستن و رعایت هرگونه مراسم خاکسپاری، دفن کردند.<ref>
== وصیتنامه ==
|