گواوا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''گوآوا''' یا '''اَمرود'''،<ref>{{یادکرد وب |url=http://loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-4d7e25520b584ab2a044b1b8f4ca1dcf-fa.html |title=لغتنامه دهخدا، امرود |accessdate=۱۹ ژانویه ۲۰۱۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20121116172832/http://loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-4d7e25520b584ab2a044b1b8f4ca1dcf-fa.html |archivedate=۱۶ نوامبر ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref> '''اَرمود'''،<ref>{{یادکرد وب |url=http://loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-bc22a3a7f1a44822a8aee56606d0c7e2-fa.html |title=لغتنامه دهخدا، ارمود |accessdate=۱۹ ژانویه ۲۰۱۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20121116172844/http://loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-bc22a3a7f1a44822a8aee56606d0c7e2-fa.html |archivedate=۱۶ نوامبر ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref> (نام علمی ''Psidium guajava'') نوعی گیاه گرمسیری با [[درختچه]]‌ای [[همیشه‌سبز]] از خانواده میرتاسه‌میرتاسه است که برگ‌های دربرابر هم دراز و بیضی شکل دارد. این درختچه بومی آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی، [[پرو]]، [[برزیل]] و [[مکزیک]] است. گواوا درختچه‌ای همیشه سبز است و برگ‌های آن بدون کرک یا پوشیده از کرک است و گل‌های آن خوشبو است. پوست تنه گواوا سبز یا قهوه‌ای متمایل به قرمز است. دارای ریشه‌های سطحی است ریشه می‌تواند به گونه عمقی و پرپشت گسترش پیدا کند. گل‌های آن سفید و خوشبو هستند و در بهمن و اسفند به گل می‌نشیند. میوه آن چیزی همانند به [[زیتون]] یا [[انار]] کوچک است. چرا که در بالای میوه تاجی از [[کاسبرگ]]‌ها قرار دارد. میوه آن گوشتدار است. دانه‌های آن مانند دانه‌های انگور در گوشت قرار دارد. رنگ میوه قرمز یا زرد است. میوه آن شیرین است و آن را خام یا پخته به شکل مربا و ژله می‌خورند.

'''گواوا''' سال‌ها قبل به ایران وارد شد و به گونه پرورشی در شمال و بیشتر جنوب ایران در دو [[استان هرمزگان]] و خانه ابود احمدياحمدی معروف به عبدالله ترانسپورت و [[سیستان و بلوچستان]] کاشته شده که با نام زیتون محلی نیز شناخته می‌شود. شهرستانهای [[بندرعباس]]، [[میناب]]، [[رودان]]، سیاهو، [[چابهار]]، سرباز، نیکشهر از بسترهای تولید محدود گواوا در ایران است.