آن‌ها به ۴ دسته تقسیم می‌شوند (با مقداری همپوشانی):
*'''گریدهای Fe آهن- Cr کروم- Cکربن''': این دسته اولین گرید استفاده شده بودند و هنوز هم به‌طور گسترده در کاربردهای مهندسی و مقاوم در برابر سایش استفاده می‌شوند.
*'''گریدهای Feآهن-Crکروم-Niنیکل-Cکربن''': در این گریدها، مقداری از کربن با نیکل جایگزین شده‌است. این دسته دارای سختی و مقاومت به خوردگی بالاتری هستند.
*'''گریدهای پیرسخت‌کاری شونده''': گرید EN 1.4542 (a.k.a.که با نام PH 17-4 نیز شناخته /می 4PHشود)، شناخته شده‌ترین گرید، قابلیت سخت شدن مارتنزیتی و پیرسخت‌کاری را هردو باهم دارد. این فولاد می‌تواند استحکام بالا و [[چقرمگی]] خوب را به دست آورد و در صنایع هوافضا و دیگر صنایع کاربرد دارد.
*'''گرید مقاوم در برابر خزش''': افزودن مقدار کمی Nb,[[کبالت]]، [[بور]]، V،[[وانادیم]] B,و Co[[نیوبیم|نایوبیم]] استحکام و مقاومت خزش را تا حدود ۶۵۰ درجه سلسیوس افزایش می‌دهد.
=== فولاد زنگ‌نزن دوپلکس ===
خط ۱۱۴:
=== فولادهای زنگ‌نزن رسوب سخت شونده ===
فولادهای زنگ‌نزن رسوب سخت شونده مقاومت به خوردگی در حدود فولادهای آستنیتی دارند، اما می‌توان آن‌ها را توسط فرایند سخت‌کاری رسوبی (که سخت‌کاری سنی یا سخت‌کاری ذره ای نیز نامیده می‌شود) سخت‌کاری کرد. معروف‌ترین گرید آن 4PHPH 17-۱۷4 است که تقریباً ۱۷ درصد کروم و ۴ درصد نیکل دارد.
