ایران صفوی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Arsham1380 (بحث | مشارکتها) برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Arsham1380 (بحث | مشارکتها) برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۱۲:
صفویان، زبان فارسی را برای اداره بهتر ایران به عنوان زبان نخست کشور ایران برگزیدند و کارهای پادشاهان صفوی همچنین باعث تثبیت و تقویت بیشتر زبان [[فارسی]] در خاور اسلامی شد.<ref>[http://depts.washington.edu/silkroad/cities/iran/isfahan/isfahan.html washington.edu]</ref> همچنین تمام نسکهای تاریخی در دورهٔ صفوی به زبان فارسی نگاشته شدهاست.<ref>[[تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوران صفویه]]، صص ۱ تا ۲۰ (تمام فصل اول این کتاب به معرفی و بررسی منابع تاریخی صفویه اعم از ایرانی و غیرایرانی و سفرنامهها و منشات و غیره پرداختهاست)</ref> با وجود رسمی بودن زبان فارسی، درباریان صفویه همچون دیگر مردم ایران در دربار از زبان محلی خود ([[زبان ترکی آذربایجانی|ترکی آذربایجانی]]) بهره میبردند. همچنین شاهعباس خود اشعاری به ترکی سرودهاست.<ref>کتاب :ایران عهد صفوی، نوشته راجر سیوری، ترجمه کامبیز عزیزی، صفحهٔ ۲۱۲</ref> [[ژان شاردن]] جهانگرد فرانسوی هم که زمان یازده سال (۷۰–۱۶۶۴ و ۷۷–۱۶۷۱) در ایران بوده، مینویسد: ترکی زبان دربار و لشکریان است، زنان و مردان منحصراً به ترکی آذربایجانی سخن میگویند، به ویژه خانوادههای اشرافی. شوند این کار آن است که خاندان صفوی از سرزمینهای ترکزبان و جاهایی که زبان مادریشان ترکی است، برخاستهاند.<ref>Voyages du Chevalier Chardin en Perse (Paris, 1811),IV,238</ref>
همزمان با دوره صفویه زبان فارسی در اوج گستردگی خود قرار داشت. فارسی، زبان رسمی [[گورکانیان هند]] (همسایه خاوری ایران) بود و شاعران پارسیگوی بزرگی از آن برخاستند. در باختر ایران ([[آسیای صغیر]]) که زیر فرمان [[امپراتوری عثمانی|امپراتوری سنیمذهب عثمانی]] و رقیب راستین صفویان جای داشت نیز مورد بهره بود. بیشتر سخنوران ترک بدان آشنا بوده و [[غزل]] و شعرهای کوتاه فارسی میسرودند.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=The Cambridge history of Iran|ناشر= Cambridge University Press|شهر= Britain|کوشش= |ویرایش= |سال=1986 |شابک=0-521-20094-6 |نویسنده= |نویسندگان سایر بخشها=William Bayne Fisher, Peter Jackson, Laurence Lockhart, J. A. Boyle|ترجمه=|صفحه=1120 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2 April 2008.</ref>
==
{{اصلی|هنر دوره صفویه}}
هنر دورهٔ صفوی ([[۱۱۰۱]] - [[۸۸۰]] [[خ.|خورشیدی]]) از دوران درخشان [[هنر ایران]] است. هنر این دوره در بسیاری از زمینهها، ادامهٔ دوران طلایی هنر دربار [[تیموریان]] است.<ref>تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوران صفویه (ص ۳۳۶)</ref> هنر ایران در این دوره در زمینههای [[معماری]]، [[نگارگری]]، [[خوشنویسی]]، [[قالیبافی]]، [[فلزکاری]]، [[سفالگری]]، [[پارچهآرایی]] و … نمایانگر میشود.
خط ۲۲۲:
{{اصلی|مکتب اصفهان}}
[[مکتب اصفهان]] عنوانی است که برای اوجگیری فعالیتهای مختلف فلسفی، فقهی و هنری در طی سده ۱۷ و اوایل ۱۸ میلادی (۱۰ و ۱۱ هجری قمری) در اصفهان به کار برده میشود. این دوره از زمانی آغاز شد که [[شاه عباس صفوی|شاه عباس]] در ۱۰۱۷ هجری قمری/ ۱۵۹۸ میلادی پایتخت صفویان را به [[اصفهان]] منتقل کرد. این دوره با سقوط اصفهان به دست افغانها و [[سرنگونی صفویان]] در سال ۱۱۳۶ هجری قمری/۱۷۲۲ میلادی به پایان رسید.
{{اصلی|معماری صفوی}}
دوران صفویه، دوره اوج ساخت بناهای متعدد بوده است، تعداد بیشتری از عمارات دوران صفوی در مقایسه با بناهای دورانهای دیگر ایران، باقی ماندهاست؛ با این وجود معماری دوران صفوی نسبت به معماری [[سلجوقی]]، [[ایلخانی]] و [[تیموری]] ناشناخته ماندهاست. چند عامل به تعیین این تناقض کمک میکند، یکی از این عوامل، عامل به ظاهر پیش پا افتادهٔ تعصب و پیشداوری است. عمارات زیبای دوران صفوی پیوسته تحسین بی چون و چرا در پی داشته، از این رو به سادگی در زمرهٔ طبقهبندی ناخوشایند جذابیتهای توریستی قرار گرفته و به همین دلیل تعدادی از آنها به صورت جدی ارزیابی مفصل و محققانه نشدهاست.
== شاهان صفوی ==
|