زبان‌های هندواروپایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
افزایش نوشته
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۷۵:
زبان‌های هندو-اروپایی گروهی از زبان‌های خویشاوند هستند که از هند تا به اروپا گسترده شده‌اند.
 
در مورد خاستگاه خانوادهٔ زبان هندو-اروپایی دوچند فرضیهٔ رقیب وجود دارد. دیدگاه مرسوم که ریشهٔ این خانوادهٔ زبانی را به ۶٬۰۰۰ سال پیش و استپ‌های پونتیک را فرض می‌کند. دیدگاه نوین ادعا می‌کند ریشهٔ این خانوادهٔ زبانی به ۸٬۰۰۰ تا ۹٬۵۰۰ سال پیش و به منطقهٔ [[آناتولی]] تعلق دارد که با گسترش کشاورزی این زبان نیز در گسترش یافت.<ref>http://www.sciencemag.org/content/337/6097/957.abstract?sid=192102e8-a5bc-4744-ac5a-5500338ab381</ref><ref>[http://www.nytimes.com/2012/08/24/science/indo-european-languages-originated-in-anatolia-analysis-suggests.html?pagewanted=all&_r=0 Family Tree of Languages Has Roots in Anatolia, Biologists Say]</ref>
 
دیگر فرضیه در این زمینه، فرضیه ایران است که کسانی چون فریدون جنیدی، جهانشاه درخشانی و رضا مرادی غیاث آبادی از پیش نهندگان آن هستند.
بر اساس دیدگاه مرسوم، مادر این زبان‌ها هزاره چهارم پیش از میلاد در ناحیه‌ای واقع در شمال [[دریای سیاه]] میان اقوام نیمه چادرنشین رایج بوده‌است، و در اثر مهاجرت اقوام گوناگون رفته‌رفته آن زبان انشقاق و انشعاباتی یافته و از [[هند]] تا [[اروپا]] گسترده شده‌اند.<ref>{{یادکرد وب |url=http://persianlanguage.ir/articles/about_language/666 |title=زبان، گویش و لهجه (بخش توضیحات)؛ تارنمای زبان فارسی |accessdate=۲۷ مه ۲۰۱۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120504180605/http://persianlanguage.ir/articles/about_language/666 |archivedate=۴ مه ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref>
 
فرضیه دیگری ‌که دو زبانشناس روس به میان نهاده اند ارمنستان را خاستگاه این زبانها می داند.
 
فرضیه دیگری نیز تمدن دره رود سند را زادبوم هندیان و ایرانیان و اروپاییان می داند.
 
بر اساس دیدگاه مرسوم، مادر این زبان‌ها هزاره چهارم پیش از میلاد در ناحیه‌ای واقع در شمالمیانه دریای کاسپین و [[دریای سیاه]] میان اقوام نیمه چادرنشین رایج بوده‌است، و در اثر مهاجرت اقوام گوناگون رفته‌رفته آن زبان انشقاق و انشعاباتی یافته و از [[هند]] تا [[اروپا]] گسترده شده‌اند.<ref>{{یادکرد وب |url=http://persianlanguage.ir/articles/about_language/666 |title=زبان، گویش و لهجه (بخش توضیحات)؛ تارنمای زبان فارسی |accessdate=۲۷ مه ۲۰۱۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120504180605/http://persianlanguage.ir/articles/about_language/666 |archivedate=۴ مه ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref>
 
نظریهٔ دیگری که اخیراً ارائه شده‌است، نیای زبانهای هندواروپایی را در [[خاستگاه نیاهندواروپاییان#%D9%81%D8%B1%D8%B6%DB%8C%D9%87%D9%94 %D8%AC%D9%86%D9%88%D8%A8 %D8%B4%D8%B1%D9%82 %D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7|جنوب شرق اروپا]] می‌داند.<ref>{{یادکرد وب|وبگاه=neba.finlit.fi|نشانی=http://neba.finlit.fi/booksfromfinland/bff/399/wiik.htm|عنوان=Kalevi Wiik: Europe's oldest language?|بازبینی=2018-08-22}}</ref>