میرزاده عشقی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح
اصلاح
خط ۵۵:
 
=== اقامت در استانبول ===
عشقی چند سالی در [[استانبول]] بود، در شعبه [[علوم اجتماعی]] و [[فلسفه]] [[دارالفنون]] باب عالی جزء مستمعین آزاد حضور می‌یافت، پیش از این سفر هم یک باربه همراهی [[آلمان|آلمانیها]] به [[بیجار]] و [[کردستان]] رفته بود.
«[[اپرای رستاخیز شهریاران ایران]]» را عشقی در استانبول نوشت. این منظومه اثر مشاهدات او از ویرانه‌های [[طاق کسری]] در [[مدائن]] هنگام عبور از [[بغداد]] و [[موصل]] به استانبول بوده‌است. در کتاب «میرزاده عشقی» نوشته «[[سولماز نراقی]]» برای اولین بار نت‌های این اپرا منتشر شده‌است.<ref name=":0" />{{سخ}}
در سال ۱۳۳۳ ه‍.ق «[[روزنامه عشقی]]» را در [[همدان]] انتشار داد. «[[نوروزی نامه]]» را نیز در سال ۱۳۳۶ ه‍.ق پانزده روز پیش از رسیدن فصل [[بهار]] در استانبول سرود.
عشقی از استانبول به همدان رفت و باز به تهران شتافت. او چند سال آخر عمرش را در تهران به سر برد، نمایشنامه «[[کفن سیاه]]» را در باب روزگار زنان و [[حجاب]] آنان با [[مسمط]] نوشت. در واقع این اثر با ثمرش، تاریخچهٔ تز [[انقلاب مشروطیت]] و دوره‌ای که شاعر می‌زیست می‌باشد.<ref>کلیات مصور میرزاده عشقی-گردآوری علی اکبر مشیر سلیمی-[[انتشارات امیرکبیر]] 1357- تهران-ص201</ref>
عشقی گاه گاهیگهگاه در روزنامه‌ها و مجلاتمجله‌ها اشعار و مقالاتیمقاله‌هایی منتشر می‌ساخت که بیشتر جنبهٔ وطنی واجتماعی داشت، چندی هم شخصاً روزنامه «[[قرن بیستم]]» را با قطع بزرگ در چهار صفحه منتشر می‌کرد که امتیازش به خود او تعلق داشت لیکن بیش از ۱۷ شماره انتشار نیافت.
 
در آخرین کابینه [[حسن پیرنیا]]، [[مشیرالدوله]] از طرف وزارت کشور به ریاست شهرداری [[اصفهان]] انتخاب گردید ولی او نپذیرفت.