آهن: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Alborzagros (بحث | مشارکتها) |
Alborzagros (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۶:
Fe۵۶ سنگینترین [[ایزوتوپ پایدار]] (تولید شده توسط [[فرایند آلفا]] در [[نکلئوسنتز استلار]]) است که با عناصر سنگینتر از آهن و [[نیکل]] برای تشکیلشان به [[سوپر نوا]] احتیاج دارند. آهن فراوانترین عنصر در غولهای قرمز است، و فراوانترین فلز در شهابسنگها و در هستهٔ فلزی متراکم در سیاراتی مثل زمین است.
[[پرونده: Black-band ironstone (aka).jpg|250px|farme|بندانگشتی|چپ|یک قطعه [[سنگ آهن]] با قدمت ۲٫۱ میلیارد سال که رگههای تشکیلدهنده
آهن خالص فلز است، اما به ندرت در این شکل روی سطح زمین یافت میشود زیرا در حضور اکسیژن و رطوبت به آسانی اکسیده میشود. به منظور به دست آوردن فلز آهن، اکسیژن باید از سنگ معدنهای طبیعی توسط کاهش شیمیایی حذف شود – بهطور عمده از سنگ آهن از سنگ Fe2O۳ توسط کربن در درجه حرارت بالاست. خواص آهن را میتوان با تولید آلیاژهایی از آن با استفاده از فلزات متنوع گوناگون (و بعضی غیر فلزها به ویژه کربن و سیلیکون) اصلاح نمود و [[فولاد]]ها را ایجاد کرد. هستهٔ اتمهای آهن تقریباً دارای بالاترین انرژیهای اتصال در هر [[نکلئون]] است و تنها ایزوتوپ Ni۶۲ دارای انرژی بیشتر از آن است.
هرچند فراوانترین [[نوکلید]] پایدار همان Fe۵۶ است، این آهن از طریق [[همجوشی هستهای]] در ستارههای شکل گرفتهاست و اگرچه اندکی انرژی کمتر نیز از طریق سنتز کردن نیکل ۶۲ نیز استخراج میگردد. شرایط در ستارگان برای ایجاد این فرایند مناسب نیست. توزیع عنصر آهن بر روی زمین بسیار بیشتر از نیکل است و احتمالاً در تولید عنصر از طریق سوپر نوا نیز همینطور است.
|