قشقایی: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسیشده] | [نسخهٔ بررسیشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
آخرین تغییر متن رد شد (توسط 86.57.118.149) و برگردانده شد به نسخهٔ 27850746 توسط Telluride |
حذف دو آمار جمعیتی به خاطر عدم تطابق با منبع اتنولوگ و اضافه کردن تصویر |
||
خط ۳:
{{قوم و نژاد
|group=ایل قشقایی<ref name = "iranica2003">{{پک|Pierre Oberling| July 20 2003}}</ref>
|image= [[File:A Qashqai child.jpg|250px]]
|caption=کودکی از ایل قشقایی
|poptime= ۹۵۹٫۰۰۰<ref name="ethnolongue" />
|popplace=استانهای [[استان فارس|فارس]]، [[کهگیلویه وبویراحمد]] و [[چهارمحال و بختیاری]]، [[خوزستان]] و [[اصفهان]]
سطر ۹ ⟵ ۱۰:
|rels=[[اسلام]] [[شیعه]]}}
[[پرونده:Qashqai-map.png|بندانگشتی|چپ|285px|حدود سرزمین قشقاییها در نقشه [[ایران]]]]
'''قشقایی''' یا '''ایل قشقایی''' یکی از اتحادیههای ایلی<ref group="یادداشت">اتحادیه ایلی یا بزرگ ایل، از اتحاد چند ایل و طایفه بزرگ تشکیل میشد که و از لحاظ گستردگی همانند یک دولت کوچک در ایران عمل میکرد که توسط ایلخانی و ایلبیگی اداره میشد، نمونه دیگر اینگونه اتحادیه، ایل بختیاری، بویراحمدی و خمسه است</ref> [[ایران]] است که مانند بسیاری از اتحادیههای ایلی متأخر ایران مخلوطی از قبیلههایی با ریشههای قومی گوناگون [[مردم ترک|ترک]]، [[مردم لر|لر]]، [[مردم کرد|کرد]]، الیکایی و [[مردم عرب|عرب]] است، اما بیشتر قشقاییها ریشهای [[ترک تبار|ترک]] دارند و تقریباً تمامشان به گویشی از زبانهای [[ترکی اغوز]] غربی صحبت میکنند که خود آن را ترکی مینامند.<ref name = "iranica2003" /> اکثریت قشقاییها [[تشیع|شیعهمذهب]] هستند.<ref>{{پک|Fast|2010|ص=۱۵۳}}</ref> جمعیت ایل قشقایی در سال ۲۰۱۶ میلادی حدود ۹۵۹ هزار نفر تخمین زده شده.<ref>https://www.ethnologue.com/country/IR/languages</ref>
مرکز اصلی این ایل استان فارس است. اما به دلیل وسعت اراضی و قلمرو در دیگر استانها نیز ساکن هستند. از این جمله میتوان به استانهای [[استان کهگیلویه وبویراحمد|کهگیلویه وبویراحمد]]، [[استان چهارمحال و بختیاری|چهارمحال و بختیاری]] (بروجن، سامان، [[کیان (شهرکرد)|کیان]]، جونقان، بلداجی، طاقانک)، [[استان خوزستان|خوزستان]] (هفتکل، قلعه تل)، [[استان اصفهان|اصفهان]] (قسمتهایی از سمیرم، دهاقان، فریدن، بخشهای مختلف شهرستان لنجان به ویژه بخش مرکزی این شهرستان در اطراف زرین شهر، طالخونچه، بیستگان، باباشیخعلی و چمها) یز ([[مهردشت]])، [[استان قم|قم]]، [[استان مرکزی|مرکزی]]، و [[استان بوشهر|بوشهر]] (دشتستان و دشتی) اشاره نمود. قشقاییها در دورههای مختلف بهتدریج به این سرزمین کوچیده و در آن ساکن شدهاند.
عشایر ترکزبان در سراسر ایران پراکندهاند. استقرار ایلات ترک در مناطق گوناگون ایران در دوران [[سلجوقیان]]، تیموریان و [[صفویه]] شدت یافتهاست.
== ریشهشناسی نام ==
|