جهتدهی رانش: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۳:
'''جهتدهی رانش''' ({{lang-en|Thrust vectoring}}) یا '''کنترل جهت رانش'''، قابلیتی در یک [[هواگرد]]، [[راکت]] یا وسیلهای دیگر است که به آن امکان مدیریت جهت [[رانش]] [[موتور]]ش را میدهد تا با این کار، امکان [[سامانه کنترل پرواز هواگرد|کنترل]] [[تنظیم حالت|ارتفاع]] و [[سرعت زاویهای]] برای وسیله فراهم باشد.<ref>https://www.youtube.com/watch?v=U7Nsko6bvC8</ref><ref>https://www.youtube.com/watch?v=ByongWw80wA</ref>
[[پرونده:Gimbaled thrust animation.gif|بندانگشتی|انیمیشن کنترل یک راکت به روش جهتدهی رانش (تراست وکتورینگ)]]
در [[راکت
[[پرونده:Iris vectoring nozzle.jpg|بندانگشتی|[[موتور جت|نازل]] اگزاستِ متقارن-نسبت-به-محور (Axisymmetric) ساخته شده توسط شرکت [[جنرال الکتریک|GE]]، که بر روی جنگنده [[جنرال داینامیکس اف-۱۶ ویستا|F-16 MATV]] استفاده
دلیل اصلی گنجانده شدن این قابلیت در هواگردها، فراهم آوردن امکان [[عمودپرواز]] و [[نشست و برخاست کوتاه]] بود. پس از آن، مهندسان متوجه شدند که استفاده از تراست وکتورینگ در موقعیت نبرد، انجام حرکات و مانورهای مختلفی را برای هواگرد میسر میسازد که با موتورهای سابق قابلانجام نبودهاند. برای مثال، هواگرد بدون تراست وکتورینگ برای چرخش فقط باید از سطوح آیرودینامیکی مثل [[شهپر (هواپیما)|شهپر]] یا [[بالابرنده]] استفاده کند. البته هواگرد دارای تراست وکتورینگ هم برای چرخش، نیازمند سطوح آیرودینامیکی است، اما به مقدار هواگرد بدون تراست وکتورینگ به آن متکی نیست.
|