موتور راکت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار: |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری |
||
خط ۱۵:
[[پرونده:Liquid-Fuel Rocket Diagram.svg|بندانگشتی|252x252پیکسل|نمودار ساده شده یک راکت سوخت-مایع. ۱. سوخت مایع راکت.
یک موتور موشک که با سوخت مایع کار می‌کند، شامل تزریق‌کننده، اتاقک احتراق، گلوگاه و شیپور می‌باشد. بخش پشتی اتاقک انفجار یا احتراق که محل تزریق سوخت است را اینجکتور یا تزریق‌کننده می‌نامند. لایه داخلی اتاقک احتراق دارای جداری تو خالی است که گاز خنک‌کننده‌ای در آن جریان دارد. شیپور در قسمت عقب دارای شکلی همگرا بوده و ایجاد گلو می‌کند و در قسمت جلو شکلی واگرا داشته و تولید دهانه بزرگ خروجی را می‌نماید. در پشت شیپور اتاقک احتراق قرار دارد. معمول‌ترین طرح شیپور، شیپور دلاوال نام دارد. این نام از اسم دکتر «گوستاو پاتریک دلاواو» یک مهندس سوئدی بود، گرفته شده‌است.
== موتور راکت با سوخت جامد ==
[[پرونده:Solid-Fuel Rocket Diagram.svg|بندانگشتی
1. یک ترکیب جامد از سوخت-اکساینده در داخل راکت قرار می گیرد که در مرکز آن یک سوراخ استوانه ای وجود دارد.
2. یک مشتعل کننده سطح سوخت را مشتعل می کند.
3. سوراخ مرکزی مانند یک محفظه احتراق عمل می کند.
4. گازهای داغ در قسمت گلویی مختنق می شوند که در کنار عوامل دیگر تعیین کننده رانش تولید شده می باشد.
5. گازهای خروجی از راکت خارج می شوند.]]
این نوع از موشک که در مقایسه با موشک‌های سوخت مایع از ساختار ساده‌تری برخوردار است از قسمت‌های گرین سوخت، محفظه احتراق، کلاهک، باله‌ها، و نازل که همان موتور موشک است تشکیل شده سوخت جامد بر اثر سوختن تبدیل به گاز شده و در نازل لاوال ابتدا سرعت ان در گلوگاه نازل به سرعت صوت رسیده سپس در قسمت واگرای بعدی سرعت ان از سرعت صوت بیشتر شده و بر اساس قانون پایستگی تکانه گاز خروجی باعث پیشرانی موشک می‌شود.
از موشک‌های سوخت جامد بیشتر در موشک‌های کوتاه برد یا در موشک‌های کمکی ماهواره‌ها که از موشک اصلی جدا می‌شود استفاده می‌شود.
| |||