مجتبی مینوی: تفاوت میان نسخه‌ها

در ایام اوج گرفتن [[نهضت ملی شدن نفت]] در سال ۱۳۲۸ او همکاری خود با رادیو بی‌بی‌سی را قطع نمود و در پی دعوت به کار از سوی [[دانشگاه تهران]] به ایران بازگشت و به تدریس در دانشکده ادبیات پرداخت. از سال ۱۳۳۱ مدتی ریاست تعلیمات عالیه [[وزارت فرهنگ]] را داشت. از سال ۱۳۲۹ از طرف دانشگاه تهران مأموریت یافت که طی سفرهایی به کشور [[ترکیه]]، ضمن جستجو در کتابخانه‌های آن کشور و بررسی کتب خطی فارسی و عربی و ترکی به عکس‌برداری و تهیه [[میکروفیلم]] از تعدادی از کتب خطی بپردازد. گزارشی از نتایج علمی این سفرها را در مقالاتی با عنوان «از خزائن ترکیه» در ''مجله دانشکده ادبیات تهران'' در سه شماره متوالی در سال ۱۳۳۵ منتشر کرد. طی همین دوران موفق به تهیه میکروفیلم از بیش از هزار نسخهٔ خطی شد که در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نگهداری می‌شود. از سال ۱۳۳۶ به مدت ۴ سال به سمت رایزن فرهنگی ایران در [[ترکیه]] منصوب شد. در همین سال در کنگره بین‌المللی خاورشناسان در [[استانبول]] حضور یافت. در همین دوره عضویت در شورای عالی دانشگاه‌ها و شورای عالی سازمان اسناد ملی و عضویت پیوستهٔ [[فرهنگستان ادب و هنر ایران]] (از سال ۱۳۵۲) و مشاوره در [[بنیاد فرهنگ ایران]] را داشت. در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد<ref>در زمان ریاست دکتر فضل‌الله رضا: «پژوهشگر ستیهنده»، گفتگو با مجتبی مینوی، ''کتاب امروز''، پاییز ۱۳۵۲</ref> و در همان سال سرپرستی علمی [[بنیاد شاهنامه فردوسی]] را به‌عهده گرفت و تا پایان عمر به این کار ادامه داد.

 

 

مجتبی مینوی در روز چهارشنبه ۷ بهمن ۱۳۵۵ برابر با ۲۶ ژانویه ۱۹۷۷ در سن {{عدد به فارسی|۷۳}} سالگی در [[تهران]] درگذشت و در بهشت زهرای تهران آرامگاه مشاهیر (شماره ۹۵۳) به خاک سپرده شد.