محمود احمدینژاد: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسیشده] | [نسخهٔ بررسینشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
محتوا از ادعای شرکت محمود احمدینژاد در تصرف سفارت آمریکا به اینجا ادغام شد. برای اطلاعات بیشتر بحث:محمود احمدینژاد#بخش ادغام را ببینید. برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
خط ۹۳:
احمدینژاد در [[آرادان]] [[گرمسار]] در [[استان سمنان]] به دنیا آمد و در یک سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. در سال ۱۳۵۴ برای تحصیل در مهندسی راه و ساختمان وارد [[دانشگاه علم و صنعت ایران]] شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷، به عنوان نماینده علم و صنعت در جلسات [[انجمنهای اسلامی دانشگاهها]] شرکت میکرد. او تحصیلات خود را در این دانشگاه تا اخذ دکترای [[مهندسی عمران]] ادامه داد و در ۱۳۶۸ به عضویت هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران درآمد. در دوران دهه شصت فرمانداری [[ماکو]] و [[خوی]] را بر عهده داشت. در ۱۳۷۲ به عنوان اولین استاندار [[استان اردبیل|اردبیل]] منصوب شد و تا ۱۳۷۶ این سمت را بر عهده داشت. در سال ۱۳۷۹ برای نمایندگی [[مجلس ششم|ششمین دوره]] [[مجلس شورای اسلامی]] از تهران نامزد شد که پیروز نشد. در ۱۳۸۲ او به عنوان [[شهردار تهران]] برگزیده شد و در این مقام در [[انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۴)|انتخابات نهم ریاست جمهوری ایران]] شرکت کرد و در ۳ تیر ۱۳۸۴ در دور دوم از این دوره با کسب ۱۷ میلیون رأی و با ۲۶٪ اختلاف نسبت به رقیب خود [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] در انتخابات ریاست جمهوری، پیروز شد. احمدینژاد در سال ۱۳۸۸، در پی [[انتخابات ریاستجمهوری ایران (۱۳۸۸)|انتخاباتی مناقشه برانگیز]] با ۲۴ میلیون و ۵۹۷ هزار رأی و ۲۹٪ درصد اختلاف نسبت به نامزد بعدی، [[میر حسین موسوی]]، پیروز شد و برای دومین بار به ریاست جمهوری رسید.<ref>[http://www.rferl.org/content/Thousands_Cash_With_Police_In_Tehran_After_Disputed_Election/1753774.html Musavi Calls For Iran Election Result To Be Canceled, As Protests Continue] Radio Free Europe</ref> از جمله اقدامات احمدینژاد در دورهٔ ریاست جمهوری، اجرای [[طرح تحول اقتصادی]] بود که طبق آن [[سهمیهبندی سوخت در ایران|سوخت سهمیهبندی شد،]] و همچنین یارانههای سوخت، آب، برق و مواد غذایی [[هدفمندسازی یارانهها در ایران|تدریجاً حذف]] بهطور نقدی به مردم پرداخت شد. از دیگر اقدامات او پروژهٔ [[مسکن مهر]] به منظور خانهدار کردن خانوادههای کم درآمد بود. در دورهٔ ریاست جمهوری او روابط با کشورهای در حال توسعه بر کشورهای توسعه یافته اولویت یافت و [[برنامهٔ هستهای ایران]] با وجود فشارهای بینالمللی که منجر به اعمال [[تحریمهای اقتصادی وضع شده علیه ایران|تحریمهای اقتصادی]] شورای امنیت، آمریکا و اروپا علیه ایران شد، به پیش برده شد. در ۱۳۹۲، [[حسن روحانی]] با وعده بهبود شرایط کشور و تغییر سیاستهای اقتصادی، سیاست خارجی و فرهنگی جانشین احمدینژاد شد. احمدینژاد در [[انتخابات ریاستجمهوری ایران (۱۳۹۶)|انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶]] نامزد شد ولی صلاحیت وی مورد تأیید شورای نگهبان قرار نگرفت.
==
=== کودکی ===
محمود احمدینژاد در ۶ آبان سال ۱۳۳۵ در بخش [[آرادان]] از توابع [[گرمسار]] در [[استان سمنان]] به دنیا آمد. به گفته وی پدرش آهنگر بود و هفت فرزند داشت. محمود احمدینژاد، که چهارمین فرزند خانوادهاست، به همراه خانواده در سن یکسالگی به [[تهران]] آمده و ساکن تهران شدند.<ref name="autogenerated3">{{یادکرد وب |نشانی=http://www.irna.ir/fa/news/view/line-2/8404040509135544.htm |عنوان=زندگینامه احمدینژاد |تاریخ بازدید=۴ تیر ۱۳۸۴ |نویسنده= |ناشر=ایرنا |زبان= |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110912111510/http://www.irna.ir/fa/news/view/line-2/8404040509135544.htm |archivedate=۱۲ سپتامبر ۲۰۱۱ |dead-url=yes }}</ref> در تصاویری که از صفحه آخر [[شناسنامه]] محمود احمدینژاد منتشر شده،<ref name="Saburjian1">[http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1386/12/24/L00933182605.jpg شناسنامه محمود احمدینژاد، روزنامه جام جم]</ref> توضیحاتی در مورد تغییر [[نام خانوادگی]] وی دیده میشود. رابرت تیت، خبرنگار [[روزنامه گاردین]] نوشت که نام خانوادگی قبلی او «سبورجیان» (به معنای رنگرز) بودهاست.<ref group="ملاحظات">و آنچنان که او از افراد محلی شنیدهاست، این تغییر نام دلایل اقتصادی و مذهبی داشتهاست. پدر او که احمد نام داشته، نام خانوادگی خود و فرزندانش را به ''احمدینژاد'' تغییر دادهاست [http://www.guardian.co.uk/world/2005/jul/02/iran.roberttait]. چند سال بعد، مطالبی مبنی بر این که احمدینژاد ریشه [[یهودی]] دارد در منابع مختلفی منتشر شد. در سال ۱۳۸۸، این مطلب در رسانههایی نظیر [[دیلی تلگراف]] انعکاس یافت و عنوان شد که سبورجیان، به معنای بافنده سبور ([[تالیت|شال یهودیان]]) است و این نام در وزارت کشور در فهرست نامهای خانوادگی یهودیان ثبت شدهاست [http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/iran/6256173/Mahmoud-Ahmadinejad-revealed-to-have-Jewish-past.html]. مئیر جاودانفر در مقالهای در [[روزنامه گاردین|گاردین]]؛ این که سبور به معنای شال یهودیان است را رد کرد و با استناد به صحبتهای رابرت تیت و [[کسری ناجی]] با مردم آرادان که تأیید کردهاند خانواده احمدینژاد رنگرز بودهاند، مینویسد که [[یهودیان ایران]] به رنگرزی اشتغال ندارند. مادر احمدینژاد [[سید]] است و پدر او هم بسیار مذهبی و معلم قرآن بودهاست، بنابراین یهودی بودن خانواده او صحت ندارد. [http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2009/oct/05/mahmoud-ahmadinejad-jewish-family]. بعدها، عنوان شد نام خانوادگی قبلی احمدینژاد، «صباغیان» بودهاست و نه سبورجیان (هر دو به معنای رنگرز). [[داوود احمدینژاد]] در سال ۱۳۹۰ به [[هفتهنامه آسمان]] گفت: «... بعد از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] اعلام کردند که هر کسی فامیلیاش مشکل دارد یا خوشش نمیآید بیاید عوض کند. پدرم از آن فامیلی [صباغیان] خوشش نمیآمد لذا به واسطه اسم خودشان [احمد] فامیلشان را گذاشتند احمدینژاد.» [http://www.asemanweekly.com/article/772/داستان-داوود--و-محمود-داوود-احمدینژاد-چرا-علیه-محمود-احمدینژاد-سخنرانی-میکند؟]</ref>
خط ۱۰۰:
{{اصلی|کتابشناسی محمود احمدینژاد}}
وی دوران تحصیل خود را تا مقطع پایانی متوسطه در مدرسههای تهران از جمله مدرسه سعدی و مدرسه دانشمند پشت سر گذاشت و با کسب رتبه ۱۳۲ از کنکور سراسری در سال ۱۳۵۴ در رشته ''[[مهندسی راه و ساختمان]]'' [[دانشگاه علم و صنعت ایران]] دوره تحصیلات عالی را شروع کرد.<ref name="autogenerated3"/> در سال ۱۳۶۵، پس از فارغالتحصیل شدن در مقطع لیسانس در همان سال (پس از ۱۱ سال)، در مقطع [[کارشناسی ارشد]] همان دانشگاه پذیرفته شد و در سال ۱۳۶۸ نیز به عضویت در هیئت علمی دانشکده عمران [[دانشگاه علم و صنعت ایران]] درآمد. در سال ۱۳۷۶ و همزمان با داشتن سمت استانداری اردبیل و مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی، موفق به دریافت مدرک تحصیلی [[دکترا]] در رشته ''[[مهندسی و برنامهریزی حمل و نقل ترافیک]]'' شد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://president.ir/fa/president/biography/index.htm |عنوان=زندگینامه احمدینژاد |تاریخ بازدید=۱ شهریور ۱۳۸۵ |نویسنده= |ناشر= |زبان=}}</ref> وی طی تدریس در این دانشگاه، پژوهشهای علمی، راهنمایی چند پایاننامه کارشناسی ارشد در زمینههای مختلف مهندسی حمل و نقل را، بر عهده داشتهاست.<ref name="autogenerated3"/> احمدینژاد در دوران دانشجویی عضو [[انجمن اسلامی دانشجویان|انجمن اسلامی]] و [[تیم فوتبال]] دانشگاه علم و صنعت ایران بود. او از هدایتکنندگان اصلی طیف فکری طرفداران [[خط امام]] در انجمن اسلامی بود، و به فعالیتهای سیاسی میپرداخت. [[مجتبی ثمره هاشمی]]، [[صادق محصولی]]، [[مسعود زریبافان]] و [[علیرضا علیاحمدی]] از دوستان دوران دانشجویی احمدینژاد بودند.<ref>[http://www.tabnak.ir/fa/pages/?cid=1634 ۲۰ سال پیش، احمدینژاد در علم و صنعت ایران] [[تابناک (وبگاه)|تابناک]]</ref>
== ادعای شرکت در گروگانگیری سفارت آمریکا ==
پس از انتخاب [[محمود احمدینژاد]] به ریاست جمهوری چند نفر از کارمندان سفارت آمریکا که در جریان [[تصرف سفارت آمریکا]] به گروگان گرفته شده بودند، احمدینژاد را یکی از گروگانگیرها معرفی کردند.<ref>[http://www.rferl.org/featuresarticle/2005/7/992E9294-D81D-4093-A38B-20DC9642013B.html [Iran: U.S. Examines Hostage Accusations Against Ahmadinejad] - [Radio Free Europe / Radio Liberty © ۲۰۰۸]<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> علاوه بر این برخی گروههای بسیجی در ایران نیز وی را از شرکت کنندگان در این واقعه نام برده بودند.<ref>نشریه [[یالثارات]]. شماره ۲۲۳. منتشره ۳۰ آوریل ۲۰۰۳</ref> با این حال سازمان [[سیا]] معتقد است که هیچ مدرکی تاکنون دال بر این ادعاها قابل اثبات نبودهاست.<ref>''Ahmadinejad: The Secret History of Iran's Radical Leader'', Kasra Naji, 2008, University of California Press, {{ISBN|0-520-25663-8|en}} pp.25</ref>
این موضوع بلافاصله از سوی تعدادی از دانشجویان فعال در ماجرای [[اشغال سفارت آمریکا]] رد شد. [[ابراهیم اصغرزاده]] نیز از مخالفت [[احمدینژاد]] با پیشنهاد [[تصرف سفارت آمریکا]] خبر داد. [[ابراهیم اصغرزاده]] اظهار داشت: «احمدینژاد [[کمونیسم]] را خطر جدیتری میپنداشت و به جای آن اشغال سفارت شوروی را پیشنهاد میکرد.» به همین جهت [[ابراهیم اصغرزاده]]، [[محسن میردامادی]] و [[حبیبالله بیطرف]] همگی مصمم شده و احمدینژاد را از عملیات خارج کردند.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E06E4DF113FF936A35752C1A9609C8B63| عنوان = Decades After the Hostages, a Conciliatory Voice in Iran| تاریخ بازدید = ۱۹ فروردین ۱۳۸۸| تاریخ = ۵ نوامبر ۲۰۰۶| ناشر = [[نیویورک تایمز|The New York Times]]| زبان = انگلیسی}}</ref> البته ایده حمله به سفارت شوروی را کسی جدی نگرفت.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.radiozamaneh.org/analysis/2007/11/post_452.html| عنوان = گفتگو با گری سیک در سالگرد اشغال سفارت آمریکا در تهران، «کسی ایده احمدینژاد را جدی نگرفت»| تاریخ بازدید = ۱۹ فروردین ۱۳۸۸| تاریخ = ۱۸ آبان ۱۳۸۶| ناشر = [[رادیو زمانه]]| زبان = | archiveurl = https://web.archive.org/web/20091028213318/http://www.radiozamaneh.org/analysis/2007/11/post_452.html| archivedate = ۲۸ اکتبر ۲۰۰۹| dead-url = yes}}</ref> [[عباس عبدی]] نیز گفت احمدینژاد پس از اشغال سفارت میخواست به ما بپیوندد، اما ما اجازه ندادیم وارد سفارت شود یا به گروه ما بپیوندد.<ref>[http://www.rferl.org/featuresarticle/2005/7/992E9294-D81D-4093-A38B-20DC9642013B.html [Iran: U.S. Examines Hostage Accusations Against Ahmadinejad] - [Radio Free Europe / Radio Liberty © ۲۰۰۸]</ref>
== دهه شصت ==
|