دائموسین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز جایگزینی با اشتباهیاب: ساطنتش⟸سلطنتش، خوردکننده⟸خردکننده |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۱:
| تعمید =
| نام کامل =
| لقب =خدای جنگ
| زادروز = [[۴ (میلادی)]]
| زادگاه =گوگوریو
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = [[۴۴ (میلادی)]]
| آرامگاه = پیون دانگ
| پیش از = [[مینجانگ]]
| پس از = [[یوری (پادشاه گوگوریو)|یوری]]
| شهبانو =
| همسر =
| همسر ۱ =جلی
| همسر ۲ =یئون
| همسر ۳ =
| کاخ =
خط ۳۱:
| مادر =
| فرزندان = [[شاهزاده هودونگ|هودونگ]] ، [[موبون]]
| دین =بودا
| امضاء =
}}
خط ۳۷:
'''پادشاه دائموسین''' یا '''تموشین''' (۴۴-۱۸ میلادی) سومین پادشاه [[گوگوریو]] به عنوان خدای جنگ شناخته میشود.معنی ادبی تموشین ” بزرگ پادشاه مقدس مبارز” میباشد.همانطور که لقب وی نشان میدهد، پادشاه کشورهای همسایه زیادی را در [[طول عمر]] خود تصرف نمود و باعث گسترش بسیار زیاد وسعت گوگوریو در دوران ابتدایی آن شد.
پادشاه دائموسین در سال چهارم [[بعد از میلاد]] به عنوان سومین پسر [[پادشاه یوری]] (دومین حاکم گوگوریو) متولد شد.به عنوان یک شاهزاده جوان، نام وی موهیول بود.از کودکی وی باهوش، محکم و کاردان بود.او به خاطر خدمات ارزنده اش در نبرد با پادشاهی شمالی یعنی بویو، به عنوان ولیعهد منصوب شد.روابط با این کشور قدرتمند بزرگترین وظیفه وی بعد از پادشاه شدنش در سن ۱۴ سالگی بود.در چهارمین سال سلطنتش، پادشاه شجاعانه حملهای را علیه بویو ترتیب داد.اما این نبرد به مانند نبرد دیوید و گلیات بود زیرا پادشاهی نوپای گوگوریو کشور قدرتمند بویو را که در آن زمان قابلیت این را داشت که برای یک نبرد بیشتر
لشکر کشی نظامی پادشاه تموشین برای گسترش وسعت کشور همچنان ادامه می یافت.در حالی که او چندین قبیله کوچکتر را تصرف میکرد،وی هرگز روستاهای مناطق تصرف شده را غارت نمی کرد.به جای غارت، وی آنها را در داخل خاک گوگوریو ضمیمه میکرد و ساکنان محلی را به عنوان مردم خود می پذیرفت.مناطق همسایه به این نکته پی بردند که گوگوریو یک تصرفکنندهٔ وحشی نمیباشد بلکه یک کشور قدرتمند میباشد که توسعهٔ خود را دنبال میکند.بعضی از قبایل داوطلبانه به گوگوریو تسلیم می شدند.
تصرف منطقهٔ ناکرانگ توسط پادشاه شامل یک داستان رومانتیک میباشد که هنوز هم از آن به عنوان ماجرایی عاشقانه و تراژیک یاد میشود.در سال ۳۷ میلادی پادشاه پسرش
افسانهها تصریح میکنند که شاهزاده هودونگ به دلیل یاس به وجود امده در اثر مرگ شاهزاده خانم ناکرانگ خودکشی نمود.اما منابع تاریخی اظهار میکنند که همسر اول پادشاه تموشین شاهزاده را که پسر همسر دوم پادشاه بود، در تله انداخت.زمانی که پادشاه نسبت به هودونگ [[سو ظن]] پیدا کرد،شاهزادهٔ بد طالع بدون ذکر هیچ علتی خودکشی نمود.در حقیقت زمانی که پادشاه تموشین جوان بود،او شاهد خودکشی برادرش شاهزاده هه میونگ بر اساس دستور پدرش پادشاه یوری بود.بعدها پادشاه تموشین شاهد این بود که پسرش نیز به همین سرنوشت دچار شد.ظاهراً این تراژدی شوک بزرگی به پادشاه وارد کرد.بعد از اینکه پسرش درگذشت، پادشاه تا زمان مرگش در سال ۴۴ بعد از میلاد هیچ دستاورد مهمی کسب نکرد. [[دودمان هان|سلسله هان]] ناکرانگ را در سال ۴۴ میلادی توسط [[امپراتور گوانگوو هان|امپراتور گوانگوو]] پس گرفت.او در زمان مرگ ۴۰ سال داشت.در خلال ۲۶ سال سلطنت پر حادثه وی، گوگوریو قوی تر شد و زمینهای برای پادشاهان آینده برای گسترش بیشتر قدرت پادشاهی فراهم شد.
|