فردوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{کاربردهای دیگر}}

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده

|تصویر = Tomb of Ferdowsi (WLM 2015).jpg

|توضیح تصویر = پیکرهٔ فردوسی کارِ [[ابوالحسن صدیقی]] در [[آرامگاه فردوسی]] [[طوس]]

{{فردوسی (نوار کناری)}}

 

 

پژوهشگران سرودن ''شاهنامه'' را برپایهٔ ''[[شاهنامه ابومنصوری|شاهنامهٔ ابومنصوری]]'' از زمان سی سالگی فردوسی می‌دانند. تنها سروده‌ای که روشن شده از اوست، خود ''شاهنامه'' است. ''شاهنامه'' پرآوازه‌ترین سرودهٔ فردوسی و یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌های [[ادبیات کهن ایران|ادبیات کهن پارسی]] است. فردوسی ''شاهنامه'' را در ۳۸۴ ه‍.ق، سه سال پیش از برتخت‌نشستن محمود، به‌پایان برد و در ۲۵ اسفند ۴۰۰ ه‍.ق برابر با ۸ مارس ۱۰۱۰ م، در هفتاد و یک سالگی، تحریر دوم را به انجام رساند. سروده‌های دیگری نیز به فردوسی منتسب شده‌اند، که بیشترشان بی‌پایه هستند. نامورترین آن‌ها به صورت مثنوی به نام ''[[یوسف و زلیخا]]'' است. سرودهٔ دیگری که از فردوسی دانسته شده، [[هجونامه فردوسی|''هجونامه‌ای'']] در نکوهش [[سلطان محمود غزنوی]] است. برابر ''کتابشناسی فردوسی و شاهنامه''، گردآوری [[ایرج افشار]]، با به‌شمارآوردن سروده‌های منسوب به فردوسی مانند ''یوسف و زلیخا'' تا سال ۱۳۸۵، تعداد ۵۹۴۲ اثر گوناگون در این سال‌ها نوشته شده‌است.<ref group="یادداشت">برابر ''کتابشناسی فردوسی و شاهنامه'' گردآوری ایرج افشار — که نوشته‌ها دربارهٔ فردوسی و ''شاهنامه'' از آغاز تا سال ۱۳۸۵ را دربرمی‌گیرد — با به‌شمارآوردن سروده‌های منسوب به فردوسی مانند ''یوسف و زلیخا'' تا سال ۱۳۸۵، ۵۹۴۲ شماره نوشتار، گفتار، فصل، کتاب منفرد و مجموعهٔ مستقل، ترجمه و منقول‌ها، نسخه‌های دست‌نویس تاریخ‌دار و بی‌تاریخ و گزیده و منثور، چاپ‌های متن ''شاهنامه'' و خلاصه‌های آن، یک یا چند داستان از آن، آثاری که برپایهٔ ''شاهنامه'' گردآوری شده‌اند، نمایش‌نامه‌ها برپایهٔ آن و چاپ‌های ''یوسف و زلیخا'' در این سال‌ها به‌دست آمده‌است. ببینید: {{پک|افشار|۱۳۹۰|ک=کتابشناسی فردوسی و شاهنامه|ص=۳۵–۳۱۸}}</ref>