سید نصرالله اخوی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۵:
سید نصرالله مجتهدی برجسته است و به تعبیر [[مدرس تبریزی]] در [[ریحانه الادب]]: از اکابر علمای عصر ما، که فقیهی است بارع و حاوی فروع و اصول و جامع معقول و منقول و مشهورترینِ خاندان سیادت که به سادات اخوی» می‌باشد. او که وضع تجدد روزافزون انتهای عصر [[قاجار]] را دیده است پس از اتمام تحصیلات در عتبات و انجام سفر حج و زیارت عتبات مقدسه مدینه، تصمیم به سفر اروپا گرفته و بدانجا می‌رود. او مدتی در پاریس مانده و به مطالعه اوضاع حقوقی و اداری ممالک غربی پرداخته و اطلاعات مفیدی را به دست می‌آورد و سپس قبل از ایجاد نهضت مشروطه به وطن و مولد خود بازمی‌گردد. در میانه سال ۱۳۲۴ ق با تلاش علمای ایران و نجف و همراهی مردم [[نهضت مشروطیت]] ایجاد می‌شود و حکومت چند هزار ساله مستبده و مطلقه ایران مقیده و مشروطه می‌شود. نقش علما در مقدمات، تأسیس و استمرار نهضت مشروطه بسیار قابل اعتناست و سید نصرالله تقوی که در این زمان ۳۶ سال سن دارد به عنوان یک [[مجتهد]] پرشور در وقایع استبدادستیزانه شرکت می‌کند.
 
او به عنوان نماینده تهران به نخستین دوره مجلس شورای ملی راه یافت و عضو کمیسیون شش نفره ای شد که متمم قانون اساسی را نوشتند. پافشاری او بر تطبیق قانون با احکام شرع و نقش او همراه با شیخ فضل الله نوری در تدوین و تصویب اصل دوم متمم قانون اساسی او را آماج انتقاد تجددخواهان آن دوران کرد. در دوره دوم مجلس شورای ملی که سیدنصرالله نماینده تهران و نایب رئیس مجلس بود، نشریه [[ملانصرالدین (نشریه)|ملانصرالدین]] که در تفلیس چاپ می شد به همین سبب به او حمله کرد که باعث شد مجلس در پنجم شهریور ۱۲۸۹ از مندرجات ملانصرالدین اظهار نفرت کند<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.ical.ir/ical/fa/Content/4_artmajles1-1328|عنوان=مذاکرات جلسه ۱۳۴ دوره دوم مجلس شورای ملی ۲۱ شعبان ۱۳۲۸}}</ref>. سرانجام پس از آنکه میرزا اسدالله خان نماینده کردستان، [[محمدعلی فروغی|ذکاء الملک]] رئیس مجلس را متهم به عدم بی طرفی و ناتوانی در اداره مجلس کرد، در اعتراض به این اتهامات همراه با ذکاء الملک در ششم بهمن ۱۲۸۹ از هیئت رئیسه مجلس استعفا داد. <ref>{{یادکرد وب |عنوان=مذاکرات جلسه ۲۰۲ دوره دوم مجلس شورای ملی ۲۴ محرم ۱۳۲۹ |نشانی=https://www.ical.ir/ical/fa/Content/4_artmajles1/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87-202-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D9%BE%D9%86%D8%AC%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87-24-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%85-1329}}</ref> او بیش از چهارده ماه نایب رئیس مجلس بود.
 
در ۲۷ ربیع‌الاول ۱۳۲۸ ه‍.ق (۱۸ فروردین ۱۲۸۹ ه‍.خ) همزمان با نمایندگی مجلس از سوی وزیر وقت عدلیه (دادگستری) – [[حسن مشیرالدوله]] (پیرنیا) – به ریاست «محکمهٔ فوق‌العادهٔ تمیز» (دیوان موقت عالی کشور) می‌رسد. این محکمه برای نخستین بار پس از انقلاب مشروطه تشکیل می‌گردد تا حکم محکمهٔ جزا (در زمان وزارت عدلیهٔ [[عبدالحسین میرزا فرمانفرما]]) دربارهٔ نشریهٔ «حبل‌المتین» و مدیر مسئول آن – [[سید حسن حبل‌المتین|سید حسن کاشانی]] (حبل‌المتین) – را بازنگرد.<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی=گلبن | نام=محمد | عنوان=سید حسن کاشانی و روزنامه حبل المتین و محاکمه او | ژورنال=پیک نور | شماره=-12 | سال=1384 | صفحه=73–80 | پیوند=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/335610 | زبان=fa | تاریخ بازبینی=2018-01-27}}‏</ref>