انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Shiasun (بحث | مشارکت‌ها)
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: نویسننده⟸نویسنده
خط ۱۸:
اولین تلاش‌ها برای تولید کتب با کیفیت برای بچه‌ها توسط [[بنگاه ترجمه و نشر کتاب]] در میانهٔ دهه ۱۹۵۰ شروع شد و تا تأسیس کانون در میانهٔ دههٔ ۱۹۶۰ ادامه یافت. [[انتشارات سخن]] هم در همکاری با برنامه کتاب فرانکلین شروع به آماده‌سازی و نشر کتب با کیفیت کودکان کرد. هدف این پروژه تشویق نویسندگان ماهر و تصویرگران توانا به بازنویسی داستان‌های محبوب از فولکلور فارسی بود. این کتب شامل ''[[کدو قلقله زن]]''، بازنویسی شده توسط [[منوچهر انور]] با تصویرگری [[پرویز کلانتری]]، و ''حسنی'' بازنویسی شده توسط [[فریده فرجام]] با تصویرگری [[غلامعلی مکتبی]] بود که هر دو در ۱۹۶۱ منتشر شدند. [[هما زاهدی]] و [[لیلی امیرارجمند]] در اوایل دههٔ ۱۹۶۰ همچنان به کتب کودک علاقمند بودند و داوطلب شدند تا جعبه‌های کتاب اهدا شده توسط مدیر فرانگلین را در گوشه‌های جنوبی تهران توزیع کنند. برنامهٔ انتشار مهمان‌های نا خوانده، سومین کتاب فرانکلین، بازنویسی شده توسط فرجام، مقارن شد با تلاش‌های ابتدایی در جهت تأسیس کانون در دههٔ ۱۹۶۰. انتشارات فرانکلین موافقت کرد پروژه اش را خاتمه داده و انتشار کتاب فرجام را به کانون واگذار کند.
 
[[فیروز شیروانلو]]، که به درستی متقاعد شده بود تعداد اندک نویسنندهٔنویسندهٔ کودک موجود جوابگوی پروژهٔ کتاب کودک کانون نمی‌شدند، به بسیاری از نویسندگان ادبیات بزرگسالان -رمان نویسان، مترجمین، نمایشنامه نویسان، نویسندگان علوم اجتماعی و دانشوران علوم انسانی- روی آورد و از آنان دعوت کرد در این زمینهٔ جدید قلم‌آزمایی کنند. همزمان، یک گروه ویراستاری ترتیب داد که در آن میان بودند کسانی چون محمود مشرف تهرانی ([[م. آزاد]]) که جدا از وظایف ارزشمند ویراستاری، کتب بسیاری برای کانون نوشت و اقتباس کرد؛ [[سیروس طاهباز]] که نهایتاً در پی ترک کانون توسط شیروانلو مسئول انتشارات شد؛ [[محمد قاضی]] مترجم شناخته شدهٔ ادبیات باکیفیت و [[منوچهر صفا]].
 
== نخستین کتاب‌ها ==