عبدالرزاق باشتینی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نسب مادر
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خنثی‌سازی ویرایش 28160534 از محسن میرآفتاب (بحث) حذف ادعای بدون منبع
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۱۶:
'''خواجه عبدالرزاق باشتینی''' پسر خواجه جلال‌الدین فضل‌الله باشتینی از اعیان ولایت [[بیهق]]، اولین حاکم [[سربداران]] بود که در سال ۷۳۷ هجری (۱۳۳۷ میلادی) قیام‌کنندگان در [[باشتین]] وی را که به خاطر نیروی جسمانی و شجاعتش مشهور بود به سرداری خویش برگزیدند و نام [[سربداران]] را اختیار کردند.
 
او از قدرتمندان و ثروتمندان منطقه و از لحاظ کثرت ثروت در بیهق بی نظیر بود. نسبتش از طرف پدر به [[حسین بن علی]] می‌رسید و از راه مادر به یحیی برمکی می رسید و پنج فرزند داشت و مورد توجه سلطان [[مغول]] بود. وی که جوانی [[دلیری|شجاع]] بود، همراه ابوسعید به [[آذربایجان]] رفت و خان مغول، وقتی شجاعت و شهامت او را دید، تربیتش کرد و پس از مدتی او را برای جمع‌آوری مالیات به [[کرمان]] فرستاد.
 
او از بزرگان ولایت بیهق بود که از طرف [[ابوسعید بهادرخان|ابوسعید]] خان مغول، برای گرفتن مالیات کرمان عازم شد و پس از اخذ مالیات از مردم آنجا، آن را صرف خوشگذرانی کرد. او در فکر فراهم کردن [[مالیات]] خرج شده بود که خبر درگشتِ خان مغول را شنید. از این رو به [[باشتین]] آمد و رهبری شورش مردم را بر عهده گرفت. می‌گویند که ایلچی مغول به باشتین آمد و بر دو برادر به نام‌های حسن حمزه و حسین حمزه، وارد شد و طلب شراب و شاهد کرد. آن دو برادر، در باب شاهد، عذر آوردند؛ ولی او با بی اعتنایی، قصد تجاوز به ناموس آنان را داشت که آن دو شمشیر کشیدند و گفتند: «ما تحمل این ننگ را نداریم» و آن فرستاده را کشتند و گفتند: «ما سربداریم».