بیمارستان روزبه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
جز جایگزینی با اشتباهیاب: اساتید⟸استادان، بصورت⟸بهصورت، بطور⟸بهطور، مربوطه⟸مربوط، هزارتختخوابی⟸هزار تختخوابی، آقامحمدهاشم⟸آقا محمدهاشم، تهرانع⟸تهران، تهرانمعنوی⟸تهران معنوی، چهارهزارمترمربع⟸چهار هزار متر مربع، نوجون⟸نوجوان، کنتفرانس⟸کنفرانس، پنجمن⟸پنجمین، محمدگیلانی⟸محمد گیلانی، محمدرزاقی⟸محمد رزاقی، فعایتهای⟸فعالیتهای، میرفرهاد⟸میر فرهاد، دسیتار⟸دستیار، دکترجواد⟸دکتر جواد، دکترمیرسپاسی⟸دکتر میرسپاسی، مردانة⟸مردانه، ۱۳۳۹⟸۱۳۳۹ (خورشیدی)|۱۳۳۹، ۱۳۳۷⟸۱۳۳۷ (خورشیدی)|۱۳۳۷، ۱۳۳۰⟸۱۳۳۰... |
||
خط ۱۴:
|دانشگاهمرتبط= دانشگاه علوم پزشکی تهران
|تخصص= روانپزشکی
|تأسیس= [[۱۳۱۹ (خورشیدی)|۱۳۱۹]]
|تعدادتختخواب= <!-- اختیاری پنهان -->
|وبگاه= <!-- اختیاری پنهان -->
خط ۲۲:
'''مقدمه:'''
با توجه به رشد و ظهور مدرنیزاسیون از اواسط قرن هجدهم د
=== تاریخچه کلی ===
خط ۲۹:
در حوالی ۱۲۹۳ حوادث ناگواری در تهران رخ داد که بر اثر این پیشامدها شهربانی وقت به فکر جمعآوری بیماران روانی از سطح شهر افتاد و در نتیجه در همان سال در بیمارستان دولتی (بیمارستان سینای کنونی) در طول دالانی تنگ و تاریک که باغچه بیمارستان را به حیاط عقب مربوط میساخت، چهار اتاق بسیار کوچک با در و پنجره آهنی ساختند و چند نفر از دیوانگان ناآرام را در آن مکان جای دادند. وقوع حادثه اسف بار دیگری سبب شد که این بیماران از بیمارستان دولتی نیز رانده شوند و نگهداری این بیماران رسماً به شهربانی واگذار گردید؛ و چون شهربانی محلی برای نگهداری مجانین در اختیار نداشت، اجرای این امر به تأخیر افتاد (داویدیان۱۳۸۷، صادقی ۱۳۹۰).
در سال ۱۲۹۷ هجری شمسی برای نگهداری مجانین (اصطلاحی که در متون آن زمان مورد استفاده قرار گرفته) قطعه باغی به وسعت
]باغ اکبر آباد[ به جای بدهی منیع الدوله زنجانی که برادران
در این باغ ساختمان دو طبقهای وجود داشت مشتمل بر چهار اتاق در طبقه فوقانی و چهار اتاق در طبقه زیرزمین. یکی از اتاقهای زیرزمین را تبدیل به پنج سلول تنگ و تاریک یک در دو متر کرده بودند. و بیماران تحریکاتی را در آن جای میدادند. که بسیار مرطوب و تاریک و رقت آور بود. یک اتاق دیگر را برای آشپزخانه و یکی را انبار هیزم و چهارمی را جایگاه مریض معین کرده بودند. اتاق بالا را نیز که اتاقهای پنجره دار بزرگی بود به ۲۸ سلول کوچک یک در دو متر تقسیم و درهای آن را تیغه کرده فقط سوراخهای کوچکی برای روشنایی گذاشته بودند و برای هر یک از این سلولها سوراخ مستراحی ساخته و راههای آن به زیرزمین رفته و بالاخره وارد چاه آشپزخانه میشد. قریب ۲۶مرد و ۱۶زن بیمار در این محوطه بهطور مختلط به سر میبردند. یک نفر آجودان و سه نفر آژان مأمور نگهداری و پرستاری از این بیماران بودند. کلاً ۱۴ تومان در روز
در سال ۱۳۰۸ تعداد ۹۸ تن از محصلین رشتههای مختلف تحصیلی که در امتحان اعزام به خارج قبول شده بودند برای تحصیلات عالی به خارج اعزام شدند. دکتر حسین رضاعی، دکتر ابراهیم چهر رازی و دکتر عبدالحسین میرسپاسی، سه تن از محصلین اعزامی بودند که تحصیل خود را در کشور فرانسه به پایان رساندند و در بازگشت در رشتههای
آن سالها مصادف بود با سالهای جنگ جهانی دوم. اشغال کشور توسط قوای متفقین و حوادث سیاسی و تنگناهای اقتصادی حاکم بر کشور، بر امور اداری و آموزشی دانشگاه نیز تأثیر گذاشته بود و در طی این سالها تغییر یا پیشرفت چشمگیری در امر آموزش روان پزشکی پدید نیامد. بخش یا بیمارستان برای بیماران روانی وجود نداشت و آموزش بالینی و کارآموزی بر بالین بیمار انجام نمیگرفت. و آموزش روان پزشکی منحصر به تدریس دروس نظری در سال پنجم به صورت یک ساعت در هفته در تمام طول سال بود.
{{سخ}}در سال ۱۳۱۶ شادروان دکتر حسین رضاعی و یک سال بعد شادروان دکتر عبدالحسین میرسپاسی پس از تحصیل در رشته روانپزشکی در اروپا به ایران مراجعت کردند و در تیمارستان استخدام شدند و کمر همت به جلب توجه مسئولین وقت و مردم به وضع تیمارستان و بیماران روانی بستند و کوشیدند وضع نابسامان آن را تغییر داده،
= تأسیس بیمارستان روزبه =
خط ۴۹:
در سال ۱۳۵۶ بخش اعصاب منحل و به بیمارستان امام خمینی (ره) فعلی انتقال یافت و ظرفیت بیمارستان با ۱۳۰ تختخواب کاملاً به بیماران روانی اختصاص یافت. در همین سال ساختمانی در دو طبقه برای بخش و کتابخانه احداث گردید. در سال ۱۳۵۸ با اختصاص ۲۰ تختخواب به کودکان گنجایش بیمارستان به ۱۵۰ تختخواب افزایش پیدا کرد اما در سال ۱۳۶۰ بخش کودک منحل و به بخش زنانه تبدیل گردید. در سال ۱۳۷۰ ساختمانی جدیدی برای دفتر پرستاری و کتابخانه ساخته شد و در سال ۱۳۷۱ کتابخانه قدیمی به صورت بخش اورژانس با ظرفیت ۱۵ تختخواب راهاندازی گردید و تعداد تختهای بیمارستان به ۱۶۵ تختخواب افزایش پیدا کرد.
در اواخر سال ۱۳۷۹ بخش اعتیاد با ۱۳ تخت به جای بخش
در سال ۱۳۸۲ طبقه فوقانی بخش روانپزشکی کودک و نوجوان به همت جناب آقای کرمانیان احداث و به بیمارستان روزبه اهداء گردید. بخش فوق به عنوان بخش دختران روانپزشکی کودک و نوجوان در تاریخ ۲۰/۱۱/۸۳ با حضور ریاست محترم دانشگاه
بیمارستان روزبه در زمینه به مساحت ۲۲۰۰۰متر مربع در مرکز شهر تهران بنا شدهاست که اولین مرکز درمانی و آموزشی بیماران روانی است. این بیمارستان با بیش از ۷۰ سال سابقه در زمینهی بیماریهای روانپزشکی بیشترین نقش را در تربیت روانپزشکان، در کشور را بر عهده داشتهاست.
خط ۶۳:
بخش جراحی، بخش بیماریهای مغز و پی، درمانگاه جراحی و داروخانه.
در سال [[۱۳۴۴ (خورشیدی)|۱۳۴۴]] بخش جراحی تعطیل شد و بجای ان بخش پزشکی و درمانگاه پزشکی دائر گردید.
در سال [[۱۳۲۸ (خورشیدی)|۱۳۲۸]] بخش بیماریهای مغز و پی و و درمانگاه جراحی به بیمارستان
در بیمارستان روزبه حدود دو سال برای معالجه معتادین به افیون بخشی با ۲۰ تخت دائر بود که اداره ان با دانشکده نبود و به نام بیمارستان تعاون نامیده میشد.
بخش بیماریهای روانی از فروردین [[۱۳۲۹ (خورشیدی)|۱۳۲۹]] در بیمارستان
در [[۱۳۳۷ (خورشیدی)|۱۳۳۷]] انجمن بهداشت روان با همکاری دانشکده پزشکی بودجه ساختمان جدید را تأمین و بنای نهادند؛ و در سال [[۱۳۳۹ (خورشیدی)|۱۳۳۹]] بخشهای روانی به ساختمان جدید با یکصد منتقل گردید.
== ریاست بیمارستان از آغاز تا کنون ==
ریاست بیمارستان تا سال ۱۳۴۹ بعهده شادروان دکتر عبدالحسین میرسپاسی و از آن سال به بعد و به دنبال بازنشستگی استاد مسئولیت این مهم به عهده
۱۳۴۹ – ۱۳۳۹ دکتر عبدالحسین میرسپاسی
خط ۸۰:
۱۳۵۱ –۱۳۴۹ دکتر هاراطون داویدیان
۱۳۵۵ – ۱۳۵۱
۱۳۵۷ – ۱۳۵۵ دکتر عزالدین معنوی
خط ۱۱۹:
دکتر مهدی تهرانی دوست از سال ۱۳۹۰ ۱۳۹۱
دکتر عمران
دکتر سیدحمیدرضا نقوی، از مهر سال ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۷
خط ۱۶۶:
با آمادگی که وزارت بهداری برای اصلاح وضع بهداشت روانی کشور از خود نشان میداد، سازمان جهانی بهداشت در اواخر سال ۱۳۳۸ یک یا دو ماه پس از ورود دکتر باش به ایران، یکی از مربیان پرستاری روان خود را به نام خانم «زیمرمن» مأمور خدمت در ایران نمود.
وزارت بهداری خانم عالی نژاد، که یکی از پرستاران فارغالتحصیل آموزشگاه پرستاری بود و دوره پرستاری بهداشت عمومی را در بیروت گذرانده بود و بنا به دعوت آقای دکتر رضاعی با سمت سرپرست امور پرستاری، مشغول خدمت در بیمارستان روزبه شده بود را برای دائر کردن کلاسهای تربیت روان پرستار دعوت به همکاری با خانم زیمرمن نمود. با تلاشهای دکتر رضاعی و جلساتی که با نمایندگان وزارت بهداری و دانشکده پزشکی تشکیل شد، در نهایت نسبت به تأسیس آموزشگاهی برای تربیت روان پرستار توافق بعمل آمد. بال شرقی بیمارستان
برنامه آموزش طوری طرحریزی شد که هم پرستاران فارغالتحصیل آموزش گاههای پرستاری کشور و هم بهیاران بتوانند از آن استفاده کنند. دوره پرستاری روان برای فارغ التحصیلان پرستاری یک سال و برای بهیاران ۲ الی ۶ ماه در نظر گرفته شد.
خط ۱۸۳:
= اولینها =
با توجه به اینکه بیمارستان روزبه اولین بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی در زمینهٔ بیماریهای اعصاب و روان در ایران است لذا چیزی غیرقابل تصور نیست که در خیلی از زمینههای دیگر نیز اولین مرکزی باشد که خیلی از
== اولین استاد کرسی بیماریهای روانی در ایران ==
خط ۱۹۱:
مرحوم جناب آقای دکتر رضاعی در سال ۲۶–۱۳۲۵ تهیه و تنظیم و به چاپ رساند. این کتاب در قطع وزیری ۱۵۰–۱۰۰ صفحه شامل تاریخچه مختصر بیماریهای روانی و شرح بیماریهایی مانند پسیکاستنی، نوراستنی، ملانکولی، مانی، جنوب جوانی، هیستری، هذیان، پارالیزی ژنرال و چند بیماری دیگر.
البته اهمیت و مزیت منحصر به فرد این کتاب این است که مطالب مندرج در آن جنبه ترجمه از متون خارجی را نداشتهاست بلکه ضمن استفاده از منابع خارجی در انتخاب موضوع مباحث و نگارش شرح حال بیماران و توصیف
== اولین بخش بیماریهای روانی در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران ==
در سال ۱۳۲۹ بر اثر مساعی و پافشاریهای استاد، مرحوم دکتر رضاعی، شورای دانشکده پزشکی دانشگاه تهران که ریاست آن در آن سال با مرحوم دکتر جهانشاه صالح بود، با پیشنهاد تأسیس بخش بیماریهای روانی موافقت کرد و طبقه همکف بال شرقی بیمارستان امام خمینی که در آن زمان به بیمارستان هزار تختخوابی معروف بود، برای این کار اختصاص یافت.
== اولین
پس از درج آگهی استخدام دستیار برای بخش بیماریهای روانی در روزنامهها و انجام ثبت نام و برگزاری امتحان ورودی، در تاریخ ۱۱ مرداد ماه سال ۱۳۲۹ مرحوم، جناب آقای دکتر هاراطون داویدیان به عنوان نخستین دستیار رشته روان پزشکی مشغول خدمت در دانشکده پزشکی شدند.
خط ۲۰۵:
ایجاد غش مصنوعی به منظور درمان بیماران مبتلا به اسکیوفرنی، نخستین بار در سال ۱۹۳۳ به فکر فن مدونا خطور کرد، از آنجا که در آن سال بر اساس مشاهدات بالینی، اعتقاد بر این بود که بیمار صرعی دچار اسکیزوفرنی نمیشود و بالعکس، فن مدونا چنین استدلال کرد که بین این دو بیماری باید تناقضی باشد و حملات تشنجی باید مانع پیدایش اسکیزوفرنی یا دافع آن باشد و از این رو در صدد آن برآمد تا برای ایجاد حملات تشنجی وسیلهای بیابید و با استفاده از تجربیات پزشکی نامبرده، برای ایجاد تشنج از تزریق داخل عضلانی محلول روغنی ۲۵ درصد کامفر استفاده کرد. گرچه صحت نظر وی دربارهٔ وجود تناقض بین دو بیمرای صرع و اسکیزوفرنی به ثبوت نرسید، ولی نتایج حاصل از ایجاد حمله صرع در برخی از بیماران روانی رضایت بخش و دلگرم کننده بود.
در جریان جستجو برای یافتن وسایل تشنج زا، سرلتی و بینی در سال ۱۹۳۷ به فکر استفاده از نیروی برق
خرید این دستگاه به دلیل علت جنگ جهانی دوم، میسر نشد. پس از خاتمه جنگ ابتدا آقای دکتر رضاعی و سپس آقای دکتر چهررازی هر کدام یک دستگاه از خارج وارد کردند و آن را در تیمارستان به کار بردند. شادروان دکتر گیلانی نیز در همین اوان یک دستگاه از آمریکا وارد کرد.
خط ۲۲۴:
== اولین انجمن روان پزشکی ایران ==
با افزوده شدن بر تعداد روان پزشکان ایران که تا سال ۱۳۴۵ به ۳۰ نفر رسید، دکتر میرسپاسی ضرورت داشتن انجمن روان پزشکی را مطرح نمود؛ و با انتخاب هیئتی برای تنظیم اساسنامه انجمن در اندک زمانی اساسنامه آماده و در هیئت مؤسس متشکل از پزشکان بیمارستان روزبه به تصویب رسید؛ و انجمن در تاریخ هشتم اسفندماه سال ۱۳۴۵ تحت عنوان انجمن روان پزشک ایران به ثبت رسید؛ و نخستین جلسه عمومی انجمن با شرکت ۲۵ تن از روان پزشکان و پی شناسان کشور در سالن
== اصطلاح بیماریهای روان تنی ==
خط ۲۳۹:
== اولین اداره بهداشت روانی در ایران ==
همزمان با آغاز کار بخش بیماریهای روانی در دانشکده پزشکی، دانشگاه تهران، وزارت بهداری نسبت به سامان دهی وضع بهداشت روانی کشور علاقهمندی بیشتری نشان داد؛ ولیکن به علت اندک بودن تعداد روان پزشکان و نبود فرد متخصصی که بتواند
== اولین پژوهش همه گیرشناسی اختلالات روانی در ایران ==
خط ۲۴۸:
== اولین بیمارستان در سطح دانشگاه علوم پزشکی تهران که برنامه حاکمیت بالینی را شروع کرد ==
برنامه حاکمیت بالینی در بیمارستان روزبه از اواسط سال ۱۳۸۴ پس از آموزشهای لازم، با تشکیل کمیتهای از مسئولین،
== اولین مرکز روان پزشکی دارای ایزو در ایران در سال ۱۳۸۴ ==
خط ۲۵۴:
مرکز روزانه بیمارستان روزبه با هدف بازتوانی بیماران مزمن روان پزشکی برای اولین بار در سال ۱۳۸۸ راه اندازی گردید و در این مرکز خدماتی از جمله آموزش بیمار، آموزش خانواده، آموزش مهارتهای اجتماعی و کاردرمانی ارائه میگردد
== اولین مرکز فوق تخصصی روان پزشکی کودک و
== اولین مرکز تحقیقات اعتیاد در ایران در سال ۱۳۸۳ ==
== اولین مرکز ویزیت در منزل در بیمارستان روزبه سال ۱۳۸۴ ==
خط ۲۶۱:
== اولین پذیرش فلوشیپ روان درمانی در ایران، ۱۳۹۲ ==
== منابع ==
* میرسپاسی، غلامرضا(۱۳۹۰) تعریف و تاریخچه روانپزشکی در ایران، درسنامه روان پزشکی بالینی و علوم رفتاری، مجموعه
* داویدیان، هاراطون(۱۳۸۸)تاریخچه تکوین روانپزشکی نوین در ایران، چاپ اول،
* محرری، محمد رضا(۱۳۷۳) نگرشی بر تاریخ روانپزشکی و تاریخچه روانپزشکی در ایران،: مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران» پاییز و زمستان ۱۳۷۳ - شماره ۲ و ۳) از صفحه ۲۷ تا ۴۹(
* سایت بیمارستان روزبه www.roozbehhospital.tums.ac.ir
|