کهنالگو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +املا+مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:کهنالگو+رده:مفاهیم ادبی |
||
خط ۱:
'''عین ثابت''' (اعیان ثابته) {{انگلیسی|archetype}}
عرفا، [[ماهیت]] را «عین
[[مشائیان]] و اهل [[اشراق]]، [[وجود]] کلی طبیعی را، [[ماهیت]] (در [[اصطلاح]] [[فلاسفه]]) و عین ثابت (در اصطلاح عرفا) تعبیر نمودهاند<ref>[[شمسالدین شهرزوری]]، شرح [[حکمة الاشراق]] (شهرزوری)، ۱جلد، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی - تهران، چاپ: اول، ۱۳۷۲ ه.ش ص ۵۵؛ اسفار اربعه</ref>
از توابع [[وجود]] [[انسان]]، عین ثابت انسان در [[عالم ذر]] است.<ref>فیض الکاشانی، اصول المعارف، ۱جلد، دفتر تبلیغات اسلامی - قم، چاپ: سوم، ۱۳۷۵ ه.ش ص ۱۵۸</ref>
به طوری که بیان شد برای هر اسمی از [[اسماء الهی]] صورتی است در علم او که بنام [[ماهیت]] خوانده میشود و بمعنی عین ثابت هم نامند.<ref>سید جعفر سجادی، فرهنگ معارف اسلامی، ۳جلد، انتشارات دانشگاه تهران - تهران، چاپ: سوم، ۱۳۷۳ ه.ش ص ۸۰۸</ref>
[[دهر]] یا (فرا- [[زمان]])، ساحت [[مابعد طبیعت]] همه [[موجودات مجرد]] است. قلمروی است که عقول لا یتغیّر ابدی، در آن مأوی گزیدهاند؛ و این عقول بر طبق مکاتب مختلف فکری و سنن مختلف فلسفی نامهای گونهگونی به خود میگیرند:
نظیر مثل (نزد [[افلاطون]])، [[اعیان ثابته]]
عین ثابت به معنی نوع یا [[صنف]] یا چگونگی به نمونه عالییی اطلاق میشود که کاملترین صفات یک [[نوع]] در آن جمع آمدهاست؛ و مترادف مثال آمدهاست. مثال اعلا در اصطلاح افلاطون، نمونه یا مثالی است که اشیاء [[طبیعت]]، اشباح آن محسوب میشود.
عبد الرّحمن [[جامی]]، [[رباعی]]
اعیان، همه شیشهای گوناگون بود - کافتاد در آن، پرتو [[خورشید]] وجود
خط ۱۸:
{{پانویس|۲}}
[[رده:ابن عربی]]▼
[[رده:افلاطون]]▼
[[رده:انسانشناسی]]▼
[[رده:عرفان اسلامی]]
[[رده:کهنالگو]]
[[رده:مفاهیم ادبی]]
[[رده:مفهومها در شناختشناسی]]
▲[[رده:انسانشناسی]]
▲[[رده:افلاطون]]
▲[[رده:ابن عربی]]
|