اینجو چوسان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش 151.242.105.204 (بحث) به آخرین تغییری که MA Javadi انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی |
جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
||
خط ۱۶:
== زندگینامه ==
=== تولد و پس زمینه ===
پادشاه اینجو در سال ۱۵۹۵ به عنوان پسر بزرگ جئونگ وون متولد شد، که پدرش
در سال ۱۶۰۸، سئونجو بیمار شد و درگذشت، و پسرش، [[گوانگهیگون چوسان|گوانگهیگون]]، به تخت سلطنت رسید. در آن زمان، دولت توسط جناحهای سیاسی مختلف تقسیم شد؛ و بعد از [[تهاجم هیدهیوشی به کره (۱۵۹۸–۱۵۹۲)|جنگ هفت ساله]]، حزب لیبرال شرقی قوی شد و بیشتر فعالیتهایش متوجه مبارزه با [[ژاپن]] بود. حزب شرقی در روزهای آخر زندگی پادشاه سئونجو به حزبهای سیاسی شمالی و جنوبی تقسیم شد. حزب شمالی خواستار اصلاحات رادیکال بود در حالی که حزب جنوبی از اصلاحات محدود (معتدل) حمایت کرد. در زمان مرگ سئونجو، جناح شمالی که در آن زمان کنترل حکومت را به دست گرفت، به جناح چپ بزرگ شمالی و کمتر رادیکال اقلیت شمالی تقسیم شد. هنگامی که گوانگهیگون تاج و تخت را به ارث برده بود، حزب بزرگ شمالی که از او به عنوان وارث تاج و تخت حمایت کرد، حزب سیاسی بزرگ در دربار سلطنتی شد. در ضمن، حزب سیاسی [[محافظه کار]] غربی همچنان یک حزب کوچک باقی ماند و از رسیدن به قدرت بازماند؛ با این حال بسیاری از اعضای حزب غربی همچنان به دنبال فرصتهایی برای بازگشت به سیاست به عنوان حزب حاکم بودند.
=== [[کودتای اینجو]] ===
اگرچه پادشاه گوانگهیگون (光 海 君، 광해군) مدیر ارشد و دیپلمات بزرگی بود، اما بسیاری از سیاستمداران، دانشمندان و اشرافزادگان از او حمایت نمیکردند، زیرا او فرزند نخست نبود و از یک صیغه سلطنتی متولد شده بود. حزب بزرگ شمالی سعی داشتند این عقاید را سرکوب کنند، از جمله کارهایی که این حزب انجام داد، سرکوب اقلیت شمالی و کشتن
در سال ۱۶۲۳، اعضای حزب محافظه کار غربی، کیم جاجوم، کیم ریو، یی گوی و یی گوال، کودتایی را آغاز کردند که منجر به خلع گوانگهیگون شد که بعداً به تبعید در [[استان ججو|جزیره ججو]] فرستاده شد. جونگ این هونگ و یی ایچوم کشته شدند و بهطور ناگهانی حزب غربی جایگزین حزب بزرگ شمالی به عنوان حزب حاکم شد. غربیها اینجو را به کاخ آوردند و او را به عنوان پادشاه جدید چوسان معرفی کردند. اگرچه اینجو پادشاه بود، او هیچ اختیاری نداشت زیرا تقریباً تمام قدرت در دست جناح غربی که گوانگهیگون را خلع کرده بودند، بود.
خط ۳۹:
با این حال، اکثر غربیها به رغم جنگ، سیاست سرسختانه خود را علیه چینگ حفظ کردند. نورهاچی بهطور کلی نظر مثبتی نسبت به کره داشت و دوباره به کره حمله نکرد. با این حال، زمانی که نورهاچی درگذشت و [[امپراتور هونگ تایجی|هونگ تایجی]] که بعد از او به عنوان حاکم منچو به حکومت رسید، منچوها دوباره به دنبال فرصتی برای یک جنگ دیگر بودند.
یکی از فرماندهان مینگ به نام مائو ونرونگ که در جنگ با منچوری شکست خورده بود با واحدهای تحت فرمانش به چوسان پناهنده شد،
پس از آن چوسان به کشور مستعمره سلسله چینگ تبدیل شد و چینگ در سال ۱۶۴۴ مینگ را تسخیر کرد.
|