زبان گیلکی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳.[[گالشی]] (دیلمی) گونهٔ دیگری از گویش‌های گیلکی است که مردم نواحی کوهستانی شرق گیلان و غرب مازندران به آن سخن می‌گویند.

 

اسم جمع ساز و صرف افعال است از این گویش در کتاب ها و نامه ها و اشعار و آموزش استفاده می شود

'''مثال''' ، در گیلکی استاندارد یا کتابی در جمع کلمات ، از اسم جمع ساز ('''آن''') برای جمع بستن در کلمات معمولی استفاده می شود در اسم جمع ساز('''أن''') برای جمع بستن در کلمه هایی که آخر آنها حرف '''ه''' است کاربرد دارد برای مثال گئشه به معنای عروس در حالت جمع میشود (گئشه‌أن) اسم جمع ساز ('''ئن''') برای کلمه هایی که آخر آنها حرف /ی/ است کاربرد دارد مثلاً؛ وقتی بخواهیم بگوییم گیلانی ها ، حرف /ی/ از آخر حذف و می شود ، (گیلانئن) و از اسم جمع ساز ('''ن''') نیز برای کلمه هایی که در آخر آنها حروف '''او''' و '''آ''' می آید کاربرد دارد مانند دختر ها (لاکؤن) ، قایق ها (لؤتکان).