فلسفه ذهن: تفاوت میان نسخه‌ها

== حیثسویه التفاتی ==

دسته‌ای از حالات ذهنی دارای محتوادرونمایه هستندهستند؛ مانند باور که محتوادرونمایه (یا متعلق) آن یک گزاره استاست؛ مانند باور به این که باران می‌بارد. برای همین است که به این گونه حالات [[گرایش‌های گزاره‌ای]] می‌گویند. نام دیگر این خصوصیتویژگی «دربارگی» است. حیثسویه التفاتی از موانعبازدارنده تبیینهای بازگویی فیزیکی ذهن به‌شمار می‌رود. البتهگرچه این مانعبازدارنده چندان دشوار نیستنیست؛ زیرا حیثسویه التفاتی ویژگی همهٔ حالات ذهنی نیست و تنها برخی از این حالات را دربرمی‌گیرد. بحث‌هایگفتگوهای فراوانی میان فیلسوفان ذهن جریان داردبرپاست که اگر حالات ذهنی همان حالات مغزی یا کارکردی باشند، این گونه حالات چگونه می‌توانند از حیثسویه التفاتی (معناشناسی و محتوادرونمایه) برخوردار شوند؟ [[جان سرل]] از برجسته‌ترین فیلسوفان ذهنی است که در این زمینه کارهای بزرگی کرده و اثری مستقلجداگانه به نام ''حیث التفاتی'' نوشته‌است.{{نیازمند منبع}}

=== محتوایدرونمایه ذهنی ===

برای رویدادها، حالات یا فرایندهای ذهنی دارای کارکرد می‌توان به دیدن اینکه در بسته‌است یا اعتقادباور به اینکه شما در حال تعقیبدنبال شدن هستید، مثالنمونه زدآورد. آنچه به‌طوربگونه محوریبنیادی موجبمایه تمایزجداسازی حالات، رویدادها یا فرایندهای محتوامنددارای درونمایه است این است که دارای ارجاعبازگشت به متعلقزمینه خود می‌باشندهستند.{{نیازمند منبع}}

این ویژگی جنسی و عام دارایفراگیر زیرشاخه‌های بسیاری استدارد. این ویژگی محتوادرونمایه را به محتواهایدرونمایه های مفهوم‌سازی‌شده محدودمرزبندی نمی‌سازد و محتواهایدرونمایه های ساخته شده از حواس [[فرگه]] و نیز محتواهایدرونمایه های [[راسل|راسلی]] ساخته شده از متعلقات و خصوصیاتویژگیها را دربرمی‌گیرد. مطابقبر پایه این ویژگی عامفراگیر هنوز این احتمالگمانه زنی باقیپابرجا است که حالات ناآگاه همانند حالات آگاه دارای محتوادرونمایه باشند. همچنین حالات شناحتهشناخته شده توسطاز راه روان‌شناسی محاسبه‌ایآماری-تجربه‌ایآزمونی می‌توانند دارایدرونمایه محتواداشته باشند. فهم درست فلسفی از این مفهوم کلیفراگیر محتوادرونمایه، نه تنها برای فلسفهٔ ذهن و روان‌شناسی اساسیبنیادی استاست؛ بلکهکه برای نظریهٔ معرفتشناخت و [[متافیزیک]] نیز دارای اهمیتارزشمند است.{{نیازمند منبع}}