پیرنگ: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
حل شد - ص بحث |
شعر توضیح بیشتری برای متن است. نباید با خوشگل‌سازی آن را در تمام مقاله bold کرد و توی چشم زد. اولین و تنها چیزی که در این مقاله چشم مرا می‌گیرد و تمام توجه و حواسم را معطوف خود می کند همین بیت درشت نستعلیق است |
||
خط ۲:
[[پرونده:Plot_v._story_en_(translated_to_fa).png|جایگزین=|بندانگشتی|300x300پیکسل|پیرنگ توالی علت و معلول در یک [[روایت|داستان]] است.]]
'''پِی‌ْرنگ''' یا '''پیرنگ'''<ref>{{یادکرد فرهنگستان | مصوب=پِی‌رنگ | بیگانه=plot | بیگانه در فارسی= | حوزه=هنرهای نمایشی | دفتر=ششم | بخش=فارسی | سرواژه=پِی‌رنگ}}</ref> ساختار، چارچوب و نظم و ترتیب منطقی حوادث در یک اثر ادبی یا هنری مانند داستان، نمایشنامه و شعر است.<ref>فرهنگ فشردهٔ سخن، جلد اوّل، حسن انوری، انتشارات سخن، چاپ پنجم، تهران ۱۳۸۸، صفحهٔ ۵۲۲</ref>
ممکن است علاوه‌بر پیرنگ اصلی، یک یا چند [[پیرنگ فرعی]] نیز وجود داشته باشد.
خط ۱۱:
منتقدین اغلب طرح را نقل وقایع داستان بر اساس سببیت تعریف می‌کنند. طرح را نقشه داستان نیز تعریف کرده‌اند. [[ادوارد مورگان فورستر]] مثال می‌زند که «سلطان درگذشت و سپس ملکه مرد» داستان است زیرا فقط ترتیب منطقی حوادث بر حَسَبِ توالی زمانی رعایت شده‌است. اما «سلطان درگذشت و پس از چندی ملکه از اندوه بسیار درگذشت» پیرنگ است زیرا در این بیان، بر علیّت و چرایی مرگ ملکه نیز تأکید شده‌است.
آنچه مولانا در حکایت شاه و کنیز می‌گوید: «گفت معشوقم تو بودستی نه آن | لیک کار از کار خیزد در جهان» ناظر به همین رابطهٔ علت و معلولی است.<ref>فرهنگ اصطلاحات ادبی، سیما داد، انتشارات مروارید، چاپ پنجم، تهران ۱۳۹۰، صفحهٔ ۹۹ و ۱۰۰</ref>▼
▲ناظر به همین رابطهٔ علت و معلولی است.<ref>فرهنگ اصطلاحات ادبی، سیما داد، انتشارات مروارید، چاپ پنجم، تهران ۱۳۹۰، صفحهٔ ۹۹ و ۱۰۰</ref>
تعریف پیرنگ در اصل، از [[فن شاعری ارسطو]] مایه می‌گیرد. [[ارسطو]]، پیرنگ را متشکل از سه بخش می‌داند: '''آغاز''' که حتماً نباید در پی حادثهٔ دیگری آمده باشد، '''میان''' که هم در پی حوادثی آمده و هم با حوادث دیگری دنبال می‌شود، و '''پایان''' که پیامد طبیعی و منطقی حوادث پیشین است.
| |||