معماری احیای رنسانس: تفاوت میان نسخه‌ها

'''معماری احیای رنسانس''' اصطلاحی همه‌جانبه است که بسیاری از سبک‌های احیایی [[قرن نوزدهم]] را که نه یونانی و نه گوتیک هستند ولی از بازه گسترده‌ای از سبک‌های کلاسیک ایتالیایی الهام گرفته‌اند در بر می‌گیرد. تحت اصطلاح گسترده [[معماری رنسانس]] معماران قرن نوزدهم و نقادان پای فراتر از [[سبک‌های معماری]] که از فلورانس و مرکز ایتالیا در [[قرن پانزدهم میلادی]] که به عنوان سیمایی از امانیسم شناخته می‌شد گذاشتند. آن‌ها همچنین از سبک‌هایی را که ما به عنوان منریسم یا باروک می‌شناسیم نیز استفاده می‌کردند. نام گذاری سبک‌های خود ساخته در اواسط و اواخر قرن نوزدهم بسیار رایج بود. نئو رنسانس حتی توسط معماران معاصر به سازه‌هایی که دیگران ایتالیایی می‌نامیدند یا سازه‌هایی که بسیاری از ویژگی‌های باروک فرانسوی را داشت نیز اطلاق می‌گشت.<ref>ترجمه از ویکی‌پدیا انگلیسی، مقاله معماری نئورونسانس</ref> گوناگونی فرم های معماری رنسانس در بخش های مختلف اروپا مخصوصاً فرانسه و ایتالیا به دشواری فهم سبک نئو رنسانس افزوده است . یک مقایسه بین وسعت خود منبع این عنصر به عنوان مثال ، wollaton hall انگلیسی ، و یا [[کاخ پتی]] ایتالیایی و [[قلعه چمبورد]] انگلیسی و palace of facade روسی که همگی به عنوان رنسانس شناخته شده است نشان می دهد چه تنوعی می‌تواند یک معماری به خصوص داشته باشد . <ref>ترجمه از ویکی پدیا انگلیسی، مقاله معماری نئورنسانس</ref> ==ریشه های معماری رنسانس== منشأ معماری رنسانس به طور کلی توسط [[فیلیپو برونلسکی]] شناخته شد و اعتبار یافت ( ۱۳۳۷_۱۴۴۶) . برونلسکی و هم عصران وی آرزو داشتند نظم بیشتری به معماری وارد کنند و حاصل تقارن قوی و نسبت دقیق می شد . این جنبش به وسیله مشاهدات علمی در طبیعت به خصوص آناتومی بدن رشد کرد . معماری نئو رنسانس نه فقط به وسیله سبک معماری اصیل ایتالیایی همچنین از طریق معماری رنسانس فرانسوی در قرن ۱۶ کم‌کم شکل گرفت . در سال‌های اولیه قرن ۱۶ میلادی فرانسوی ها درگیر [[جنگ های ایتالیا]] بودند و می خواستند نه تنها گنجینه های هنر رنسانس را به عنوان غنیمت جنگی داشته باشند همچنین ایده های سبک گرایانه را هم داشته باشند . در دره لوویر موجی از بنای [[شاتو]] با استفاده از سبک های سنتی گوتیک فرانسوی اما با تزیینات اشکال رنسانس ایتالیایی ، شامل سنتوری ها ، گذرگاه های طاق دار ، نقش ستون ها و سرستون های دوره رنسانس ایتالیایی ساخته شد . در انگلستان رنسانس تمایل به تجلی در خانه‌های بزرگ و بلند و مربع مانند همچون قصر [[لانگ لیت هوس]] داشت . معمولا این نوع ساختمان ها دارای برج های متقارن بودند که به نوعی اشاره به سیر تکاملی معماری برج و بارو دار قرون وسطایی بود . این نوع شاخص در ساخته شده بین سال های ۱۶۰۷ ۱۶۱۱ که برجهای قرون وسطایی با گنبدهای ایتالیایی مشهود است به این دلیل است که بسیاری از ساختمانهای ابتدایی نئو رنسانس در انگلستان اغلب حال و هوای قلعه مانند داشت نسبت به ساختمانهای هم عصر اروپایی خود که می‌توان به آشفتگی سبک‌معماری [[نئو گوتیک]] هم پی برد .<ref>ترجمه از ویکی پدیا انگلیسی، مقاله معماری نئورنسانس</ref>