'''سکستان''' (که به صورت ، سیستان،[[سیستان]] ، [[سجستان]] هم نوشته‌اند) یکی از استان‌های ساسانیان در دوران باستان متأخر بود که در [[کوست]] [[نیمروز]] قرار داشت. این استان در غرب با کرمان، در شمال غرب با [[سپهان]]، در شمال شرق با [[کوشان‌شهر]]* و در جنوب شرق با [[توران]] هم‌مرز بود. فرمان‌دار این استان را [[مرزبان]] می‌نامیدند، و اعضای [[خاندان ساسان|خاندان شاهی]] در آنجا را «سکان‌شاه» می‌گفتند.
== ریشه‌شناسی ==
خط ۴۱:
== تاریخ ==
{{اصلی|سکاها}}
سیستان،[[سیستان]] ، بعد از ناپدید شدن سکاها، جزئی از شاهنشاهی ساسانیان شد. در زمان شاپور یکم، این منطقه، با نام کاملش، سَکِستان، و هند، تا کناره‌های دریا، استان (به [[فارسی میانه]]: شَهر) شاهنشاهی بود و گاهی به فرزند شاهنشاه واگذار می‌شد. در یک‌چهارم (کوست) شرقی، این استان، اداره هر دو منطقه Zranka/Dragiana و Haraxwat/Arachosia را به پایتخت اداری خود در Zarangas دربرداشت. آتشکده ایالتی زرتشتیان، طبق معمول، وجود داشت و در آنجا پابرجا بود. هنگامی که پای اعراب در قرن اول هجری / هفتم میلادی بدانجا رسید، مهاجمان با موبد موبدان و رئیس هیربد مواجه شدند. [[آتشکده کرکویه]] بعد حمله اعراب دست‌نخورده باقی ماند. با این حال، در گزارش‌های تاریخی، وجود کلیسای نسطوری با اسقف آن، مکتوب شده‌است.<ref>{{پک|BOSWORTH|1997|ف=sistan|ک=Encyclopedia of Islam|ص=}}</ref>
