تصوف: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز جایگزینی با اشتباهیاب: بشکلی⟸بهشکلی، بهیچ⟸بههیچ |
||
خط ۱۸:
* اشتقاق از بنی صوفیه - چنانچه [[سمعانی]] احتمال داده از [[بنی صوفیه]] گرفته شدهاست که خدمتگزاران کعبه بودهاند به واسطه شباهتی که میان جماعت صوفیه با بنی صوفیه و آل صوفان در رفتار و کردار بودهاست این نام بر آنان ماندهاست.<ref>{{پک|فغفوری|1383|ک=زندگینامه غزالی|زبان=fa|ص=۳۲}}</ref>
* معرب کلمه یونانی سوفیا - بعضی نوشتهاند که لفظ صوفی از کلمه یونانی صوفیا یا سوفیا به معنی حکمت و سوفس، به معنی حکیم دانشمند آمده و با کلمات فیلسوف به معنی دوستدار حکمت، مرکب از فیلاسوفیا و همچنین سوفسطایی از حیث اشتقاق مناسب است و لفظ تصوف هم با تئوسوفی به معنی خداشناسی یا حکمت الهی بیشباهت نیست هرچند این با نظر [[ابوریحان بیرونی]] همسوست.<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/5930/32/text|عنوان= مبانی عرفان و تصوف|ناشر= مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی - نشریه فروغ اندیشه - بهار ۱۳۸۳|نویسنده = فغفوری، محمد}}</ref>
ولی بنظر [[ادوارد براون]] اسم طایفه صوفیه
* اشتقاق از کلمه [[اصحاب صفه]]: [[محمد علی مؤذن خراسانی]] مؤلف کتاب [[تحفه عباسی]] ضمن برشمردن پنج وجه برای اشتقاق کلمه صوفی بیان میدارد {{نقل قول| صوفی اصلش صفی بوده منسوب به اصحاب صفه که جمعی بودهاند از فقرا وزهاد و صحابه که پیوسته در مسجد رسول اکرم …}} که سه تن از آنان سلمان و ابوذر و مقداد بودهاست و …
{{نقل قول| اصحاب صفه فرقه اول درویشانند و این طایفه علیه در ترک دنیا و زهد و سلوک و مسلک ایشان دارند و خود را بدیشان منسوب ساخته و صفی گفتهاند}}
خط ۱۴۸:
=== قرن دهم قمری تاکنون ===
;رکود و تطور
دوره سوم تاریخ تصوف از قرن ده تا حال، دوره رکود و تطور تصوف و عرفان است و تصوف به شریعت نزدیک بلکه در هم آمیخته شد با پیدایش ملا صدرا عرفان با فلسفه به هم آمیخت. تصوف و عرفان طریقت مآب دستخوش تعدد در فرقهها و فخرفروشی و مطالبه منافع دنیوی شد اما همواره علمای عارف روشن بین شیعه در تاریخ شیعه بدور از مظاهر و آداب تصوف و بدون نام تصوف (در این دوره معمولاً با نام عرفان)، عرفان اسلامی را ترویج میدادند که در این دوره
قرن دهم به بعد قزلباشان صوفی نما اعتقاد مردم به تصوف را کم کرد و به علمای دین تمایل بیشتر نشان دادند.
|