اقتصاد محیط زیست: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز ←بهره‌برداری از منابع غیر قابل تجدید و تجدید شونده: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: بطور⟸به‌طور، حمعیت⟸جمعیت |
||
خط ۱۰:
== بهره‌برداری از منابع غیر قابل تجدید و تجدید شونده ==
بر اساس مدل تعادل [[مواد]] در نقطه تلاقی اقتصاد و محیط زیست، عملیات استخراج (و برداشت) منابع شروع فرایند فعالیت اقتصادی می‌باشند.
== [[رشد اقتصادی]]، رشد
فعالیت اقتصادی را می‌توان به عنوان فرایندی از تغییر شکل مواد و انرژی متصور شد. از آنجایی که مواد و [[انرژی]] را نمی توان در [[مفهوم]] [[مطلق]] آن از بین برد ([[قانون اول ترمودینامیک]])، بنابراین آنها مجدداً به شکل ضایعات ظهور یافته نهایتاً به محیط زیست باز می گردند. بدین ترتیب هرچه دستاوردهای اقتصادی کلان تر باشند، ضایعات تولیدی بیشتر خواهند بود. اگر فکر کنیم محیط‌هایی که مجبور به پذیرش ضایعات هستند مانند رودخانه ها، محل‌های تخلیه [[زباله]] در زمین، [[دریا]] ها،[[اتمسفر]] [[ظرفیت]] محدودی برای جذب آنها دارند، آن گاه احتمال وجود محدوده‌ای برای [[توسعه]] اقتصاد روشن می‌شود. [[توسعه اقتصادی]] بر حسب میزان افزایش [[بازده]] ملی، یا [[تولید ناخالص ملی]] (GNP) برآورد می‌شود.
افزایش در مقدار تولید ناخالص ملی معمولاً به عنوان [[رشد اقتصادی]] شناخته می‌شود.بنابراین احتمالاً محدوده‌ای برای رشد اقتصادی وجود دارد.همگام با افزایش رشد، مقدار ضایعات نسبت به ظرفیت محدود [[محیط]] طبیعی برای [[جذب]] آنها، افزایش می یابد. زمانی که مقدار ضایعات از ظرفیت جذب فزون تر گردد، ممکن است خسارات شدیدی بر محیط زیست وارد آمده و سطح رفاه بیشتری عملاً [[افت]] پیدا کند. ما این محدودیت در برابر رشد را «محدودیت پذیرش ضایعات» می نامیم.<ref>«اقتصاد محیط زیست» آر.تورنر، دی.پیرس، آی باتمن؛ ترجمه سیاوش دهقانیان، علیرضا کوچکی، علی کلاهی اهری؛ انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، ۱۳۷۴، صفحات ۵۵ و ۵۶</ref>
| |||