جیبرلین: تفاوت میان نسخه‌ها

جیبرلین‌ها ابتدا در سال ۱۹۳۸ هنگام مطالعه نوعی قارچ برنج بنام [[ژیبرلا فوجیکوری]] از گروه [[آسکومیست]]ها (کیسه دار) کشف شدند. ماده متبلوری از عصاره بدون قارچ محیط کشتی که این قارچ در آن رشد کرده بوده کشف شد که اثر این قارچ بر گیاهان آلوده را داشت. این محلول جیبرلین نامیده شد. نواحی عمده ساخته شدن جیبرلین در گیاهان برگهای مریستمی، نوک ریشه، بذرهای در حال رشد می‌باشد و انتقال این هورمون در گیاهان کاملاً بطوربه‌طور آزاد و هم در آوند آبکش و هم در [[آوند چوبی]] روی می‌دهد. جیبرلین‌ها گروه مشخصی از هورمون‌های گیاهی هستند که بسیار به هم شبیهند. [[اسید جیبرلیک]] (GA) یکی از بهترین و معروفترین ترکیبات این گروه می‌باشد.

۲- اثر روی گل دادن: برخی از جالبترین اثرات جیبرلین‌ها روی گل دادن گیاهان است بطوریبه‌طوری که همانند اکسین‌ها در گیاهان روز بلند باعث تولید گل و از طرفی در روی گیاهان روز کوتاه باعث توقف گلدهی می‌شود.