فرمول شیمیایی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سدیم کلراید|کلراید]] از تعداد زیادی از این یون‌ها ساخته شده که با جاذبه‌های مثبت - منفی به هم پیوسته‌اند. در این بلور به ازای هر یون [[کلرید]]، Cl-، یک یون [[سدیم]] Na+ وجود دارد و فرمول آن NaCl است. این فرمول مبین یک مولکول نیست و نشان نمی‌دهد که این یون‌ها به صورت زوج هستند، چون نمی‌توان هیچ یونی را در بلور در نظر گرفت که بطوربه‌طور انحصاری متعلق به یون دیگر باشد؛ بنابراین این فرمول ساده‌ترین نسبت یونهایی را نشان می‌دهد که برای تولید بلور سدیم کلراید لازم است. پس فرمول‌های مواد مرکب یونی از فرمول یون‌های آن مواد به دست می‌آیند. مثلاً فرمول [[باریم کلراید]] از فرمول یون باریم Ba2+ و فرمول یون کلرید Cl- حاصل می‌شود. چون یک بلور از لحاظ الکتریکی خنثی است، بار کلی همه یون‌های مثبت باید برابر با بارکلی همه یون‌های منفی باشد؛ بنابراین در باریم کلرید، باید به ازای هر یون باریم دو یون کلرید وجود داشته باشد.. یعنی: Bacl2.فرمول مولکولی شکل‌های دیگر عناصر

فرمول مولکولی هیدروژن پراکسید H2O2، نشان می‌دهد که دو اتم هیدروژن و دو اتم اکسیژن در یک مولکول هیدروژن پراکسید وجود دارد. بطوریبه‌طوری که ملاحظه می‌شود نسبت اتم‌های هیدروژن به اکسیژن (۲ به ۲) ساده‌ترین نسبت عدد صحیح (که باید ۱ به ۱ باشد) نبست. فرمولی که با استفاده از ساده‌ترین نسبت عدد صحیح نوشته نمی‌شود، یک فرمول تجربی یا یک فرمول ساده نامیده نمی‌شود. پس فرمول مولکولی هیدروژن پراکسید، H2O2 نیست. فرمول تجربی آن HO است. فرمول مولکولی، ترکیب اتمی واقعی مولکول را به دست نمی‌دهد و فرمول تجربی تنها ساده‌ترین نسبت عدد صحیح اتم‌ها در یک ماده مرکب را نشان نمی‌دهد. برای بعضی از مواد مرکب مولکولی، فرمول‌های مولکولی و تجربی یکسان نیست. مثل H2O, NH3، Co2