کاربر:Kadamoo/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۸:
== زندگی و تحصیلات ==
=== کودکی تا ازدواج ===
احمدخان اقتداری در اواخر خرداد [[۱۳۰۴ (خورشیدی)|۱۳۰۴ خورشیدی]] در شهر [[گراش]] در استان [[استان فارس|فارس]] به دنیا آمد. پدرش، مرتضی‌قلی‌خان اقتداری فرزند حسنعلی‌خان و مادرش انیس‌خانم اقتداری فرزند [[شیدای گراشی|محمدجعفرخان]]، هر دو از شهر [[گراش]] و از نوادگان [[فتحعلی‌خان گراشی|فتحعلی‌خان بیگلربیگی گراشی]]، حاکم لارستان و بنادر خلیج فارس در [[قاجاریان|دورهٔ قاجار]] بودند.<ref name="gerash.info">{{یادکرد وب|نشانی=http://gerash.info/post/269|عنوان=پروفسور احمد اقتداری|ناشر=گراش دات اینفو|accessdate=۱۰ نوامبر ۲۰۱۶|archiveurl=https://web.archive.org/web/20161110173303/http://gerash.info/post/269|archivedate=۱۰ نوامبر ۲۰۱۶|dead-url=yes}}</ref> احمد کودکی خود را در [[لار]] گذراند. کودکی او مصادف بود با آغاز [[دودمان پهلوی|سلطنت پهلوی]] و مبارزه با قیام‌های پراکندهٔ اقوام که موجب کاهش قدرت و نفوذ خانواده‌اش گردید. او تحصیلاتش را در سنین ۵ تا ۶ سالگی از مکتب‌خانه‌ای در لار آغاز کرد و در سال [[۱۳۱۱ (خورشیدی)|۱۳۱۱ خورشیدی]] با افتتاح مدرسهٔ دولتی در لار توسط [[علی‌اصغر حکمت]]، مکتب‌خانه را ترک کرده و به مدرسهٔ دولتی رفت.<ref name=":18" /> در پایهٔ ششم ابتدایی در [[فارس (سرزمین)|ایالت فارس]] شاگرد اول شد و یک جلد دیوان [[محمدباقر صحبت لاری|صحبت لاری]] از طرف [[احمد آرام]]، رئیس کل فرهنگ فارس، جایزه گرفت.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۹۵|ک=این را من نوشتم و اگر مُردم و چاپ نشد…|ص=۲۸–۲۹}}</ref> سه سال تحصیل در مقطع
=== خدمت سربازی ===
اقتداری در مهر [[۱۳۲۵ (خورشیدی)|۱۳۲۵]] به [[دانشگاه افسری امام علی|دانشکدهٔ افسری]] رفت و در رستهٔ [[توپخانه]] به [[سربازی|خدمت سربازی]] مشغول شد. از مشهورترین فرماندهان او در این دوره می‌توان [[هوشنگ حاتم]]، [[چنگیز وشمگیر]] و [[خسرو روزبه]] را نام برد. در همان روزها بود که [[ارتش شاهنشاهی ایران]] برای مبارزه با [[حکومت خودمختار آذربایجان]]، به مناطق [[شمال‌غرب ایران|شمال غربی ایران]] اعزام شد. احمد و دیگر دانشجویان دانشکدهٔ افسری نیز در شُرُف اعزام به آن مناطق بودند که فرار [[سید جعفر پیشه‌وری]] به [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|شوروی]] در ۲۱ آذر ۱۳۲۵، موجب عدم اعزام دانشجویان شد. پس از پایان دورهٔ آموزشی در دانشکدهٔ افسری، اقتداری در
=== ریاست فرهنگ لارستان ===
وی پس از اتمام دورهٔ سربازی، در تهران با [[عبدالرحمن فرامرزی|عبدالرحمان فرامرزی]] آشنا شد. فرامرزی که می‌خواست برای انتخابات [[دوره شانزدهم مجلس شورای ملی|دورهٔ شانزدهم مجلس شورای ملی]] از [[فهرست نمایندگان لارستان در مجلس شورای ملی|حوزهٔ لارستان]] نامزد شود، در صدد بود تا در [[دربار سلطنتی|دربار]] برای اقتداری شغلی پیدا کند و از این طریق نفوذ خود را افزایش دهد.<ref name=":18" /> به همین جهت، او را به [[حسین علاء]]، [[وزارت دربار|رئیس کل وقت دربار]]، معرفی کرد؛ اما اقتداری این شغل را نپذیرفت و در نهایت با حکم ریاست [[وزارت فرهنگ ایران|فرهنگ]] لارستان و بنادر خلیج فارس در مهر [[۱۳۲۷ (خورشیدی)|۱۳۲۷]] به [[لار]] بازگشت.<ref>{{پک|تقوی|۱۳۷۹|ص=۱۵۳|ک=تقویم تاریخ لارستان}}</ref>
او در دورهٔ کوتاه یک‌ونیم سالهٔ تصدی ریاست فرهنگ، ۲۳۶ مدرسه را در لارستان و بنادر و [[فهرست جزیره‌های خلیج فارس|جزایر جنوبی ایران]] راه‌اندازی کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=گریشنا {{!}} خبر و فرهنگ در گراش» این را من نوشتم و اگر مُردَم و چاپ نشد …|نشانی=http://www.gerishna.com/archives/92025|بازبینی=2019-04-17|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190417102641/http://www.gerishna.com/archives/92025|archivedate=۱۷ آوریل ۲۰۱۹|dead-url=yes}}</ref> همچنین در این دوره، نامهٔ تندی به [[علی‌اکبر سیاسی]]، وزیر وقت فرهنگ، نوشت و از وضعیت اسفناک زندگی مردم در [[شهرستان لارستان|لارستان]] و [[استان هرمزگان|هرمزگان]] شکایت کرد. سیاسی نیز هیئتی شامل [[یدالله سحابی]]، [[محمد قریب]] و چند تن دیگر از استادان [[دانشگاه تهران]] را برای بررسی موضوع به لار فرستاد. این نامه و نیز میزبانی اقتداری از [[فریدون توللی]] و [[رسول پرویزی]] در لار در سال [[۱۳۲۴ (خورشیدی)|۱۳۲۴]]، باعث شد به او اتهام وابستگی به [[حزب توده ایران|حزب توده]] زده شود و همین امر باعث انتقال وی به [[تهران]] در سال [[۱۳۲۸ (خورشیدی)|۱۳۲۸]] شد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۲۵–۳۸|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> اقتداری در تهران بود که انتخابات [[دوره شانزدهم مجلس شورای ملی|مجلس ملی شانزدهم]] در لار برگزار شد و حادثهٔ قتل اعضای هیئت نظارت بر انتخابات در لار رخ داد. او به اتهام همدستی در این حادثه، چند روز در تهران بازداشت شد. سپس به لار بازگردانده شده و به [[اعدام]] محکوم شد و پس از لغو حکم اعدام دوباره به تهران برگشت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=مدخل برگزیده: احمد اقتداری / فرهاد طاهری|نشانی=https://www.cgie.org.ir/fa/article/218867/احمد-اقتداری---فرهاد-طاهری|وبگاه=www.cgie.org.ir|بازبینی=2020-03-17}}</ref>
=== وکالت دادگستری ===
خط ۱۳۳:
او در همان سال طی سفری که به درخواست [[حسنعلی منصور]]، نخست‌وزیر وقت، به [[کویت]] داشت و مأمور حل اختلافات سیاسی به وجود آمده بین ایران و کویت بود، با [[صباح احمد جابر صباح]] که سمت وزارت خارجهٔ کویت را بر عهده داشت دیدار نمود و آن جا نیز بر [[تحریف نام خلیج فارس|جعلی‌بودن نام خلیج عربی]] و لزوم استفادهٔ دولت کویت از نام خلیج فارس تأکید کرد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۶۵–۱۶۸|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
اقتداری در [[دهه ۱۳۴۰ (خورشیدی)|دههٔ ۱۳۴۰]] و [[دهه ۱۳۵۰ (خورشیدی)|۱۳۵۰]] در دوره‌های مختلف [[کنگره تحقیقات ایرانی|کنگرهٔ ایران‌شناسی]]<ref group="یادداشت">این کنگره بعدها به «[[کنگره تحقیقات ایرانی|کنگرهٔ تحقیقات ایرانی]]» تغییر نام داد.</ref> که به همت [[سید حسین نصر]] و ریاست [[ایرج افشار]] برپا شده بود، شرکت کرد. همچنین در سال [[۱۳۵۶ (خورشیدی)|۱۳۵۶]] در کنگرهٔ باستان‌شناسی و هنر ایران که در [[مونیخ]] برگزار می‌شد حضور یافت.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۷۶–۱۷۷|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> بخش بزرگی از مکتوبات و پژوهش‌های انجام‌شده در حوزهٔ [[زبان‌شناسی]] و تاریخ مردم لارستان و [[تاریخ گراش|گراش]] حاصل تلاش‌های احمد اقتداری است و دیگر پژوهشگران از منابعی که او معرفی کرده‌است بهره می‌برند. همچنین وی مقاله‌های متعددی در خصوص [[زبان اچمی]] و قواعد آن منتشر کرده‌است.
=== سفرهای خارجی ===
| |||