محمدباقر شریف طباطبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد باقر شریف طباطبایی''' (۲۲ آبان ۱۲۰۲<ref name=":0" /> - ۱۴ آذر ۱۲۸۰) اهل روستای [[قهی]]، [[استان اصفهان]]<ref>رسالهٔ کلیات خود ایشان</ref><ref>لغت نامه دهخدا</ref> از عالمان [[شیعه دوازده‌امامی|شیعهٔ]] سدهٔ سیزدهم هجری قمری بود. وی خود را از مشایخ [[شیخیه]] میخواند و به بهانه نظریه وحدت ناطق به مخالفت با مرحوم حاج محمد خان کرمانی که پیشوای چهارم شیخیه بود برخواست.

میرزا محمد باقر از نوادگان [[محقق سبزواری|ملامحمد باقر محقق سبزواری]].<ref name=":0" />(صاحب کفایة و ذخیرة) است و نسب او چنین می باشد: محمد باقر بن محمد جعفر بن محمد صادق بن عبدالقیوم بن اشرف بن محمد ابراهیم بن محمد باقر محقق سبزواری <ref> مهدوی، سید مصلح الدین (۱۳۷۱) ، خاندان شیخ الاسلام اصفهان، گل بهار اصفهان، ص166 </ref> . پدر میرزا محمد باقر، میرزا جعفر ظاهرا از پیروان [[احمد احسائی|شیخ احمد احسائی]] بود.<ref name=":0" />

محمد ابراهیم فرزند سوم محقق سبزواری در دورهٔ [[صفویان|صفویه]] (احتمالاً در زمان [[سرنگونی صفویان|فتنه افغان]]) به روستای [[قهی]] مهاجرت کرد و در قلعه آتشگاه این روستا ساکن شد. چندین نسل از نوادگان محمدباقر سبزواری در این قلعه زندگی کرده‌اند. از این رو به خانوادهٔ ''قلعه‌ای‌ها'' معروفند. بعدها آنها نام خانوادگی شان را به '''اشرفی'''، '''باقری''' و '''باقری محققی''' تغییر دادند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خاندان شیخ الاسلام|نام خانوادگی=مهدوی|نام=سید مصلح الدین|ناشر=گلبهار|سال=1370|شابک=|مکان=اصفهان|صفحات=}}</ref>

محمد باقر شریف طباطبایی درس‌هایی مانند طب سنتیو … را در نزد پدر آموخت و سپس دربا یکیصلاحدید ازپدر حوزه های علمیه اصفهاندر ([[مدرسه نیماور|مدرسهٔ نیماورد)]] رفت و دردیگر آنجاعلوم طلبه شد. پس از چند سال وی به کرمان رفت و مدتیرا در جلساتآنجا درس مرحوم حاجفراگرفت. محمد کریمباقر خانشریف کرمانیطباطبایی حاضرتوجه شد. پس ازویژه آنای به نائینتهذیب رفتنفس و مردمانمدوامت آنبر منطقهاعمال راشرعی به علوم دینی دعوت میکرد، پس از چند سال مجدد به کرمان بازگشت تا با شرکت در جلسات درس مرحوم کرمانی دانسته های خود را تکمیل کند اما مدتی بعد بنا به تقاضای مردم [[همدان]] به همدان رفت و در آنجا به تبلیغ دین پرداختداشت.

وی در طول عمر خود چهار بار ازدواج نمود، سه [[عقد نکاح|عقدی]] و یک [[ازدواج موقت|متعه]]. ولی هیچگاه دو همسر هم‌زمان با یکدیگر در خانه نداشت.<ref name=":0" />

از همسر اول دختری داشت به نام سلطان خانم که او را به عقد میرزا کاظم فرزند سید ناصر درآورد.<ref name=":0" />

از همسر دوم فرزند پسری داشت به نام '''میرزا عبدالله''' که او را جعفر نامید و سپس به عبدالله تغییر داد.<ref name=":0" />

از همسر سوم (زهرا خانم دختر ابوالحسن رضوی از [[محله کبابیان|سادات کبابیان همدان]]) یک پسر به نام میرزامحمد'''میرزا محمد''' و پنج دختر داشت که داماد اول وی پسر میرزا ابوتراب نفیسی به نام دکتر ابوالقاسم خان ملقب به انتظام الاطباء بود و دومی میرزا جبارخان ملقّب به بنان همایون پسر میرزا تقی خان تلگرافچی بود، و داماد سوم وی نامش مشخص نیست و داماد چهارم و پنجم وی از اهالی [[جندق]] و از فرزندان میرزا جواد جندقی به نام‌های میرزا محمدباقر و میرزا مصطفی طباطبائی بودند. همچنین دختر میرزا تقی خان را هم برای فرزند بزرگ خود میرزا عبدالله خواستگاری نمود.<ref name=":0" />

مرگ محمدباقر شریف طباطبایی در ۱۴ آذر ۱۲۸۰ برابر با ۲۳ شعبان ۱۳۱۹ هجری قمری بوداز کهدنیا رفت و در جندق به خاک سپرده شد اماو چون وصیت کرده بود که در مشهد دفنبه خاک سپرده شود مدتیچندین سال بعد اطرافیانشبدن او را نقش قبر کرده و بدنش را به [[مشهد]] انتقال دادند و در صحن حرمنزدیکی [[علی بن موسی الرضا]] به خاک سپردند.<ref>کتاب تاریخ عبرة لمن اعتبر</ref><ref name=":0">کتاب تابشی از آفتاب</ref><ref>کتاب زندگی‌نامه مولای بزرگوار مرحوم حاج میرزا محمد باقر شریف اعلی الله مقامه</ref>

|[[احمد احسائی|جواب از ایراد بر رساله رشتیه شیخ احمد احسائی]]