حقیقت (فلسفه): تفاوت میان نسخه‌ها

[[تفکر استوره‌ای|تفکر اسطوره‌ای]]، طی تکاملش به صورت مثالی افلاطونی رسید که گونه‌ای [[مذهب|تفکر مذهبی]] است. در اندیشه‌های مذهبی مانند سه دین [[زرتشت]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] تمایز و جدایی واقعیت مادی و حقیقت وجود دارد.

 

 

آراء و اندیشه‌های متفکرین [[مدرن|دوران مدرن]] و همچنین تحولاتی که در نوع نگاه انسان‌ها در جامعهٔ مدرن نسبت به حقیقت حاصل شده، باعث شده‌است تا مسیر گسست از اندیشه‌های اسطوره‌ای به اندیشه‌های دینی در دوران مدرن دچار تغییر مسیر شود. یعنی تمایز و گسست حقیقت و واقعیت دوباره به اتحاد آن دو منجر شده‌است. در اصل، ظهور [[رئالیسم|رئالیسم جدید]] و همچنین [[اومانیسم|اومانیسم مدرن]]، نمایانگر گونه‌ای بازگشت به اصول کلاسیک یونانیان است. بشر در دوران مدرن اعتقاد یافت که طی سالیان درازی، دچار خطا شده‌است، از این رو دوباره به تفکر یونانی رجعت کرد.

 

اندیشه‌های نیچه در باب حقیقت و واقعیت به شکلی رادیکال در آراء متفکران پست مدرنی چون [[ژان فرانسوا لیوتار]]، [[ژاک دریدا]]، [[ژیل دلوز]]، [[میشل فوکو]] و [[ژان بودریار]] دوباره مطرح شد.

 

==دیدگاههای جالب توجه==