تاریخ اجتماعی افشاریان: تفاوت میان نسخه‌ها

در عصر افشاری میدان زیادی به روحانیت داده ننمینمی شد این مسئله به چند دلیل بوده:

دولتی که نادر بنیان‌گذار او بود با همهٔ عظمتی که داشت مجال اینکه بتواند تغییراتی در سازمان‌های کشوری و دگرگون کردن ترکیبات حکومتی ایجاد کند را نیافت در واقع به جرأت می‌توان گفت که دستورالعمل‌های امور دیوانی تقریباً همان بوه است که از روزگار صفویه وجود داشته‌است، نادر در انتخاب مسئولان مختلف امور مملکتی در هر منطقه افراد خوش‌نام همان مکان را به حکومت می‌گمارد. مسلم است که نادر از تشریفات بی فایدهٔ دیوان سالاری که در دوره‌های آسایش طلبی معمول مردم و ملت‌ها می‌گردد بی زار بود. با توجه به روحیات نادر در عصر او هیچ‌یک از مقامات و مناصب عصر صفویه دارای اهمیت نبود. مناصب‌هایی چون ملاباشی گری، منشی الممالک واعتبار نیز اعتباری دیرنهدیرینه خود را از دست داده بودند. در واقع اوج سرکشی نادر اراده و اختیار را از دست عمال و کارگزاران کشوری ولو شکریلشکری سلب کرد.کرده بود و از سمت‌های اداری فقط نامی به جای مانده بود. به هر حال سازمان کشوری ول شکریولشکری در عصر افشاریه همان بوده که در دورهٔ صفویه معمول بوده‌است و نادر نیز بر حسب میل خود تغییراتش در مقامات کشوری و لشکری انباب اول قضاتانجام جاممیمی داد که با سیاست وی هماهنگی داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ فرهنگ تمدن ایران در دوره افشاریه و زندیه، صص ۷۶، ۷۷، ۱۳۸۴.|نام خانوادگی=قدیانی|نام=عباس|ناشر=فرهنگ مکتوب|سال=|شابک=|مکان=تهران|صفحات=۷۶،۷۷}}</ref>

۴- قاضی عسکر: [[لطفعلی بیگ آذر]] می‌گوید که نادرمیرزا محمد حسین شمیم شیرازی، به عنوان قاضی عسکر ایران بگرزیدهبرگزیده بود.