رم‌جت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
نقض قوانین کپی رایت
برچسب: جایگزین شد
خط ۱:
{{بدون منبع}}
''رَم‌جت''' {{انگلیسی|Ramjet}} ساده‌ترین نوع [[موتور جت]] است. در این نوع موتور هوائی که وارد موتور می‌شود به خاطر سرعت ورود به مجرای موتور خودبه‌خود فشرده می‌شود و نیازی به داشتن [[فشارنده]] ([[کمپرسور]]) نیست.
[[پرونده:Ramjet operation.png|بندانگشتی|چپ|250px|اصول کار رم‌جت]]
 
'''رَم‌جت''' {{انگلیسی|Ramjet}} ساده‌ترین نوع [[موتور جت]] است. در این نوع موتور هوائی که وارد موتور می‌شود به خاطر سرعت ورود به مجرای موتور خودبه‌خود فشرده می‌شود و نیازی به داشتن [[فشارنده]] ([[کمپرسور]]) نیست.
 
موتور رم‌جت فقط در سرعت‌های زیاد کارآئی دارد
سطر ۹ ⟵ ۱۲:
 
[[رده:موتورهای جت]]
 
رم جت بیشتر درسرعت مافوق صوت حدود ۳ ماخ(2300mph;3700km/h) به‌طور مؤثر کار می‌کند. این نوع موتور می‌تواند تا سرعت ۶ ماخ (4600mph;7400km/h) نیز کار کند
رم جت می‌تواند درمواردی که به یک مکانیزم ساده و کوچک برای دست یافتن به سرعت بالا نیاز است استفاده شود مانند موشک.
طراحان جنگ‌افزارها به دنبال استفاده از تکنولوژی رم جت در پوسته توپ هستند تا به کمک رم جت آن را از محدوده (120 mm) به 35km)22mi) برسانند.
همچنین رم جت‌ها به عنوان tip jets در انتهای روتور هلیکوپتر به‌طور موفق (اما نه به‌طور مؤثر) استفاده شده‌اند.
رم جا با تپ جت([http://pulsejet pulsejet]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}) فرق دارد. تپ جت ار سوخت متناوب (نوبتی) استفاده می‌کند در صورتی که رم جت فرایند سوخت مداوم به کار می‌برد.
با افزایش سرعت، راندمان رم جت کاهش میآید چون دمای هوای ورودی به علت تراکم افزایش می‌یابد. زمانی که دمای هوای ورودی به دمای خروجی (اگزوز) نزدیک می‌شود انرژی کمتری برای پرتاب مورد نیاز است. برای تولید مقدار قابل استفاده ای از نیروی تراست در سرعت‌های بالا، رم جت باید تغییر داده شود درنتیجه هوای ورودی فشرده شده (و بنابراین گرم شده) به همان اندازه نیست.
جریان هوای درون محفظه احتراق خیلی سریع حرکت می‌کند (نسبت به موتور). درواقع این سرعت می‌تواند سرعت مافوق صوت باشد از این رو آن را به عنوان رم جت احتراق مافوق صوت یا اسکرم جت ([http://scramjet scramjet]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}) نام گذاری کردند.
 
تاریخچه:
[http://cyrano%20de%20Bergerac Cyrano de Bergerac]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}
تاریخچه شگفت‌آور ایالات و فرمانروایی‌های ماه(۱۶۵۷)، اولین کتاب از سه رمان طنز نوشته شده توسط Cyrano de Bergerac است؛ که در ردیف برترین برترین داستان‌های علمی تخیلی هستنند.[http://arthur%20C%20clarke Arthur C clarke]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}این کتاب را با اختراع رم جت و به عنوان اولین مثال برای پرواز فضایی که قدرت اش را از موشک می‌گیرد به حساب آورد.
 
[http://rené%20Lorin René Lorin]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}:
ساخت رم جت در سال ۱۹۱۳ به فکر مخترع فرانسوی Reno Lorin خطور کرد. حق ثبت اختراع برای اختراع اش به او اهدا شد. تلاش‌های او برای تولید نمونه اصلی به علت عدم کافی بودن ماده (مصالح) ناکام ماند.
 
[http://albert%20Fono Albert Fono]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}:
در سال ۱۹۱۵ مخترع مجارستانی Albert Fono راه حلی ارائه کرد برای افزایش میزان توپخانه‌هایی که دارای پرتابه‌های اسلحه ای بودند که با نیروی پیشران رم جت کار می‌کردند؛ بنابراین با سرعت نسبتاً کم از سرلوله اسلحه می‌توانستیم پوسته‌های سنگینی را از اسلحه‌های نسبتاً سبک‌وزن شلیک کنیم.Fono اختراع اش را به ارتش اتریشش-مجارستان تقدیم کرد ولی طرح پیشنهادی او رد شد. او بعد از جنگ جهانی اول در مه ۱۹۲۸ دوباره به موضوع نیروی پیشران جت پرداخت و موتور جتی را شرح داد که برای ارتفاع گرفتن زیاد هواپیماهای مافوق صوت مناسب بود (که دارای حف ثبت اختراع در آلمان شد). او در اختراع بعدی اش موتور را برای سرعت مافوق صوت سازگار کرد امتیاز اختراع وی در سال ۱۹۳۲ بعد از چهار سال آزمایش به او اهدا شد. (German Patent No. 554,906, 1932-11-02)
 
اتحادیه شوروی:
در اتحادیه شوروی تئوری موتور رم جت ما فوق صوت در سال ۱۹۲۸ توسط [http://boris%20Stechkin Boris Stechkin]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} ارائه شد.[http://yuri%20Pobedonostsev Yuri Pobedonostsev]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} رئیس تشکیلات سوم Gird، تحقیقات زیادی در زمینه موتورهای رم جت انجام داد.
اولین موتورGIRD-04 توسط [http://i.a.%20Merkulov I.A. Merkulov]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} طراحی شد و در Aplril 1933 آزمایش شد تا پرواز مافوق صوت را شبیه‌سازی کند. اون از هوای متراکم تا فشار (200atm)تغذیه می‌کرد و با هیدروژن سوخت‌گیری می‌کرد. سوخت فسفر رم‌جت GIRD-08 به وسیله شلیک کردن اش از طریق لوله توپ آزمایش شد. این پوسته‌ها احتمالاً اولین پرتابه‌های جتی بودند که توانستند سرعت صوت را بشکنند.
در سال1913 [http://merkulov merkulov]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} آزمایش‌های بیشتری در زمینه رم جت انجام دااد و از یک موشک دو مرحله ای R-3 استفاده کرد. در ماه August، او اولین موتور رم جت را برای استفاده به عنوان موتور کمکی یک هواپیمای DM-1 توسعه داد. پرواز اولین هواپیمای مسافربری جهان که فدرت اش را از رم جت میکرفت در دسامبر ۱۹۴۰ اتفاق افتاد که از دو موتور DM-2 برای [[polikarpov 1-15]] استفاده شد.
رم جت جنگنده [http://samolet samolet]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} D را [http://mercuv Mercuv]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} در سال ۱۹۴۱ طراحی کرد که هرگز کامل نشد. طی جنگ جهانی دوم دو موتور از موتورهای DM-۴ او روی جنگنده Yak-7PVRD نصب شدند. در سال ۱۹۴۰ هواپیمای آزمایشی [http://kostikov-302 Kostikov-302]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} طراحی شده بود که از سوخت مایع برای take off استفاده می‌کرد و برای پرواز اش از موتور رمجت استفاده می‌شد. این پروژه در سال ۱۹۴۴ کنسل شد.
در سال ۱۹۴۷ [http://mstislav%20keldysh Mstislav keldysh]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} بمب افکن antipodal ای، مشابه بمب افکن [http://sanger-bredt sanger-bredt]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} را پیشنهاد داد که به جای موشک قدرت اش را از رم جت می‌گرفت. در سال 1954 [http://npo%20Lavochkin NPO Lavochkin]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} و مؤسسه [http://keldysh Keldysh]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}شروع به توسعه موشک cruise ای که قدرت اش را از رم جت می‌گیرد و ماخ ۳ دارد کردند. این پروژه با R-7 ICBM که توسط Sergei Korelev توسعه داده شده بود رقابت کرد و در سال ۱۹۵۷ لغو شد.
در ۱ مارس ۲۰۱۸ رئیس‌جمهور روسیه وللدیمر پوتین اعلام کرد که موشک رمجت [http://cruize cruize]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} ای را که قدرت خود را از انرژی هسته ای میگرد ایجاد کرده‌است که قادر است طول پرواز را زیاد کند
 
آلمان:
در سال ۱۹۳۶ [http://hellmuth%20Walter Hellmuth Walter]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}، تست موتوری را طراحی کرد که با گاز طبیعی کار می‌کرد. کارهای تئوری در شرکت‌های BMV و Junkers وDFL انجام شد.
در سال ۱۹۴۱ [http://eugen%20sanger Eugen sanger]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} (مهندس هوافضا استرالیایی) شرکت DFL موتور رم جت ای با محفظه احتراقی با دمای بالا پیشنهاد کرد. او لوله‌های رمجت ای با قطر ۵۰۰mm)20in) و ۱۰۰۰mm)39in) ساخت. او تست‌های سوختی روی کامیون‌ها و تست‌هایی روی [http://dornier%20Do Dornier Do]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} (دورنیر دو ۱۷) در سرعت پرواز بالای ۲۰۰m/s)720km/h) انجام داد. بعد از کمیاب شدن بنزین در آلمان به علت شرایط جنگ آزمایش‌ها با بلوک‌های متراکم شده خاک زغال سنگ به عنوان سوخت انجام شد ولی به علت سرعت سوخت آرام موفق آمیز نبود.
 
ایالات متحده:
نیروی دریایی ایالات متحده یک سری از موشک‌های هوا به هوا تحت عنوان [http://gorgon Gorgon]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} که از مکانیزم‌های متفاوتی برای نیروی پیشران وهمچنین از نیروی پیشران رم جت استفاده می‌کردند توسعه داد.
رمجت Gorgon IVS که توسط [http://glenn%20Martin Glenn Martin]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} ساخته شده بود در سال ۱۹۴۸و۱۹۴۹ در پایگاه هوایی پویت موگو آزمایش شد.
موتور رمجت در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی طراحی شد و توسط شرکت هواپیمایی[http://marqu%20ardt Marqu ardt]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} ساخته شد. این موتور با طول (۲٫۱m(7ft و قطر (۵۱۰mm(20in در پایین موشک قرار داده شد.
[http://fritz%20Zwick Fritz Zwick]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}
والا مقاوم سوئیسی، فرتیس تسوئیکی که رئیس تیم تحقیق در آیروجت بود، حق ثبت اختراع‌های زیادی در زمینه نیروی پیشران جت کسب کرد. مثل حق ثبت اختراهای ایالات متحده ۵۱۲۱۶۷۰و ۴۷۲۲۲۶۱ برای [http://ram%20accelerato ram accelerato]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}r(وسیله ای برای شتاب دادن به موشک‌ها).
نیروی دریایی ایالات متحده به Fritz zwincky اجازه نداد تا اختراعاتش (مانند امتیاز وبت اختراع ایالات متحده ۲٬۴۶۱٬۷۹۷ برای جت زیر دریایی و رم جتی که در سیال واسطه کار می‌کند) را در ملأ عام مطرح کند.
مجله تایم کارهای فرتیس تسوئیکی را در مقاله‌های Missed swiss در ۱۱ ژوئیه ۱۹۵۵ و Underwater Jetدر ۱۴ مارس ۱۹۴۹ گزارش کرد.
 
فرانسه:
در فرانسه کارهای [http://rene%20Leduc Rene Leduc]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}} قابل توجه بود. مدل Leduc, Leduc 0.10 یکی از اولین هواپیماهایی بود که در سال ۱۹۴۹ قدرت اش برای پرواز از طریق رم جت فراهم می‌شد.
نورد Griffon 1500 در سال ۱۹۱۵ به ماخ ۲٫۱۹(۷۴۵٫۲۳۵ متر بر ثانیه، ۲۶۸۲٫۸۵کیلومتر بر ساعت) رسید.
 
طراحی:
رمجت معمولاً اطراف ورودیش طراحی می‌شود. شی که با سرعت بالا حرکت می‌کند منطقه ای فشار قوی تولید می‌کند. رمجت این فشار بالا را در جلوی موتور استفاده می‌کند تا هوا را درون تیوب کند جایی که درآن هوا با سوخت می‌سوزد و گرم می‌شود. سپس از درون یک نازل عبور می‌کند که تا به سرعت مافوق صوت برسد. این افزایش سرعت به رمجت نیروی رانشی (thrust) به سمت جلو می‌دهد. .
بعضی اوقات به رمجت‌ها «لوله بخاری پرواز کننده» گفته می‌شود (دستگاهی بسیارساده متشکل از ورودی هوا، محفظه احتراق، و نازل) معمولا تنها قسمتهای متحرک آنهایی هستند که درون توربوپمپ قرار دارند که سوخت را در رمجت سوخت مایع به داخل محفظه احتراق پمپ می‌کند، رمجتهایی که سوخت جامد دارند از این هم ساده ترند..
برای مقایسه یک توربوجت از فنی که توربین آن با گاز به حرکت درآمده، استفاده می‌کند تا هوا را حتی بیشتر از ان متراکم کند. این امر تراکم و بازدهی بیشتر و توان بسیار بیشتری در سرعتهای پایین (شرایطی که اثر رم ضعیف است) فراهم می‌کند ولی پیجیده تر، سنگین تر و گرانتر است و همچنین محدودیت دمایی بخش توربین، بالاترین سرعت ورانش در سرعت بالا را کاهش می‌دهد.
 
ساخت:
دیفیوزر (diffuser)
رمجت در تلاش است بهترین استفاده را از فشار دینامیک زیاد که هوایی به داخل می‌آید، با خود می‌آورد، بکند، یک ورودی مناسب بیشتر فشار stagnation دورازسیستم را بازمی‌یابد که این پروسه شرایط احتراق و انبساط در نازل را مهیا می‌کند.
بیشتررمجتها در سرعت مافوق صوت کار می‌کنند و ازیک یا چند موج شوک هرمی یا نامستقیم شکل استفاده می‌کند (که از یک شوک نرمال قوی بوجود آمده) تا جریان هوا را به سرعتی ما دون صوت در انتهای ورودی تبدیل کند انتشار بیشتر از این بعداً نیاز است تا سرعت هوا را برای محفظه احتراق به حد مناسبی پایین آورد.
رمجت زیر سرعت صوت به ورودی به این پیچیدگی‌ها نیاز ندارد، ازانجایی که ورودی از قبل سرعتی کمتر از سرعت صوت دارد، یک سوراخ ساده مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سوراخ همچنین در سرعتهای کمی بالاتر از سرعت صوت هم کار می‌کند، ولی زمانی که هوا در ورودی خفه شود، ناکارآمدخواهد بود. ورودی واگراست تا سرعت ورودی ثابتی با عدد ماخ 0.5(170.15m/s و 612.5km/h)فراهم کند.
 
محفظه احتراق:
مانند بقیه موتورهای جت کار محفظه احتراق این است که با سوزاندن سوخت هوا در فشار ثابت، هوای داغ تولید می‌کند. جریان هوا درموتور جت معمولاً بسیار بالاست، به همین دلیل نواحی محافظت شده‌ای برایاحتراق با استفاده از شعله نگه دار(flame_ holders) به جود آمده‌اند تا از خروج شعله جلوگیری کنند.
از آنجایی که توربین(downstream*) وجود ندارد محفظه احتراق رمجت می‌تواند به صورت ایمن درسوخت استوکیومتری (*) عمل کند.
معمولاً محفظه احتراق بایدقادر باشددررنج وسیعی از تنظیمات عمل می‌کند.
در بیشتر اوقات ناحیه ای (pilot *) محافظت شده، وقتی که ورودی کم می‌شود ادامه احتراق را فراهم می‌کند.
در بقیه تکنیکهای ساخت وساز از محافظ شعله(flame holder)استفاده می‌شود؛ که این محافظ‌ها در طراحی به انواع گوناگونی ازقوطی احتراق گرفته تا صفحات صاف ساده تقسیم می‌شوند تا محافظ شعله باشندومخلوط شدن سوخت را بهبود ببخشد. وجود بیش از حد سوخت می‌تواند باعث ایجاد شوک نرمال در یک سیستم که از ورودی مافوق صوت استفاده می‌کند، بشود که از لبهٔ ورودی جلوترمی رود که این جریان هوا در موتور و نیروی رانش (thrust)خروجی را به صورت چشم‌گیری کاهش می‌دهد.
 
نازل (nozzles):
نازل از آنجایی که سرعت جریان بخار خروجی را افزایش می‌دهد تا thrust ایجاد می‌کند، جزء مهمی از طراحی رمجت است.
برای رمجتی که عدد ماخ پرواز زیرسرعت صورت دارد جریان خروجی در یک نازل، همگرا سرعتش زیاد می‌شود.
برای عدد ماخ پرواز مافوق صوت معمولاً تسریع توسط نازل واگرا. همگرا (de Laval nozzle) اتفاق می‌افتد.
 
کارکرد و کنترل:
با وجود اینکه رمجتها در سرعتی به کمی ۴۵ متر بر ثانیه(۱۶۰ کیلومتر بر ساعت) نیز استفاده شده‌اند، پایینتر از ماخ 0.5 (170.1m/s; 612.5km/h) نیروی thrust کمی دارند وبه خاطر ratio*پایین فشار، بسیار ناکارآمد هستند.
بالاتر از این سرعت با سرعت پرواز اولیه مناسب، رمجت بی‌نیاز به متصدی (operator*)می‌باشد، البته به جز حالتی که drag وسیله بسیار بالا باشد موتور متمایل است که تا سرعتهای بالا و بالاتر پرواز تسریع یابد که باعث افزایش دمای ورودی می‌شود.
از آنجایی که این امر می‌تواند اثر مخربی روی درستی کارکرد موتور داشته باشد، سیستم کنترل سوخت باید جریان سوخت موتور را کاهش دهد تا عدد ماخ و در نتیجه دمای ورودی تا حد مناسبی پایا شود.
بi علت دمای استوکیومتری احتراق، بازدهی معمولاً در سرعت‌های بالا بوده (ماخ تقریبا۲تا ۳ و سرعتهای (۶۸۰٫۶–۱۰۲۰٫۹ متر بر ثانیه؛ ۲۴۵۰–۳۶۷۵کیلومتر بر ساعت) زیاد است، در حالی که در سرعتهای پایین به علت نسبت نسبتاً ضعیف فشار توربوجتها و حتی راکت‌ها بهتر از رمجت عمل می‌کنند.
 
کنترل:
رم جت‌ها بر اساس نوع سوخت (مایع یا جامد) و بوسترها رده‌بندی می‌شوند. در سوخت مایع رم‌جت (LFRJ)، سوخت هیدروکربن به محفظه احتراق واقع در جلو شعله نگهدار تزریق می‌شود. شعله نگهدار باعث پایا ساختن شعله حاصل از ترکیب شدن سوخت با هوای متراکم جذب شده توسط لوله می‌شود.
روش‌هایی که برای تنظیم فشارهای داخل سفینه و فراهم کردن سوخت ramcombuster مورد نیاز است می‌تواند گران و پیچیده باشد.
آئروسپاسیال (شرکت هواپیمایی دولتی فرانسه) LFRJ ای را طراحی کرد که در آن سوخت توسط elastometr bladder وارد انژکتور می‌شود که به تدریج مخزن سوخت را در واحد طول اش از گاز پر می‌کند. در ابتدا bladderپوشش مناسب نزدیک به اطراف بطری هوای فشرده شده ایجاد می‌کند که در طول مخزن نصب شده‌است. این راه نسبت به روش regulated LFRJ که نیاز به توربوپمپ دارد و برای فراهم کردن سوخت به آهن آلاتی متکی است، روش کم هزینه تری است.
رمجت هیچ نیروی تراست استاتیکی تولید نمی‌کند و به بوستر نیاز دارد تا به سرعت بالای کافی برسد تا سیستم مکش به عملکرد مؤثر دست یابد.
اولین موشک ای که قدرت اش را از رم جت می‌گرفت (معمولا موشک‌هایی که سوخت شان جامد بود) از بوسترهای خارجی استفاده می‌کردند. بوستر در پس رم جت نصب می‌شد مثلاً در sea dart یا wraparound بوسترهای متعدد در طول کناره‌های بیرونی رمجت نصب می‌شدند مثل2k11krug.
انتخاب ترتیب بوسترها معمولاً بر اساس اندازه سکو پرتاب صورت می‌گیرد. بوسترهای دوطرفه(tandem) معولا طول سراسری سیستم را زیاد می‌کنند درصورتی که بوسترهای wraparound شعاع سرتاسرس را افزایش می‌دهند. بوسترهای wraparound نسبت به بوسترهای دوطرفه معولا نیروی دراگ بیشتری را تولید می‌کنند.
تقویت کننده‌های مجتمع زمانی که سوخت موشک بوستر در محفظه احتراق خالی ریخته می‌شود گزینه بسته‌بندی کارآمد تری را ارائه می‌دهند. این روش در طراحی‌های جامد (مانند 2k12 kub)، مایع (مانند ASMP)، موشک‌های ducted (مانند meteor) استفاده می‌شود.
طرح‌های یک پارچه به وسیله نازل‌های متفاوتی که برای بالابردن نیاز داریم و فازهای پرواز رم جت پیچیده شده‌اند. به علت سطح زیاد نیروی تراست در بوسترها، برای رمجت‌هایی که نیروی تراست مطلوب دارند در مقایسه با رمجت‌هایی که نیروی تراست کمتری متحمل می‌شوند، ما به شکل‌های متفاوتی از نازل‌ها نیاز داریم.
این معمولاً از طریق نازل‌های جداگانه که بعد از فرسودگی بوسترها ازبین می‌رفتند، به دست می‌آمد. با این حال طرح‌هایی مانندMeteor دارای بوسترهای بدون نازل هستند. این مزایای حذف خطر برای پرتاب کردن ساده و قابل اطمینان و توأم با کاهش جرم و هزینه هواپیما به وسیله باقی مانده ejected boost nozzleاست. اگرچه این در مقایسه با آنچه که توسط dedicated booster nozzle ارائه شد عملکرد کمتری دارد.
 
Antegral rocket/ Ramjet ducted rocket:
 
مقاله اصلی Air-augmented rocket:
تغییرات جزیی در رمجت با فشرده کردن و واکنش دادن خروجی مافوق صوتی (که از فرایند سوخت راکت به دست می‌آید) با هوایی که به لوله‌های احتراق وارد می‌شود، صورت می‌گیرد.
این در سرعتهانزدیک صفرهم thrust می‌دهد.
در یک راکت رمجت integrated(یکپارچه) سوخت جامد (SFIRR). ، سوخت جامد در انتهای دیواره خارجی ramcombuster * پراکنده می‌شود. در اینجا تزریق سوخت توسط قطع شدن نیروی محرکه بوسیله هوای داغ متراکم در ورودی انجام می‌شود. ممکن است یک مخلوط کننده بعداً استفاده شود تا بازدهی احتزاق را افزایش دهد.
برای بعضی موارد به خاطر سادگی تأمین سوخت، اما فقط وقتی که تنظیم جریان کم باشد (مثلا وقتی که گونگونی در ارتفاع یا عدد ماخ محدود باشد) sfirrها به lfrgها ترجیح داده می‌شود.
در یک راکت لوله ای تولیدکننده گازسوخت جامد، سوختی داغ گازیتولید می‌کند؛ که درramcombuster*باهوای متراکمی که ازورودی تأمین می‌شود، میسوزد.
جریان گاز مخلوط شدن سوخت و هوا را بهبود می‌بخشد و بازیابی فشارکل را افزایش می‌دهد..
در یک راکت لوله ای با قابلیت تنظیم جریان variable flow ducted rocketیک دریچه (exhaust) تولیدکننده گاز را خفه می‌کند تا thrust کنترل شود.
برخلاف LFJR رمجتتهایی که سوخت رانش جامد دارند نمی‌توانند آتش بگیرند، راکت لوله ای ازنظرپیچیدگی در جایی بین SFRJهای ساده و LFRJهایی که توانایی کنترل با رنج بالایی دارند، قرار می‌گیرد.
 
سرعت پرواز:
رمجتها معمولاً thrust بسیارکم (و یا ناچیزی) درسرعتهایی پایین ترازنصف سرعت صوت می‌دهند. وبه خاطر فشارکم قبل از اینکه سرعت هوا به ۱۰۰۰ کیلومتر بر ساعت(280 m/s; 620 mph) برسد نا کارآمد هستند (تقریبا 600s).
حتی بالاتر از حداقل سرعت ،flight envelope (رنجی از شرایط پرواز) مانند سرعتهای کم یا زیاد و ارتفاع‌های کم یا زیاد می‌توانند باعث compromise *های قابل توجهی شوند.
رمجتها در شرایطی که برای سرعت و ارتفاع خاص طراحی شده باشند بهتر عمل می‌کنند. (طراحی نقطه ای). با این وجود رمجتها معمولاً بهتر از توربو جتهایی که براساس توربین گازی طراحی می‌شوند عمل می‌کنند و بهتر از همه درسرعتهای مافوق صوت عمل می‌کنند (۲_ ۴ماخ).
با وجود نا کارآمدی درسرعتهای پایین، رمجتها از نظر بازدهی سوختی در کل محدوده کاریشان نسبت به راکتها بهترهستند. (تا حداقل ماخ ۶ وسرعت (7350km/h;2041.7m/s)
عملکرد رمجتهای قدیمی بالاتر ازماخ ۶ کاهش می‌یابد. دلیل این امرکمبود فشار ایجاد شده توسط شوکیست که به خاطر کاهش سرعت هوای ورودی به سرعت مادون صوت ایجاد می‌شود.
به علاوه دمای ورودی محفظه احتراق تا دمای بسیار بالایی افزایش می‌یابد و به دمای جدایی دریک ماخ معین می‌رسد.
موتورهای مربوط:
مقاله اصلی: Air turboramjet
مثال دیگری از این دست air turboramjetاست که یک کمپرسور دارد که توانش ازگرم شدن گاز توسط مبدل گرمایی در داخل محفظه احتراق تأمین می‌شود.
همهٔ رمجت‌ها سرعت هوای ورودی را درون محفظه احتراق تا سرعت زیر صوت کاهش می‌دهند.
اسکرم جت‌ها مانند رمجت‌ها هستند ولی بخشی از هوا با همان سرعت ما فوق صوت به داخل موتور می‌رود.
این موضوع هم فشار stagnationی که ازمحیط اطراف بازیافت می‌شود و هم نیروی رانش کل را افزایش می‌دهد.
به علت سرعت زیاد ما فوق صوت هوا در ورودی محفظه احتراق خفگی دمایی گاز خروجی اتفاق نمی‌افتد. تزریق سوخت معمولاً به داخل یک منطقه محافظت شده که در محفظه احتراق وجود دارد انجام می‌شود وبا وجود اینکه چندین دهه است که اسکرمجت‌ها مورد مطالعه قرار می‌گیرند، تنهابه تازگیست که در بعضی واحدهای کوچک آزمایشگاهی در پرواز آزمایش شدند (برای مثال Boeing X-43)
از بعد از می سال ۲۰۱۰ این موتور برای رسیدن به ماخ ۵ در ۲۰۰ ثانیه بر روی X-51A Waverider.[ در حال آزمایش شدن می‌باشد.
 
Precooled engines:
 
تعدادی از رمجت‌های ساده کنارهم موتورهای سیکل مرکب را تشکیل می‌دهند که برای این به وجود آمده‌اند که محدودیت‌های رمجت‌های ساده را از بین ببرند یک نمونه از این دست موتور SABREاست که از یک precooler*استفاده می‌کند که در پشت آن رمجت و تجهیزات توربین قرار دارد
موتور ATREX که در ژاپن ساخته شده نمونه آزمایش در حال اجرای این موضوع است.این موتور از سوخت هیدروژن مایع در یک shojhv جالب —- که —— استفاده می‌کنند .سوخت هیدروژن مایع از طریق یک مبدل گرمایی داخل هوای ورودی پمپ می‌شود همزمان هیدروژن مایع گرم و هوای ورودی سرد می‌شود
این کاهش دمای هوای ورودی برای رسیدن به بازدهی مناسب مهم است .
سپس هیدروژن به داخل مبدل گرمایی دومیمی شود که بعد از بخش احتراق قرار دارد
در این‌جا اگزوز داغ استفاده می‌شود تا هیدروژن را از این هم گرم تر کند سپس تبدیل به یک گاز با فشار زیاد می‌شود.
این گاز سپس از لبه‌های فن می‌گذرد تا توان فن را در سرعت‌های ما دون صوت تهیه کند .بعد از این که با هوا مخلوط شد در محفظه احتراق می‌سوزد.
 
Nuclear-powered ramjet:
ایالات متحده طی جنگ سرد یک رمجتی که قدرت اش را از انرژی هسته ای میگیرفت با نام پروژه pluto طراحی و آزمایش کرد. این سیستم که برای استفاده در موشک cruise در نظر گرفته شده بود بدون احتراق استفاده میشدو راکتور هسته ای با درجه حرارت بالا و بدون حفاظ هوا را گرم می‌کرد.
پیشبینی شده بود که رمجت بتواند برای ماه‌ها با سرعت مافوق صوت پرواز کند.ازآنجا که راکتور بدون پوشش محافظ بود برای هرکسی بودن درون و یا حتی کنار مسیر پرواز وقتی این پرواز در ارتفاع کم صورت می‌گرفت خطرناک بود.اگرچه خود اگزوز رادیواکتیو نبود.در نهایت پروژه لغو شد چراکه به نظر می‌رسید که ICBM برای رسیدن به هدف بهتر عمل می‌کند.
 
:Ionospheric ramjet
 
اتمسفر فوقانی در حدود ۱۰۰km)62 mile) حاوی اکسیژن تولید شده توسط خورشید از طریق photochemistry(رشته‌ای از علوم شیمی که درباره اثر نور در مواد شیمیایی بحث می‌نماید) می‌باشد.
یک مفهموم توسط ناسا برای بازسازی و تبدیل این گاز نازک به مولکول‌های دو اتمی در سرعت‌های اوربیتالی برای نیرو بخشیدن به رمجت، ارائه شده‌است.
 
Bussard ramjet:
 
رمجت Bussard یک مفهموم سوخت فضاپیمایی است که قصد سوزاندن باد بین ستاره ای و تخلیه کردن آن در سرعت بالا ، از پس دستگاه را دارد{{بدون منبع}}
[[پرونده:Ramjet operation.png|بندانگشتی|چپ|250px|اصول کار رم‌جت]]