اولین خیابان [[ایران]] ،خیابان،'''خیابان سپه [[قزوین]]''' است که در دوره صفوی در زمان پایتختی [[قزوین]] احداث شد. در سال [[1387۱۳۸۷]] رسما به عنوان اولین خیابان [[ایران]] در فهرست [[آثار ملی]] به ثبت رسید.<ref> [http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8705140199 خيابانخیابان سپه قزوينقزوین در فهرست آثار مليملی كشورکشور ثبت شد،فارس] </ref>
این خیابان را [[شاه طهماسب صفوی]] در شمال محله شهرستان قدیم یا حصار شاپور،همزمان با ایجاد جعفرآباد یعنی عمارت و خانه هایخانه‌های دو طرف این خیابان و باغ سعادت آباد و عمارت دولتخانه و حرمسرا و باغ هایباغ‌های شرقی و غربی عمارات مذکور احداث کرده استکرده‌است.
ظاهرا نام خیابان هم از نام محله ایمحله‌ای به نام خیابان در [[هرات]] گرفته شده استشده‌است که شاه طهماسب در دوران ولیعهدی در آن شهر ساکن بوده استبوده‌است.
در زمان [[شاه صفی]] خیابان را از سوی جنوب امتداد داده و به گورستان جنوب شهر [[قزوین]] (گورستان کُهَنبر) رسانده اندرسانده‌اند. بعد هابعد‌ها نام این خیابان بر قسمتی از محله شهرستان قدیم اطلاق گردید و این بخش از شهر [[قزوین]] را محله خیابان نامیدند.
در زمان [[ناصرالدین شاه]] به مباشرت [[صعدالسلطنه]] که بعدها حاکم [[قزوین]] گردید در قسمت جنوبی خیابان یعنی ازمقابل [[مسجد جامع قزوین]] تا چهارراه سپه کنونی، [[مهمانخانه بزرگ قزوین]] و چاپارخانه و [[تلگرافخانه یتلگرافخانهٔ هند و اروپ]] احداث گردید و خیابان سپه را از شرق مهمانخانه در معبر باریکی به خیابان طهران (تهران قدیم کنونی) متصل ساختند که هم اکنون محل بارفروشان است. این مهمانخانه و چاپارخانه در سال [[1310۱۳۱۰]] خورشیدی خراب شد و سبزه میدانیمی‌دانی بر جال آن احداث گردید که به سبب بی آبی مخروبه ماند و بعداً با رسیدن خط آهن به [[قزوین]] و بنا شدن ایستگاهی در جنوب شهر، خیابان سپه را تا ایستگاه ادامه دادند و سبزه میدان مذکور و قسمتی از کاروانسرای سعدالسلطنه، که در ضلع جنوبی خیابانی که از دروازه طهران تا سلامگاه شاهزاده حسین امتداد داشت از میان رفت.<ref>سیر تاریخی بنای شهر قزوین و بناهای آن ، دکترسید محمد دبیرسیاقی ، انتشارات حدیث امروز با همکاری اداره کل میراث فرهنگی استان قزوین، صفحه 459۴۵۹ ISBN 964-7536-13-5 </ref>
