|
== داستان ==
خانوادهٔ پرجمعیت کارتر به رهبری پدر خانواده، باب کارتر (تد لواین)، بیابان‌های کالیفرنیا را در جستجوی یک معدن نقره که برایشان به ارث رسیده، زیرپا می‌گذارند. وقتی اکسل اتوموبیل‌شان می‌شکند، وسط ناکجاآبادی که پیش‌ترها آزمایش‌های اتمی در آن‌جا انجام می‌گرفته، خود را گرفتار می‌بینند؛ و سپس تلاش‌هایشان برای کمک گرفتن، سروکار آنان را به‌طور ناخواسته به قلمرو غارنشین‌های وحشی و آدم‌خوار می‌اندازد.
== نکات جالب فیلم ==
1. در حدود 3 دقیقه ابتدایی فیلم که تصاویری از اثرات بمب اتم هنگام تولد و بعد از آن را نشان می دهد، درواقع اثرات جهش اتمی نیست بلکه نقایص هنگام تولد ناشی از استفاده از عامل نارنجی* در ویتنام است.
(عامل نارنجی یکی از شش سم گیاه کش آمریکایی بوده که نوعی سم قوی است. ارتش آمریکا در جنگ ویتنام از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۱ برای از بین بردن جنگل‌های پناهگاه ویت‌کنگ به کار برد. این ماده سبب از بین رفتن گیاهان دولپه می‌شود. این ماده ترکیبی از اکسین های مصنوعی بوده که علاوه بر از بین بردن جنگل‌های انبوه استوایی، بر مردم ویتنام نیز آثار مرگبار فراوانی به جا گذاشت که در نسل‌های بعدی مردم مناطق سمپاشی شده دیده می‌شود.
برآوردها نشان می‌دهد بر اثر این سم‌پاشی‌ها، ۴۰۰ هزار نفر کشته یا ناقص‌العضو شدند و در سال‌های بعدی تاکنون ۵۰۰ هزار کودک با اختلالات مادرزادی زاده شده‌اند)
2.وس کراون و تهیه کننده پیتر لاک در ابتدا می خواستند نسخه جدید را دقیقاً در همان مکان بیابانی (1977) تپه ها چشم دارند فیلمبرداری کنند.
3.فیلم در کشور مراکش فیلم برداری شده است.
4.در حین فیلمبرداری، درجه حرارت در صحرای مراکش به بیش از 120 درجه فارنهایت رسیده بود.
5.برای رسیدن به رتبه R حدود 2 دقیقه از فیلم را کات کردند.
6.دهانه هسته ای که داگ با آن روبرو می شود کاملاً رایانه ای ساخته شده است.
7.صحنه تصادف اتومبیل خانوادگی و تریلر آن، 3 روز طول کشید تا فیلمبرداری شود.
8.اسلحه بابی یک Beretta Cougar 8045 است.
== دربارهٔ فیلم ==
نخستین فیلم الکساندر آژا در هالیوود، و بازسازی ''تپه‌ها چشم دارند'' (وس کریون، ۱۹۷۷) که یکی از ترسناک‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین آثار ژانر در دههٔ ۱۹۷۰ بود.
فیلم کریون به خاطر شکل و شمایل تجربی هول‌آور، تصاویر رئالیستی تلخ و گزنده هم در صحنه‌های خشونت و هم در لحظه‌های رابطه و گفتگو، و پس‌زمینه‌های اجتماعی نگران‌کننده و عمیقی در باب ماهیت خانواده و قدرت در جامعهٔ آمریکایی، مسئلهٔ سرکوب و واکنش و طغیان بر آن به انگیزهٔ ادامهٔ بقا، یکی از به یادماندنی‌ترین فیلم‌های کالت/سرسپرده‌دار [[وحشت (گونه هنری)|ژانر ترسناک]] بوده‌است. اما این نسخهٔ بازسازی به خاطر رویکرد همراه با ترس و لرز و تردید به این کیفیات و مفاهیم فیلم اصلی، اثری البته قابل قبول اما معمولی از کار درآمده که بیشترین تأثیرش را از تصاویر به شدت خون‌آلود و غافل‌گیرکنندهٔ سلاخی و آدم‌خواری به‌دست آورده‌است.
فیلم به اقتضای امکانات زمانه‌اش خشونت گرافیکی را چند پله از کار دههٔ ۱۹۷۰ بالاتر برده، و در خلق فضای رعب‌آور صحرای بی‌انتهای نیومکزیکو و شهر آزمایشی متروک در دل تپه‌ها موفق است.
''تپه‌ها چشم دارند''، که همراه چند فیلم دیگر مثل ''[[خانه مومی (فیلم ۲۰۰۵)|خانهٔ مومی]]'' (ژاومه کویت-سرا، ۲۰۰۵)، [[وحشت در آمیتی‌ویل (فیلم ۲۰۰۵)|آمیتی‌ویل هارور]] (اندرو داگلاس، ۲۰۰۵) و … (که بازسازی‌های ذوق‌زده و سخیفی از آثار قدیمی بودند) به دنبال موفقیت بازسازی‌های ''[[کشتار با اره‌برقی در تگزاس (فیلم ۲۰۰۳)|کشتار با ارّه برقی در تکزاس]]'' (مارکوس نیسپل، ۲۰۰۳) و ''[[طلوع مردگان (فیلم ۲۰۰۴)|طلوع مردگان]]'' ([[زک اسنایدر]]، ۲۰۰۴) ساخته شد و به روی پرده آمد، از روش‌های سحرگاه مردگانِ اسنایدر (یک عنوان‌بندی به همان شکل با همان سبک [[موسیقی کانتری]]، حرکت‌های سریع دوربین و شخصیت‌ها در تصاویر درگیری و خشونت)، جلوه‌های ویژهٔ فیلمبرداری کشتار با ارّه برقی در تکزاسِ نیسپل، و چهره‌پردازی‌های مفصل و چندش‌آور باب روز استفاده می‌کند.
نیمهٔ اول فیلم جالب و تماشائی است اما هرچه جلوتر می‌رود ضعف‌های فیلم‌نامه (شخصیت‌پردازی‌های نصفه نیمه و صحنه‌های دم‌دستی پایانی)، بازی‌های اغراق‌آمیز و بد بیشتر بازیگران، و موسیقی قهرمانانهٔ آمریکایی باعث اُفت آن می‌شود. در بین بازیگران کار لوین، شا، دراگو و بوئر ممتاز شده و ترانه‌هائی از موت دیویس، [[ماماز اند پاپاز]]، وب پیرس و گو حاشیهٔ صورتی فیلم را پر کرده‌است.
== جستارهای وابسته ==
| 