اگزیستانسیالیسم: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خنثیسازی ویرایش 28678547 از 195.181.2.186 (بحث): «امکان ناضرور» قابل دستکاری نیست. بارها هم به آن اشاره شده برچسب: خنثیسازی |
|||
خط ۸۷:
== اصول ==
میتوانیم چهار مفهوم بنیادین را در اگزیستانسیالیسم برجسته کنیم:
امکان
[[انسان]] دارای ماهیت پیشینی نیست که به فرض [[خدا]] یا [[طبیعت]] آن را ساخته باشند انسان همچون هر هستندهای امری ممکن است و نه ضروری. خودش را میسازد و آزادانه میان گزینههای ممکن برمیگزیند. مسئول گزینشهای خویش است و باید بتواند آنچه را که خود درست میداند بسازد. (و نه این که بنا به سرمشق همگان رفتار کند) و در این صورت کاری اصیل انجام دادهاست.
طرح این نکتهها توسط [[سارتر]] از نگرشی هستی شناسانه آغاز شد که خودش آن را هستیشناسی پدیدار شناسانه نامید و در اصل استوار بود بر دستاورد فلسفی [[هایدگر]].<ref>سارتر که مینوشت، بابک احمدی، صفحهٔ ۱۵۹</ref>
=== امکان ناضرور ===
گفتن این که چیزی هست این پرسش را پیش میآورد که آیا آن چیز بنا به دلیلی خاص برای مثال بنا به ماهیت خودش هست یا نه.<ref>سارتر که مینوشت-بابک احمدی-صفحه ی۱۶۴</ref>
خط ۹۷:
آن لحظه فوقالعاده بود. من آنجا بودم. بی حرکت و منجمد. غرق در جذبهای هراسآور؛ ولی درست در قلب این جذبه چیزی تازه ظاهر شد. تهوع را درک کردم. دارندهاش بودم. راستش کشفم را هنوز برای خودم تعریف نکرده بودم. اما به گمانم حالا دیگر برویم.<blockquote>آسانتر است که آن را در قالب واژهها بیان کنم. امر اساسی ممکن ناضرور است. میخواهم بگویم که بنا به تعریف وجود یک ضرورت نیست. وجود خیلی ساده یعنی آنجا بودن. موجودات آشکار میشوند میگذارند تا ما با آنها برخورد کنیم اما هرگز نمیتوانیم آنها را استنتاج کنیم. به گمانم آدمهایی هم هستند که این نکته را درک کردهاند. فقط آنها کوشیدهاند تا بر این ممکن ناضرور از طریق ابداع یک وجود ضروری که علتش هم در خود آن فرض میشود چیره شوند. پس هیچ هستی ضروریای نمیتواند وجود را توضیح دهد. ممکن ناضرور یک جنبهٔ دروغین که بشود آن را کنار زد نیست. امر مطلق است و در نتیجه یک امر بدون علت تام است. همه چیز بدون علت هستند. این باغ، این شهر و خود من.<ref>تهوع-ژان پل سارتر-صفحهٔ ۱۵۵</ref></blockquote>
=== آزادی ===
|